Join the new world

Τρίτη 12/5/2012, Κοζάνη. Ένα βροχερό απόγευμα...

(Απλά σκεφτόμουνα...)

Παρά το ότι φοβάμαι ότι είναι πια αργά για μια ανάκαμψη και σωτηρία, εν τούτοις δεν μπορεί να μείνουμε απαθείς ή τρομοκρατημένοι θεατές αυτής της κατάστασης που μας απειλεί ανοιχτά. Το μαχαίρι έχει προχωρήσει σε βάθος, σκίζει τις σάρκες μας και προκαλεί τρόμο. Το κρατούν χέρια επιτήδεια, που φαίνεται να έχουν πρόσβαση σε υψηλά κλιμάκια. Αλλά το κακό δεν μπορεί να κυβερνά τόσο προκλητικά αυτόν τον τόπο.

Αν οι νόμοι είναι ανεπαρκείς, ας τροποποιηθούν επί το αυστηρότερο.

Αν τα όργανα του κράτους ολιγωρούν, ας ελεγχθούν.



Η Ελλάδα όμως δεν πάσχει απο νόμους, πάσχει από την μη εφαρμογή των νόμων, από παράλυση του αμυντικού της συστήματος, από διάλυση της διοικητικής της μηχανής, από σκόπιμη απώθηση στο περιθώριο των δυνάμεων εκείνων που μπορούν να την σώσουν.



Τα τελευταία χρόνια είμαστε μάρτηρες μιας συστηματικής προσπάθειας διαλύσεως των πάντων. Για την παιδεία μας ακούγονται τώρα πια από πολλές κατευθύνσεις χαρακτηρισμοί επώδυνοι για την ανεπάρκειά της να μορφώσει τον άνθρωπο των καιρών μας. Η οικογένεια δέχθηκε απανωτά πλήγματα στην ενότητα των μελών της και στη θαλπωρή της εστίας της. Η εκκλησία δεν θέλησε να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της παρακμής και να δημιουργήσει εστίες αντίστασης. Η δικαιωσύνη δέχεται ανηλεή πλήγματα για να σκύψει το καφάλι της αδέκαστης κρίσης, ώστε να ανοίξει ο δρόμος στούς παρανόμους.

Όλα στον τόπο αυτό έχουν ευτελισθεί, οι θεσμοί παραπαίουν και από παντού διοχετεύονται οι νέες αντιλήψεις που δρούν καταλυτικά δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την πνευματική άλωσή μας, που θα μας οδηγήσει σε μια νέα "βαβυλώνια αιχμαλωσία".



Δεν επιθυμώ να είμαι δυσάρεστος ούτε απαισιόδοξος. Γιατί πιστεύω ότι σε όλα τα επίπεδα υπάρχουν εστίες αντίστασης, ανθρωποι με αρχές και πίστεις. Ο λαός μας έχει αποδείξει ότι διαθέτει αποθέματα καρτερίας και ελπίδας. Όπως και πάθους για την περιφρούρηση των ιερών του παρακαταθηκών.



Αυτές μου οι σκέψεις είμαι βέβαιος ότι αγγίζουν τις καρδιές των απλών ανθρώπων. Το πρόβλημα είναι αν αγγίζουν με την ίδια ευαισθησία και τις καρδιές πάτριων ηγετών μας. Από τους οποίους κυρίως εξαρτάται η αντιμετώπιση της κατάστασης τώρα, πριν το κακό παγιωθεί και ισχυροποιηθεί ακόμα περισσότερο, οπότε θα είμαι ατράνταχτο και πανίσχυρο...

_______________________________
"χρωστάμε σε αυτούς που ήρθαν, περάσαν,

θα 'ρθουνε, θα περάσουν.

Κριτές θα μας δικάσουν

οι αγέννητοι και οι νεκροί"

________________________ Κωστής Παλαμας.________________________