გერმანია საქართველო 1918 წ

Day 3,088, 09:41 Published in Georgia Georgia by JetonGreenMan888

თხოვნა იყო აზერბაიჯანთან კონფლიქტზე დამეწერა რასაც აუცილებლად დავწერ 🙂





მინდა ცოტა საქართველოსა და გერმანიის ურთიერთიბებზე დავწერო 1918 წლის, იმედია დაგაინტერესებთ 🙂

საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის საგარეო პოლიტიკა

ამასთან, კავკასიაში იკვეთებოდა დიდ სახელმწიფოთა აშკარა თუ ფარული ინტერესები, რაც მკაფიოდ აისახებოდა საქართველოს, აზერბაიჯანისა და სომხეთის პოლიტიკურ სვე-ბედზე.

საგარეო პოლიტიკის სფეროში საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის უმთავრეს ამოცანას მისი სუვერენიტეტის საერთაშორისო ცნობა და აღიარება წარმოადგენდა. ხელისუფლების ძალისხმევაც ამ კუთხით წარიმართა. დამფუძნებელი კრება, საგარეო საქმეთა სამინისტრო, მისი დიპლომატიური წარმომადგენლობები უცხოეთში მიზანმიმართულად საქმიანობდნენ დასახული ამოცანის ხორცშესასხმელად.
პირველი სახელმწიფო, რომელთანაც საქართველოს დემოკრატიულმა რესპუბლიკამ საერთაშორისო ურთიერთობა დაამყარა, კაიზერული გერმანია იყო. გერმანიამ იხსნა საქართველო თურქეთის ოკუპაციის საფრთხისაგან და ქართველ ხალხს შესაძლებლობა მისცა, აღედგინა 117 წლის წინ გაუქმებული ეროვნული სახელმწიფოებრიობა. 1918 წლის 28 მაისს ფოთში ხელმოწერილ იქნა გერმანია-საქართველოს ხელშეკრულება, რომელიც, ომის მდგომარეობიდან გამომდინარე, ორ ქვეყანას შორის სამხედრო, ფინანსურ და სავაჭრო პრობლემებს აწესრიგებდა.

დემოკრატიული რესპუბლიკის მთავრობის თანხმობით საქართველოში შემოვიდა ორი ბავარიული ათასეული, ხოლო თბილისში ბინა დაიდო გერმანიის სამხედრო-დიპლომატიურმა მისიამ გენერალ ფონ კრესის მეთაურობით. მალე ბერლინს ეწვია საქართველოს ოფიციალური დელეგაცია საგარეო საქმეთა მინისტრის ა. ჩხენკელის ხელმძღვანელობით. მომზადდა საქართველო-გერმანიის “სამეგობრო, ეკონომიკური და სამართლებრივი ხელშეკრულება.” მიღწეული შეთანხმებით, გერმანია ცნობდა და აღიარებდა საქართველოს სახელმწიფოებრივ დამოუკიდებლობას. ამ კურსს წინააღმდეგობა არც გერმანიის რაიხსტაგში შეხვედრია. საფუძველი ეყრებოდა პარტნიორულ ურთიერთობას, რომელიც ორივე ქვეყნისათვის მისაღებ და ხელსაყრელ პრინციპებს ეფუძნებოდა.

მართალია, ვილჰელმ მეორეს საქართველოსთან მიმართებაში საფუძვლიანი სტრატეგიული, ეკონომიკური და პოლიტიკური ინტერესები ამოძრავებდა, მაგრამ ეს ინტერესები არ ლახავდა საქართველოს სუვერენიტეტს, არ ეწინააღმდეგებოდა ქართველი ხალხის ეროვნულ მისწარაფებებს.

გერმანელები არ ჩარეულან საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის საშინაო საქმეებში, მათ საქართველოს დამოუკიდებლობის გარანტობა იკისრეს და დანაპირები პატიოსნად შეასრულეს. როცა 1918 წლის ივნისში საქართველოს სამხრეთში თურქები შემოიჭრნენ, გერმანელმა ჯარისკაცებმა, ქართველთა მხარდამხარ, სიცოცხლეც შესწირეს საქართველოს სუვერენიტეტისა და ტერიტორიული მთლიანობის დაცვა-შენარჩუნებას. გერმანელებს უარი არ უთქვამთ საქართველოს ბუნებრივი და მატერიალური რესურსების გამოყენებაზე, მაგრამ ნაცვალგებითა და სათანადო ანაზღაურებით.

გერმანიის დიპლომატიურ წარმომადგენლობას საქართველოში გრაფი შულენბურგი ხელმძღვანელობდა. მოგვიანებით იგი ამ პოსტზე დოქტორმა რაუშერმა შეცვალა. საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის სრულუფლებიან ელჩად გერმანიაში ვ. ახმეტელაშვილი წარგზავნეს.
1918 წლის ივლისში თბილისში დაარსდა გერმანულ-ქართული კულტურული საზოგადოება, ჩამოყალიბდა გერმანულ-ქართული სავაჭრო პალატა, გერმანიის მთავრობამ ქართველი მოსწავლეებისათვის დააწესა რამდენიმე სტიპენდია. განიხილებოდა საქართველოსათვის 50 მილიონი მარკის სესხად გამოყოფის საკითხი, ჭიათურის მარგანეცის კონცესიისა და ფოთის პორტის ექსპლუატაციის პროექტები გერმანული ფირმებისა და კომპანიების მონაწილეობითა და სხვ. მაგრამ ამ საქმიან ურთიერთობას გაგრძელება არ ეწერა.

პირველ მსოფლიო ომში განცდილმა მარცხმა და 1918 წლის ნოემბერში ქვეყანაში განხორციელებულმა რევოლუციამ გერმანია იძულებული გახდა თავისი სამხედრო კონტიგენტი საქართველოდან გაეყვანა. მათ ნაცვლად სამხრეთ კავკასიაში შემოსული ბრიტანეთის არმიის სარდლობა შეეცადა ხელი შეეშალა გერმანელთა სამშობლოში დაბრუნებისათვის. ქართველობამ ყველაფერი გააკეთა, რათა თავის მოამაგე გერმანიის მხედრობას უვნებლად დაეტოვებინა რესპუბლიკის ფარგლები. საქართველოს მთავრობამ ღირსეულად გააცილა თბილისიდან მიმავალი გერმანული ეშელონები. საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის დაცვაში შეტანილი წვლილისათვის მრავალი გერმანელი ჯარისკაცი და ოფიცერი თამარ მეფის ორდენით იქნა დაჯილდოებული.

მართალია, გერმანიასა და საქართველოს შორის ინტენსიური სამხედრო და ეკონომიკური თანამშრომლობა ვეღარ განვითარდა, მაგრამ ორი ქვეყნის დიპლომატიური ურთიერთობა არ შეწყვეტილა. 1920 წლის სექტემბერში გერმანიამ საქართველოს სუვერენიტეტი დე იურედ აღიარა.



გერმანული ნაწილების თბილიში შემოსვლა, ჩვენ დასახმარებლად ოკუპაცია არ გეგონოთ 🙂