Join the new world

Χωρίς κανένα σχόλιο δικό μου, σας παραθέτω την Χαοτική άποψη για τον Πόλεμο' εκφρασμένη σε δύο ΠΟΛΥ παλιά και επομένως χωρίς προκατάληψη ποιήματα του καλού μου.
Να είστε καλά και να σας συμβαίνουν πάντα καλά πράγματα, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε στα επί μέρους θέματα!

Το κυνήγι τού Ήλιου

Το κυνήγι τού ήλιου,
κραυγές αγωνίας στα σφαγεία της πόλης,
αίμα στους δρόμους, αίμα στις στέγες
κόκαλα τσακισμένα, κορμιά τσακισμένα,
πόνος και μίσος αναλυτά σαν λειωμένο χρυσάφι
αίμα, αίμα, αίμα παντού.

Το κυνήγι τού ήλιου,
περίπατος στο δάσος των παιδικών ονείρων,
εικόνες ξεχασμένες από παλιά βιβλία
πράσινα, κόκκινα, κίτρινα χρώματα,
λουλούδια και ζώα με ανθρώπινες φωνές
καμμένες κατάμαυρες εκτάσεις όσο φτάνει το μάτι.

Το κυνήγι τού ήλιου,
επίσκεψη στ’ άστρα τα στολίδια της νύχτας,
στα όμορφα κίτρινα σημάδια
μάρτυρες όρκων αγάπης αιώνες τώρα,
όγκους σταχτιούς από βράχο και σκόνη
που αγνοούν τη ζωή.

Το κυνήγι τού ήλιου,
στο παιδί που γεννιέται του πολέμου την ώρα,
στην ελπίδα της νίκης των ανθρώπινων πόθων,
στην ζωή που βρυχάται και κερδίζει τον κόσμο’
στο κυνήγι του ήλιου η δική μας νομή.
Η δική μας νομή!


Ήρωες

Απλώς, κανείς δεν νοιάστηκε
να μετακινήσει τα πτώματα
και έμειναν έτσι απλωμένα
στα πεδία μιας οικουμένης
πού επιθυμούσε να τα λησμονήσει.

Εμείς όμως οι νεκροσυλλέκτες
οι νοσηροί, οι αποτρόπαιοι, οι ζώντες
που των καιρών το νόημα
δεχόμαστε σαν νάμα
και με τον οίνο των θεών μεθούμε...

Εμείς που των πραγμάτων
βλέπουμε την ζοφερή παράνοια,
αποκηρύττουμε την αλήθεια των ελλόγων
και ότι ψελλίζουν τα χείλη των σαλών
με πάθος υπεράνθρωπο υμνούμε.




😛