Από το σούσουρο ως την κραυγή

Day 5,140, 00:06 • Published in Greece Greece • by Makrugiannis


Το άρθρο αφορά αποκλειστικά και μόνο το παιχνίδι erepublik και τους λογαριασμούς-χαρακτήρες του.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και γεγονότα της πραγματικής ζωής είναι τελείως συμπτωματική❗️

Ο τίτλος του παρόντος άρθρου προέκυψε εκ των διεργασιών του μυαλού,των σκέψεων που ξεκίνησαν ως ψίθυροι,μετατράπηκαν σε σούσουρο να τριβελίζουν το μυαλό και κατέληξαν σε κραυγές που σφυροκοπούν το κεφάλι.

Ένας νέος e-εθνικός διχασμός προέκυψε στην εικονική μας χώρα τους τελευταίους μήνες,που εμφανίστηκε ξαφνικά ως το παράνομο εξώγαμο της eGreece.
Ένα τέκνο αγνώστου πατρός,που υιοθετήθηκε από τη RL και τώρα ταράζει με τις ιδιοτροπίες του και τις κληρονομικές διεκδικήσεις του,τη γαλήνη των
εικονικών μικροαστών.
Ναι,e-μικροαστοί…
Διότι όποιος θεωρεί εαυτόν αστό,πλανάται πλάνην οικτρά.
Παραθέτω τη φράση διάσημης βυζαντινολόγου:
“Στη Γαλλία, ο υλικά πλούσιος δεν θεωρείται αστός, η αστική τάξη είναι παιδεία”
Αλλά εδώ είναι eGreece,ούτε καν
eHellas…


Η εκπαιδευμένη κούτρα τού κατά φαντασίαν αστού,
έμπλεη συστημικών αντιλήψεων-πεποιθήσεων,αναθρεμμένη με το κέρας της αμά(λ)θειας,απορρίπτει μετά βδελυγμίας τα καινά δαιμόνια που μπορούν να δια-ταράξουν τα θεμέλια του συστήματος πάνω στο οποίο βασίζεται όλη του η υπόσταση.
Το σύστημα δηλαδή που τον πιστοποιεί ως αυθεντία και του προσφέρει απλόχερα την επιβεβαίωση,όσο αυτός το εξυπηρετεί (συνειδητά ή ασυνείδητα)
Ως εκ τούτου,οι αμφισβητίες του συστήματος ή έστω οι διαφωνούντες,αποτελούν γι’ αυτόν μια έμμεση απειλή για την αυθεντικότητα…της αυθεντίας του.
Ο υλικά πλούσιος είναι χουβαρντάς μόνον όταν πρόκειται να τους κεράσει…κώνειο!
Αφού λοιπόν καταργήσαμε το πολυτονικό,ήρθε η στιγμή να καταργηθεί και το πολυφωνικό..


Στα καθ e-μάς:
Ως elegant επαναστάτης,ήτοι ως μαχητής με όπλο του την πένα,ο γράφων,απεφάσισε ο αγών του(Θου Κύριε) να περιοριστεί στα όρια του erepublik,
όπου δια της προσωρινής του evanescence να εξέλθει τελικώς από το Μάτριξ της RL και να βροντοφωνάξει
Bring me to “Real” Life

Κι εξηγώ:
Η κοινή λογική επιβάλει το πεδίο της μάχης να επιλέγεται από τον αδύναμο,ούτως ώστε να μετατρέψει τα οποία μειονεκτήματα σε πλεονεκτήματα τα οποία θα τον καταστήσουν νικητή που θα επαληθεύσει τον “επίκαιρο” αφορισμό του Νίτσε:
Οι αρνητές της τύχης:
Οι νικητές δεν πιστεύουν στη τύχη

Από το βιβλίο
Η Χαρούμενη Επιστήμη

Αν και στην εποχή μας υπάρχουν “αρνητές”,δεν υπάρχει σύγγραμα μέχρι την ώρα (06:30 το χάραμα) που γράφεται τούτο το άρθρο με τίτλο η κλαίουσα επιστήμη

Σηκώθηκα να ετοιμαστώ για τη δουλειά,είδα το κρεβάτι ξέστρωτο,και σε αντίθεση με τους Πυθαγορείους,το παράτησα ως είχε, ασυνείδητα,αφήνοντας το αποτύπωμά μου πάνω του.

Συνειδητοποίησα λίγα λεπτά αργότερα,ότι στη ζωή μετράει μόνο το αποτύπωμα που αφήνουμε…