Τα χρόνια της αρρώστιας

Day 4,532, 11:46 • Published in Greece Greece • by Eleanor 82





Όταν δημοσίευσε ο Norman Spinrad την νουβέλα του "Journals of the Plague Years" εγώ μεγάλωνα "σαν αγριόχορτο" όπως λέει η γνωστή έκφραση' ξέγνοιαστη, ανέμελη, χωρίς την παραμικρή ιδέα για τις αληθινές οδύνες των ανθρώπων.
(Επίσης χωρίς καθαρή αντίληψη της έννοιας του σεξ γύρω από το οποίο επικεντρώνεται, καθώς έμπνευση για την συγγραφή της υπήρξε η επιδημία του AIDS' αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία)...
Αυτά που γράφει όμως στην εισαγωγή και τον επίλογο του, είναι τραγικά αλλά και λυτρωτικά επίκαιρα και για αυτό θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας.





"Εισαγωγή

Ήταν η χειρότερη εποχή, ήταν η πιο θλιβερή εποχή' αν θέλουμε λοιπόν να διατηρήσουμε την προοπτική μας καθώς διαβάζουμε αυτά τα ημερολόγια από τα χρόνια του Λοιμού, θα πρέπει να θυμόμαστε πως οι άνθρωποι που τα έγραψαν - και όχι μόνο αυτοί, αλλά το σύνολο του πληθυσμού των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου κόσμου - ήταν όλοι τους, με τα δικά μας κριτήρια, εντελώς τρελοί.

Ο ιός του Λοιμού, που απ' ό,τι φαίνεται προήλθε από κάπου από την Αφρική, είχε διαδοθεί πρώτα στους άντρες ομοφυλόφιλους και τους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Μοιραία πέρασε, μέσω αμφιφυλόφιλων επαφών, στο κύριο μέρος του πληθυσμού. Κατασκευάστηκε κάποιο εμβόλιο, και για λίγο φάνηκε ότι ο Λοιμός είχε νικηθεί. Αλλά ο οργανισμός μεταλλάχτηκε κάτω απ' αυτή την εξελικτική πίεση, και ένα νέο στέλεχος σάρωσε τον κόσμο. Ένα νέο εμβόλιο κατασκευάστηκε, αλλά o ιός μεταλλάχθηκε ξανά. Τελικά η σειρά των εμβολίων προκάλεσε την επικράτηση του χαρακτηριστικού της μεταλλαξιμότητας, και ο ιός του Λοιμού εξαπλώθηκε σε δεκάδες στελέχη.

Αναπτύχθηκαν παρηγορητικές θεραπείες - οι άρρωστοι μπορούσαν να ζήσουν για δέκα χρόνια ή και περισσότερο - αλλά δεν υπήρχε θεραπεία, και κανένα εμβόλιο δεν πρόσφερε προστασία για πολύ.

Επί είκοσι χρόνια, το σεξ κι ο θάνατος ήταν αξεδιάλυτα πλεγμένα. Επί είκοσι χρόνια, οι άντρες κι οι γυναίκες ήταν εξαναγκασμένοι είτε να αρνούνται τις φυσιολογικές απολαύσεις του άμεσου, χωρίς εμπόδια σεξ, είτε να υποκύπτουν στις φυσικές επιθυμίες της σάρκας και να πληρώνουν το φοβερό τίμημα. Επί είκοσι χρόνια, το ανθρώπινο είδος βρισκόταν αντιμέτωπο με την εξαφάνισή του. Επί είκοσι χρόνια, η Αφρική και το μεγαλύτερο μέρος της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής βρίσκονταν σε καραντίνα από τις ένοπλες δυνάμεις της Αμερικής, της Ευρώπης, της Ιαπωνίας και της Σοβιετικής Ένωσης. Επί είκοσι χρόνια, οι άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο έβραζαν στο ζουμί των καταπιεσμένων τους σεξουαλικών επιθυμιών.

Δεν είναι παράξενο που τα Χρόνια του Λοιμού ήταν χρόνια τρέλας. Δεν είναι παράξενο που οι συγγραφείς αυτών των ημερολογίων φαίνονται, από τη δική μας, πιο ευτυχισμένη προοπτική, μανιακά πλάσματα, τρελά.

Το ότι ο καθένας τους βρήκε κάπου το κουράγιο να συνεχίσει, το ότι με την τυραννισμένη και ελλιπή τους μεσολάβηση η μεγάλη νύχτα είδε τελικά τη δική μας αυγή, αυτό είναι το θαύμα, αυτός είναι ο θρίαμβος του ανθρώπινου πνεύματος, του πνεύματος που ενώνει την εποχή των Χρόνων του Λοιμού με τη δική μας.

Μουσταφά Κέλλυ, Λούνα Σίτυ, 2143"

...

"Έστειλε ο Σατανάς την Αρρώστια για να μας βασανίσει; 'Η έστειλε o Θεός την Αρρώστια για να μας τιμωρήσει και να μας δοκιμάσει;

Αν ήταν έτσι, ήταν μια τρομερή τιμωρία και μια σκληρή δοκιμασία. Το ίδιο όμως ήταν και ο Κατακλυσμός, και οι Δώδεκα Πληγές, και τα Σαράντα Χρόνια στην Έρημο, και φυσικά το μαρτύριο του Χριστού στο σταυρό.

«Αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν», μας είπε ο Χριστός, και σταυρώθηκε γι' αυτό.

Πώς θα μπορούσε να είναι αυτό το Θέλημα του Θεού της Αγάπης; Πώς θα μπορούσαν τα Χρόνια της Αρρώστιας να είναι Θέλημα Θεού; Δεν ξέρω. Δεν νομίζω πως θα μάθω ποτέ.

Κι όμως η πίστη μου είναι ακόμα ισχυρή. Γιατί ο Θεός μου μίλησε την ώρα που Τον χρειαζόμουν περισσότερο, χρησιμοποιώντας σαν όργανά Του ένα κορίτσι που είχα πιστέψει πως ήταν κόρη του Σατανά και ένα διεφθαρμένο πλάσμα που είχε σίγουρα περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του κάνοντας το έργο του Σατανά στη Γη.

Έναν τέτοιο Θεό δεν θα Τον καταλάβω ποτέ.

Έναν τέτοιο Θεό μπορώ μόνο να πιστέψω.

Έναν τέτοιο Θεό μπορώ μόνο να αγαπήσω".







Να έχετε κουράγιο, αντοχή και δύναμη, υπομονή, κατανόηση και ανεκτικότητα.
Σας εύχομαι Καλή Ανάσταση με τους αγαπημένους ανθρώπους που είναι κοντά σας, είτε σαν φυσική παρουσία είτε στη σκέψη, την επιθυμία και την αγάπη σας.