تباهی
sorena131
دیشب یک هواپیما به سمت اوکراین از بالای سرم گذشت
اتفاق رایجیست: هواپیما به هر حال از بالای سر آدمها رد میشود
با همسایه در ایوان ایستاده بودیم
گفتم چه مردم خوشحالی در هواپیما تصور میکنم
همسایه خیال کرد دیوانه شدهام و با تعجب گفت مگر قرار است خوشحال نباشند؟ دارند میروند آفتاب بگیرند، زمستان سردیست
گفتم من از جایی میآیم که آدمها در هواپیما نگرانند
نه! بگذار برایت بیشتر روشن کنم
جایی که من از آن میآیم، به نظرم نگرانترین مردم جهان را دارد
نگرانی بابت فردا
نگرانی بابت امروز
نگرانی بابت سفر
نگرانی بابت نان
نگرانی بابت زندگی
.
.
.
.
یک بار به مقصد کرمان سوار هواپیما شدم ، قبلش در مانیتورها اشهد پخش کردند
از خودم میپرسیدم چرا اشهد؟ مگر قرار است بمیریم؟ بعدها جوابش را دانستم: بله! ممکن بود بمیرم و هیچ.
آن اشهد هم آمادهسازی روحی بود
یک نوع هشدار زیرپوستی
حلالیت طلبیدن بابت گناهان،درست در شرایطی که داری میروی سفر
بعد از مدتها کار کردن داری میروی سفر و قرار نیست نگران نباشی ، قرار است مدام نگران باشی و به احتمال اتفاق فکر کنی
گفتم آن کس که در هواپیما به مقصد اوکراین نشسته تا برود و آفتاب بگیرد هم، شاید درصدی نگران است
نگرانی بابت چه؟ بابت مردن؟
نه ، نگرانی بابت احتمال خطای سازمان هواشناسی در تخمین قدرت و شدت آفتاب در سواحل.
Comments
تباهی
https://www.erepublik.com/fa/article/-1344-2664751/1/20
زیبا بود
لایک
ما هنوز تو دوره رنسانس به سر می بریم که پادشاه نماینده خداست فقط جای تاج رو عمامه گرفته
ولی بالاخره یه روز خوب میاد
زندگی صد و بیست سال اولش سخته
میگن بعدش دوباره دندون در میاد ......
می خوان مردم رو به جایی برسونن که همه بگن ما همین که کلاه خودمونو مجکم نگه داریم باد نبره هنر کردیم
حالا یه جای بهتر واسه آفتاب گرفتن ، اوکراین که جنگه 😂😂😂
نویسنده تلاش کرده کشوری رو انتخاب کنه که مبادا به کسی بر بخوره و توهین تلقی بشه😁
آها از اون لحاظ😂😂😂
ای جغد خسیس آنفرند کن شیرینیه منو ندی لوت میدم ک مولتی زدی اونم مولتیه فایتر
😈😈😈
لایک
Big vote
به اندازه عمرم داریم تو این کثافت غوطه میخوریم
V
R.I.P
و زندگی همچنان ادامه دارد
V
امسال عجب سال بدی بود، اتفاقات تلخ زیادی افتاد از زلزله در دو استان کشور تا حمله داعش و انتحاری هاش و از بین رفتن سانچی و حالا سقوط هواپیمای مسافربری و از دست دادن 66 هموطن.. واقعاً که عجب سال بدیه.
تقویم سال 97:
چرب کنید که دارم میام
نویسندش خودتی؟
نه عزیز
نگرانی
دقیقا مهمترین تفاوت ما با خارجیهاست
وقتی میایی اینجا اولین چیزی که فراموش میکنی نگرانیه
خارجیها حتی میدونن 50 سال دیگه تورمشون چقدره
ولی توی ایران فردا نمیشه پیشبینی کرد
🙁
فدات رضا جان
بیشتر بنویس دوستت دارم بوس بوس
😘