Join the new world

faşizm gelmiş geçmiş en iyi yönetim biçimidir diye sert bir giriş yapmak istiyorum, peki hemen bana atar yapmadan neye dayanarak bunu söylediğimi izah edeyim, hem ütopik yönetim biçimi olarak hem de realiteyi birleştiren iyi bir yönetim biçimidir faşizm herkes kötü kötü der ama kimse iyi yönlerinden bahsetmez faşistliğin o yüzden biraz faşistliğin ne gibi iyi yönleri olabildiğini ve neden en iyi yönetim biçimi dediğimi anlatmak istiyorum.



insanların iyi yönetimden beklentileri kendilerine en çok mutlu edicek yönetim şekline sahip olma arzusudur ütopik olarak, peki insanı yönetim oalrak neler mutlu eder?
ilk olarak sorumluluktan kurtulmak insanların öncelikli beklentisi olabilir, 2. olarak herkesin az çok egosu vardır ve herkes egosunu tatmin etmek ister, mutlu olmanın koşullarındandır bana göre ve tabi ki bir amaç, amacı olmayan insan amaçları doğrultusunda hareket etmeyen bir insan mutlu olamaz peki tüm bunları faşizm nasıl sağlar ona bir bakalım?



1. olarak sorumluluktan kurtulma hali, kısaca komutanım vur dedi vurdum olayıdır, modern demokratik ülkelerde insan haklarına karşı olabilcek emirlere karşı çıkmak mecburiyeti vardır her hukuk devletinde olduğu gibi, bizde biraz bu durumda hukuk devletinden geriye doğru bi ilerleme var gibi 🙂 doğru yolu buluyoruz sanki
bu videoda daha detaylı bir şekilde anlatılmakta sorumluluktan kurtulma hali 19dknız boşa gitmez merak etmeyin

https://youtu.be/xGOtanDe7s4

2. olarak ego meselesi, peki faşizanlık egoyu nasıl etkiler, tabi ki bunun için çok basit bir olayı hatta ana problemidir. faşist olunca insanlar diğer ırklardan diğer insanlardan üstün olduklarını düşünürler bu çok üst bir egodur, ayrıca kendilerine genellikle 1 ya da bikaç düşman edinirler bu düşmana karşı yapılan her harekette egoları okşanır ve mutlu olurlar



ve son olarak amaç, amaç da egoya benzer şekilde hareket eder, ortak bir düşman ortak bir gaye ortak bir amaç vardır, bu amaç doğrultusunda verilen tüm emirler iyidir gereklidir sorgulanmaz, bu amaç ki tüm o faşist olan insanları birleştirir ve hareket etmelerini ve üstündeki kişinin emrine otoritesine rahatça girmelerini sağlar çünkü total bir amaçtan ve yarardan bahsediyoruz biri görevini gerçekleştirmezse herkes kaybeder düşüncesi hakimdir ve bu amaç insanları hayatta ve geri kalan her şeyi yapmalarında kullanılır ve bu onları mutlu eder çünkü günümüz demokratik insanlarının çoğunda bir amaç kaygısı göze çarpmaktadır, hatta bir amacı olmadığı için intihar eden insanların sayısı pek de az değildir.



peki bu sistemin kaybedeni kimdir ? tek bir kaybedeni vardır o da sistemin başındaki kişidir, tüm sorumluluk ondadır, tüm amaç belirlenmesi uygulanması o kişiye aittir o tek kişi tüm bir varlığı milleti o amaca inanan insanları temsil eder ve tüm bu insanların verdiği güçle elde edilen ego bu adamı yer bitirir, bu yüzdendir ki amaçlarına ulaşamazlarsa bu adamlar intihar ederler



e bu duruma ülke içinde reddeden tepki gösteren insanlar yok mudur elbette vardır, ama bu insanlar azınlık durumundadır çünkü çoğu insan kolay olanı seçer, hak hürriyet vb kavramlar düşünmezler sadece onların mutlulukları önemlidir ama bir kesim de bunun nereye varıcağını ve nerde biteceğini önceden kestirebilir ama bu insanlar hep baskı altında tutulur,
kimilerini öldürülerek gözdağı verilir veya bir kısmı hapiste tutulur gücü eline alanın krşısında kimse durmaması sağlanır ve kimse buna sesini çıkartmaz çünkü onlar mutludurlar, o kişinin belirlediği amaç doğrultusunda haareket ettiği müddetçe başına birşey gelmeyeceğini bilirler.



evet buraya kadar okuyan insanlar şu an yaşadığımız şeyle anlattığım şeyin arasında az bçuk bağlantı kurduğuna inanıyorum, nereye gittiğimizi de az buçuk tahmin ettiklerine inanıyorum umarım gereken mesaj yerine ulaşmıştır biraz uzun oldu ama kusura bakmayın 🙂