Ωδή στα τανκ που χάσαμε
Fedias
Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 8 μήνες από την έκδοση του πρώτου μου άρθρου. Καθώς βρήκα λίγο χρόνο να ξεκλέψω από τις καθημερινές μου υποχρεώσεις αποφάσισα να τιμήσω τη μέρα με ένα ακόμα φρέσκο κείμενο.
Μιας και το παιχνίδι βρίσκεται σε ένα τέλμα ανάλογο της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας, η εύρεση θέματος για το άρθρο φάνταζε τραγικά δύσκολη. Σε αυτές τις περιπτώσεις αρχίζω να κοιτάω διάσημες και μη φωτογραφίες από τη σύγχρονη ιστορία και περιμένω την έμπνευση να έρθει. Και έτσι έπεσα στην φωτογραφία που κλείνει αυτό το σημείωμα.
Μερικές μέρες πριν διάβαζα το άρθρο του e-φίλου μου Sinchronise, Offside reeeeeeeeeeeeee
και την αναφορά του στο άρθρο του πρώην μας προέδρου Iaswn, THE MOTHER OF ALL BATTLES
σχετικά με μία ελληνοσκοπιανική μάχη τη μέρα 1590 στην οποία το τανκάρισμα και από τις δύο πλευρές αλλά κυρίως από την ελληνική ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.
Έχουνε περάσει 200 μέρες από τότε. Τότε που μικρά και μεγάλα τανκ της e-πατρίδας νιώθανε περήφανα για τη συνεισφορά τους στην έκβαση εκείνης της μάχης. Τι σημασία έχει που τις επόμενες μέρες η χώρα σχεδόν εξαφανίστηκε από το χάρτη... Τα λόγια του πρώην προέδρου είναι χαρακτηριστικά:
“Το όνομα κάθε Έλληνα το όνομα κάθε συμμάχου το όνομα κάθε φίλου και αδερφού θα μείνει χαραγμένο πάνω σε αυτή τη “μαρμάρινη” επιγραφή. Γιατί κανείς δεν έλειψε από αυτή την Ηρωική μάχη γιατί κανείς δε σκέφτηκε τους τίτλους και τα μετάλλια, γιατί κανείς δε δείλιασε κανείς δε φοβήθηκε, γιατί τα όπλα μας γίνανε ένα.“
Από εκείνη τη μέρα λοιπόν τι έχει γίνει; Έχουν αλλάξει πολλά. Τόσα πολλά που οι νεότεροι μπορεί να μην ξέρουν τι είναι ένα τανκ. Το ντάματζ τους φαίνεται να μην είναι τόσο απαραίτητο. Απομονωμένοι στο division 4 διασχίζουν τη μπάρα σε μάχες ανά την υφήλιο χωρίς να δέχονται το θαυμασμό και τις επιδοκιμασίες του απλού λαού.
Αν μπορούσα να το παραλληλίσω με την πραγματική ζωή τότε πιστεύω πως θα νιώθουν σαν τους ήρωες του ελληνοϊταλικού πολέμου. Νιώθουν παραγκωνισμένοι, αν και χάρη στη θυσία τους ο ελληνικός λαός δοξάστηκε για το θάρρος του.
Λόγω και των ημερών λοιπόν ας τιμήσουμε την προσφορά τους στην e-πατρίδα επιτρέποντας τους να παρελάσουν για άλλη μια φορά μπροστά μας και ας τους κάνουμε να δακρύσουν χειροκροτώντας τους!
Ωδή στα τανκ που χάσαμε
http://www.erepublik.com/en/article/2145523/1/20
Comments
o7!
ο7
Ψ + ΝΙ
v
vote & shout
o7
v
v
o7
ψηφισθεν
v s
o7
o7
voted
o7
v
ν
ψήφος
σαν πολύ σοβαρά δεν το πήρατε ? έλεος δηλαδή
voted και ΝΙ
v
V
V
v
Αχ!
Τα Άρματα Μάχης γίναν Αλατιέρες, οι πολεμιστές αγρότες κι εγώ τώρα τελευταία έχω μια τάση για Θέατρο Σκιών...!!
Niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
ο7
12/10/2011
αυτη ηταν μερα!
bamias-day
+1 Nerofida
Bamias day!
voted
ψ+σ
ήμουν κι εγώ παρών εκεί!!
voted
Και ευτυχώς που χάθηκαν (αν χάθηκαν) τα τάνκ να λες (και να δώσει να μην εμφανιστούν ξανά), διότι αυτό στο οποίο συμμετείχα και εγώ και πολλοί άλλοι δεν ήταν πλέον παιχνίδι ή διασκέδαση, ψύχωση ήταν και ανοησία απροσμέτρητη. Παιδιά, δεν γίνεται να πεινάει κόσμος έξω και να ξοδεύουμε στην ανοησία πολλές χιλιάδες ευρώ. Ωραία τα ηρωικά και πολύ ωραίες στιγμές, αλλά δυστυχώς η γραφικότητά των "τανκ" μας καταντά σήμερα ευθέως προσβλητική για πολλούς συνανθρώπους μας.
@exohoritis
Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
Συμπληρώνει το πραγματικό νόημα του κειμένου το οποίο σκοπό είχε να καυτηριάσει (αλλά όχι να αποδοκιμάσει) όχι τόσο το παιχνίδι των τανκ αλλά τα μεγάλα λόγια και τους ύμνους που ακολούθησαν εκείνη τη μάχη.
Μην ξεχνάμε είναι ένα παιχνίδι! Ο καθένας παίζει όπως του αρέσει αλλά είναι παιχνίδι. Οι αγώνες που μετράνε είναι έξω από εδώ.
voted Ηλία
ο7
Για οσους πηραμε μερρος σ' αυτη τη μαχη και σε αλλες παρομοιες ειναι γεγονος οτι βιωσαμε καποιες πολυ εντονες στιγμες που δεν ξεχνιωνται ειδικα ετσι οπως τις ζησαμε μεσα στο Τ/Σ.
Το παιχνιδι αυτο κατι τετοια εχει να προσφερει. Βεβαια ο Κωστας εχει δικιο στο σχολιο που εκανε παραπανω. Περα για περα δικιο. Κι εγω οταν σκεφτομαι ποσο στοιχησαν αυτα τα 50 εκατ. που εριξα τοτε μαζευομαι αναλογιζομενος την τωρινη κατασταση. Το σκορ αυτο εχει παραμεινει στο προφιλ μου ως προσωπικο ρεκορ μεχρι σημερα.
Εχω ριξει αρκετα απο τοτε αλλα ποτε δεν διανοηθηκα να το ξεπερασω.
v+s
Ήμουν κι εγώ εκεί.
voted
βου
Ημουν και γω εκει
@The Odysseus
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Μπορεί να παρασυρθείς. Αρκετοί βρίσκουν ευχαρίστηση στο τανκάρισμα. Αυτό δεν είναι κακό. Κακό είναι να χάνεις το μέτρο και να μην μπορείς να το συνειδητοποιήσεις.
Αν κιόλας μπορούμε να δεχτούμε το σαρκασμό σε ένα παιχνίδι ώς αναπόσπαστο μέρος του, τότε όλοι θα περνούσαμε καλύτερα!
Εκεί πήρα το πρώτο μου rw !
Ευχαριστώ το bamia που με βοήθησε τότε να το "στήσουμε".
http://www.erepublik.com/en/article/eimaste-oloi-bamies--1878828/1/20
και όλα τα tanks που ρίξανε στο rw μας.
; )
o7
v
V143+S533