Join the new world

Το άρθρο αφορά αποκλειστικά και μόνο το παιχνίδι erepublik και τους λογαριασμούς-χαρακτήρες του.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και γεγονότα της πραγματικής ζωής είναι τελείως συμπτωματική❗️


Συνέχεια του Ναι men αλλά..


Μετά την αγέρωχον και αποστομωτικήν απάντηση του καπετάνιου,το εξαγριωμένον πλήθος ον ηκροάτο αποχαυνωμένον,ήρχισε να κρύβει τα διαφόρων σχημάτων και χρωμάτων sex toys εις όποια οπή έβρισκε διαθέσιμη επάνω του με μεγάλη επιδεξιότητα,αποχωρώντας προς τα άθλια καταλύματά των με λάγνα επιφωνήματα και ηδονίζοντα βηματισμό.
Η τύχη αυνανίζει τους…
κατά φαντασίαν τολμηρούς

Ο ψευδός καπετάνιος (καίτοι αλλοδαπός) μειδιάζων ένιψε τας χείρας του ως πόντιος πιλότος (του πλοίου) κι έδωσε αναλυτικάς οδηγίας εις τον τιμονιέρη:
Όρτθα!
Ο εξηνταεννιάχρονος φιλήδονος πηδαλιούχος όστις ήτο έμπειρος χειριστής (ανθρώπων❓ ) ,εθώπευσε τον ακτινωτόν οίακα περιστρέφοντάς τον αριστερά ενώ συγχρόνως έριπτε εν πρασινίζον φλέμα προς τα δεξιά περνώντας σχεδόν σύριζα από διερχόμενον πλησίον του ανυποψίαστον επιβάτη.
Τα μέχρι πρότινος αριστερά πράσινα παράσιτά του,αφού απέτυχαν παταγωδώς,έκαναν στροφή στα δεξιά…

Ο αθώος επιβάτης στρεφόμενος με απορία,απευθύνθη προς τον 69χρονο πηδαλιούχο:
Συγνώμη κύριε,με πιτσιλίσατε!
Ο 69έτης προπέτης πηδαλιούχος απήντησε λακωνικά,σηκώνοντας απλώς την δεξιάν με την παλάμην ανοικτή και τα δάκτυλά τεντωμένα και ενωμένα μεταξύ των και την κατέβασε αποτόμως με μία ευθεία κίνηση ανάμεσα εις τα σκέλη του.
Ο αθώος επιβάτης παρευρμηνεύων το νόημα της χειρονομίας,θεωρών ότι ο τιμονιέρης απολογούνταν με εν ιδιαίτερον τρόπον,τον τρόπον των ναυτικών,σεβόμενος τη θέση του ναύτου,μέλους της κυβερνήσεως (του πλοίου) δευτερολόγησε:
Συγνώμη,ήτο δικό μου σφάλμα που περνούσα την ώρα που φτύνατε και συνέχισε την πορεία του με ελαφρά καρδία σκεπτόμενος δια τον τιμονιέρη
Τι ευγενής ανήρ!



Εν τω μεταξύ,οι υποχόνδριοι ταξιδιώται συνεχίζοντας να τελούν υπο αυτοαπομόνωση και αυτοφίμωση,ηγνόουν παντελώς τα τεκταινόμενα επι της γέφυρας.Οι ωτοασπίδες ήταν το κερασάκι στην τούρτα της εθελοτυφλίας των.
Ήταν πια ξανά ασφαλείς,τούτο και μόνον τούτο είχε σημασία.
Παρά τις αμέτρητες προφυλάξεις των με όλα τα διαθέσιμα μέσα που τους στερούσαν τις περισσότερες από τις αισθήσεις τους,αυτοί οι άνθρωποι είχαν αναπτύξει μιαν νέα αίσθησιν.
Είχαν τεντωμένας τας κεραίας των δια το ενδεχόμενον να πληροφορηθούν μέσω αυτών κάθε νέαν χαροποιόν κι ελπιδοφόρον είδηση που θα αφορούσε την περαιτέρω προστασία των.
Με τεντωμένας λοιπόν τας κεραίας,σάν έντομα,διεβίωναν επι του πλοίου ως άλλες κατσαρίδες.
Και γιατί όχι;
Μόνον αυτές δεν επιβιώνουν άλλως τε από τις τρομερότερες καταστροφές;
Προσοχή στο τέζα…

Σε απόσταση ολίγων μέτρων ο Ελληνικής καταγωγής ισπανόφωνος λοστρόμος,με ύφος βλοσυρό,ιστάμενος πλησίον του ιστίου,έδινε την εντύπωση στους περαστικούς επιβάτες ότι καραδοκούσε σαν θανατηφόρος ιός,έτοιμος να προκαλέσει πανικό…
Λος τρόμος…

Συνεχίζεται