ΕΝΤΟΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΥΤΙΑ
Makrugiannis
Υπάρχουν στιγμές που διαπερνούν (από/προς) το μυαλό σκέψεις τόσο σύντομες,σαν αστραπή,φευγαλέες,σχεδόν απροσδιόριστες,που μόνο η στιγμιαία λάμψη τους προδίδει το πέρασμα τους.
Αισθάνεσαι ότι κάτι ασύλληπτο πέρασε που δεν πρόλαβες να φυλακίσεις,όχι απαραίτητα για να το κατανοήσεις,απλά για να το κάνεις κτήμα σου,όπως ορίζει η κτητική φύση σου
Με τη βεβαιότητα ότι ήταν κάτι το φωτεινό,προσπαθείς να καταλάβεις από που ήρθε,μήπως εκτοξεύθηκε από το έρεβος εντός σου κι απέδρασε προς άγνωστη κατεύθυνση ή μήπως ήταν κάτι που ήρθε από έξω κι απορροφήθηκε από μια εσωτερική μαύρη τρύπα.
Ό,τι κι αν ήταν πέρασε,έφυγε σαν αεράκι ή ήρθε και ρίζωσε σαν δεντράκι
Την επόμενη φορά,για να αποφύγεις παρόμοια περιστατικά που σε αποσπούν από πιο σοβαρές υποθέσεις που σε απασχολούν,θα πρέπει να κρατήσεις ερμητικά κλειστή κάθε δίοδο που θα επέτρεπε σε οτιδήποτε να εισβάλει εντός σου ή να εκβάλει εκτός σου ορμητικά
Κάτι όμως συνεχίζει να σε απασχολεί,όσο κι αν παριστάνεις τον αδιάφορο.
Κι αν αυτό το απροσδιόριστο που σε εγκατέλειψε σαν αεράκι,αφήσει ένα κενό εντός σου;
Γιατί άραγε να σε εγκαταλείψει,μήπως τελικά ήταν αυτό που έψαχνε,να γεμίσει τα κενά του κάπου άλλου;
Ένας μικρός θάνατος…
Στην αντίθετη περίπτωση, αν τελικά αυτό το απροσδιόριστο φως που εισέβαλε εντός σου και ρίζωσε σαν δεντράκι,έχει την απαίτηση να το ποτίζεις κάθε τόσο μέχρι να καρποφορήσει;
Μια μικρή γέννηση…
Συννεφιάζει,κάποιες ψιχάλες αρχίζουν να πέφτουν και σκάνε με θόρυβο.
Όσο το εξωτερικό φως λιγοστεύει,το εσωτερικό δυναμώνει,τις σκέψεις συνοδεύουν δάκρυα σαν μικρές ψιχάλες που κυλούν αργά και χαϊδεύουν απαλά τα μάγουλα.
Ο καιρός σιγοντάρει εσένα ή εσύ τον καιρό;
Σηκώνεις το βλέμμα προς τον ουρανό,το χαμηλώνεις προ τη γη
Το φως που έφυγε από μέσα σου απορροφήθηκε,το δεντράκι εντός σου ποτίστηκε
Φρόντισε να μην μαραθεί..
Comments
''Την επόμενη φορά,για να αποφύγεις παρόμοια περιστατικά που σε αποσπούν από πιο σοβαρές υποθέσεις που σε απασχολούν,θα πρέπει να κρατήσεις ερμητικά κλειστή κάθε δίοδο''
Mia koubenta einai afti. diskoli omos sti praksi.
afto to dentraki rizonei gia polles meres kai eno itan kati asimanto itan kati pou se apascholei gia meres.
Με μπερδεψες...
Δεν είχα αυτή την πρόθεση
Προσπάθησα όσο μπορούσα να βάλω σκέψεις σε μια τάξη γιατί πέραν της σωματικής υπάρχει και η πνευματική εκτόνωση και αυτός ήταν ο σκοπός
ερεβος ή μαυρη τρυπα; ψευτοδιλήμμα
προτιμώ τις στιγμιαίες λάμψεις
Μακάρι ότι εισέρχεται ή εξέρχεται να είναι πάντα για το καλό... όπως εμείς το αντιλαμβανόμαστε
Συμβαίνει γιατί βρεθήκαμε σε αυτή τη θέση την δεδομένη στιγμή και έτσι δημιουργήθηκε η αναγκαιότητα
Το τι θα είναι αυτό που ήρθε ή έφυγε έχει να κάνει με μια αδυσώπητη συμπαντική κανονικότητα... ας την πούμε ισορροπία ή αρμονία... όπου τα πάντα...και ο θύτης και το θύμα είναι ακριβώς εκεί που πρέπει ..δεν θα μπορούσαν να είναι αλλού την δεδομένη στιγμή.
Έτσι, με τρόπο αδυσώπητο και πέρα από τις δικές μας πεποιθήσεις ο "πίνακας της δημιουργίας" θα παραμένει πάντα ένα μοναδικό αριστούργημα αρμονίας και τελειότητας!
Σε ότι μας αφορά, είναι στο χέρι μας να επιλέγουμε το καλό, αυτό που θα μας κάνει καλύτερους ωστε το σποράκι μέσα μας να δώσει καλό και χρήσιμο καρπό ...
Βλέπεις υπάρχουν και τα αγκάθια που ματώνουν...
ψηφος
ψήφος