Παραλήψεις, Παρατηρήσεις και Θέσεις για την επόμενη μέρα (by Thanasis Klaras)

Day 2,249, 06:37 Published in Greece Greece by Thanasis Klaras

Ραγδαίες εξελίξεις λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες ώρες όσον αφορά το ζήτημα των συμμαχιών. Από όσο καταλαβαίνουμε η TWO διαλύεται. Το παρόν άρθρο έχει ως σκοπό να θέσει κάποιους προβληματισμούς αλλά κυρίως να ορίσει ένα επίπεδο θέσεων πάνω στο οποίο θα πρέπει η χώρα μας να συγκροτήσει τη συνολική της θέση για το από δω και πέρα.

Έτσι, το παρών άρθρο θα χωριστεί σε 3 κομμάτια. Ξεκινώντας από τα εύκολα και πηγαίνοντας στα πιο σύνθετα. Το πρώτο αφορά τους ως τώρα χειρισμούς, το δεύτερο αφορά το ποιος και πώς θα αποφασίσει και το τρίτο αφορά μια πλατφόρμα θέσεων πάνω στην οποία θα πρέπει να χτίσουμε τη στρατηγική μας.

Μέρος 1 – Ως τώρα χειρισμοί

Με έχει προβληματίσει πολύ το θέμα της ενημέρωσης αλλά και το θέμα του τρόπου με τον οποίο η Ελλάδα χειρίστηκε το ζήτημα.

Ξεκινώντας, να πω πως αν αντιλαμβάνομαι σωστά τα ζητήματα, η Ελλάδα δε φέρει ευθύνη για τη διάλυση της συμμαχίας. Ειδικά η παρούσα κυβέρνηση. Θα μπορούσα όμως να πω ακόμα πως όταν η Ελλάδα μπήκε στην TWO μαζί με τη Ρουμανία, στην οποία στήθηκε μια καινούρια, διαφορετική συμμαχία από την ως τότε TWO. Ίσως να ήταν τραγικό λάθος να ανατεθεί στα ξεκινήματα της συμμαχίας σε άσχετους και χωρίς εμπειρία παίχτες να αναλάβουν να είναι οι supreme commanders εκείνη την περίοδο, διότι πολύ απλά έκαναν την πλάκα τους και δεν είχαν την εμπειρία και το στομάχι να στήσουν τις σωστές βάσεις στην συμμαχία (βλ κάτι Αντρίκους κτλ). Για να μην αδικήσω κανέναν όμως θα τονίσω πως για ένα διάστημα τις νέες χώρες δεν τις πολυπολόγιζαν κιόλας και εν τέλει οι μεγάλες χώρες της συμμαχίας (Σερβία, Πολωνία) ήταν πάντα για την πάρτη τους. Δηλαδή, ακόμα και κάποιον σοβαρό να είχαμε βάλει, δε ξέρω αν θα κατάφερνε να «κάνει τη δουλειά».

Αυτά όμως έγιναν. Πάμε στο τώρα. Όπως λέει και ο Synatlas, όλο αυτό το πράγμα δε μπορεί να έγινε σε μια μέρα! Σίγουρα υπάρχει κάποιο θέμα καιρό τώρα που έσκασε λογικά στο τελευταίο summit. Δε μπορώ να ξέρω εάν από μεριάς μας το χειριστήκαμε σωστά, δε μπορώ να ξέρω ποιες εναλλακτικές είχαμε, δε μπορώ να ξέρω ποιος φταίει ή να εκτιμήσω έναν άλλο χειρισμό γιατί πολύ απλά δεν είχα ιδέα για το τι γίνεται! Και αυτό, όχι γιατί δεν ασχολούμαι, αλλά γιατί σε άρθρο στο παιχνίδι δεν έχει βγει ΤΙΠΟΤΑ τόσον καιρό. Και μην πει κανένας ότι τέτοια ζητήματα δεν τα δημοσιεύουμε! ΒΕΒΑΙΑ και τα δημοσιεύουμε. Δεν λέω ότι πρέπει να βγούμε και να πούμε με άρθρο ότι οι Σέρβοι πχ τα έχουν σπάσει με τους Πολωνούς πχ και θα διαλύσουν τη συμμαχία, αλλά το να βγει ένα άρθρο που να λέει «Δεν πάνε καλά τα πράγματα, χάσαμε κοινοβούλια, δεν έχουμε στρατιωτικό σχεδιασμό» ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ από την κυβέρνηση.

Αυτά τα θέματα τα είχα επισημάνει και προσωπικά στο Άγγελο, θεωρώντας πως αν κάτι πάει στραβά στην κυβέρνησή του είναι το ζήτημα της ενημέρωσης. Μάλιστα, μετά από αυτό ο Άγγελος έβγαλε ένα άρθρο που μέσα σε άλλα έλεγε ότι αυτό το ζήτημα θα το αλλάξει. Παρόλα αυτά, είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ εχθές το απόγευμα να έχει αποφασιστεί η διάλυση της συμμαχίας, να κατεβαίνουν νόμοι αποχώρησης από τη συμμαχία, το erep στο Facebook να ανακοινώνει τη διάλυση της TWO στις 1😇0 το πρωί και στης 14:30 να δημοσιεύει άρθρο ενημέρωσης το υπουργείο που να λέει βασικά «Διαλύεται η συμμαχία ΘΑ δούμε τι θα κάνουμε».




Μέρος 2 – Ποιοι και πώς αποφασίζουν

Είδα σήμερα πως κατέβηκε στην Ελλάδα νόμος που λέει να φύγουμε από την TWO. Επίσης, στο άρθρο της ενημέρωσης, λέει πως συμμαχία χωρίς Σερβία και Πολωνία δε γίνεται. Εγώ λέω «Says who???”. ΠΡΟΣΟΧΗ: Δε λέω ότι οι θέσεις αυτές είναι λάθος. Πιθανόν και να συμφωνώ. Αλλά η ερώτησή μου είναι «Ποιος το αποφασίζει αυτό?».

Δυστυχώς ή ευτυχώς, cp και βουλή εκλέγουμε μια φορά το μήνα. Άρα αυτό σημαίνει ότι κατά βάση οι cp και οι βουλευτές είναι περαστικοί. Μπορεί ένας περαστικός να αποφασίσει για το τι να γίνει με τη συμμαχία? Δεν είναι ένας νόμος αλλαγής φόρου που στο διάλο να πάει το αλλάζουμε πάλι σε έναν μήνα! Είναι κάτι που αφορά την κοινότητα για πάνω από έναν χρόνο! Η Βουλγαρία που πήρε μια ηλίθια απόφαση πριν 2.5 χρόνια, ακόμα δε μπορεί να σταθεί στα πόδια της και τρώει φάπες από παντού, επειδή έτυχε να αποφασίσει κάποιος περαστικός!

Θα μπορούσε να πει κάποιος πως μπορεί ναι μεν να είναι περαστικός κάποιος cp ή κάποιος βουλευτής, αλλά ένα μεγάλο κόμμα ή ένα μεγάλο MU, δεν είναι. Συμφωνώ. Αλλά για να έχει μια αξία αυτό, πρέπει να ξέρουμε ΤΙ λέει το κάθε κόμμα ή/και το κάθε MU. Δείξτε μου λοιπόν σας παρακαλώ σαφείς θέσεις των κομμάτων για τι λένε για τις συμμαχίες, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΟΡΙΣΤΕΣ ΠΑΠΑΡΟΛΟΓΙΕΣ του τύπου «Θέλουμε μια μεγάλη καθ ισχυρή TWO” κτλ. Οι μόνες ΣΑΦΕΙΣ θέσεις που γνωρίζω είναι του ΕΜ που λέει «Όχι με τηνς Τουρκία» και της Ισοπολιτείας που λέει «Ναι με την Τουρκία». Και μάλιστα η θέση του ΕΜ αν και σαφής είναι διάτρητη γιατί από κει και μετά δε λέει τίποτα.

Άρα. Για να αποφασίσουμε πρέπει να αποφασίσουμε ΟΛΟΙ. Να γίνει ενημέρωση ΤΗΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ, δεν ξέρω που. Με άρθρο? Στο φόρουμ? Κάτι! Και ύστερα να καταθέσουν όσοι καταλαβαίνουν, θέλουν και μπορούν ολοκληρωμένες προτάσεις πάνω στις οποίες θα διαλέξει ΟΛΗ η κοινότητα την πιο σωστή κατά την κρίση της. Κάτι σαν δημοψήφισμα δηλαδή, αλλά όμως επί συνολικών και ολοκληρωμένων προτάσεων και όχι επί κραυγών.




Μέρος 3 – Πλατφόρμα θέσεων

Σε ένα συγκροτημένο σχέδιο υπάρχει ο στόχος, η στρατηγική και η τακτική. Αν δεν έχεις και τα 3 δεν πας πουθενά. Για μένα ήταν λάθος που σπεύσαμε να κατεβάσουμε νόμο αποχώρησης. Όχι επειδή πρέπει ντε και σόνι να μείνουμε, αλλά επειδή ο νόμος αυτός είναι κομμάτι της τακτικής μας. Εφόσον τον κατεβάζουμε χωρίς παραπέρα σχέδιο με σκοπό ΝΑ συζητήσουμε, κάναμε λάθος. Θα μπορούσαμε πχ να πούμε ότι διατηρούμε τη συμμαχία και σε αυτή προσπαθούμε να φέρουμε άλλους. Ή ότι φεύγουμε για να πάμε αλλού. Ή ότι φεύγουμε για να μην πάμε πουθενά. Ότι κ αν λέγαμε ήταν ένα σχέδιο. Αλλά το να κάνουμε κινήσεις ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ σχέδιο είναι μλκια. Εκτός και αν υπάρχει σχέδιο. Αλλά αν υπάρχει και δεν το ξέρουμε, πάλι μλκια είναι.

Από δω και πέρα βάζω κάποιες σκέψεις στο τραπέζι για το τι θα έπρεπε να θέλουμε ως χώρα:

1. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είμαστε από τις πιο δυνατές χώρες στο παιχνίδι. Το τι θα κάνει η Ελλάδα σε έναν βαθμό επηρεάζει όλο το erepublik. Δεν είμαστε η Νορβηγία πχ που ότι και να κάνει, χέστηκε η Φατμέ.

2. Λόγω του damage μας και της λογικής μας, τους συμμάχους μας θα πρέπει να τους διαλέγουμε και όχι να μας επιβάλλονται. Τα κριτήρια μας θα πρέπει να είναι το εδαφικό μας συμφέρον από τη μία και η στάση της κάθε χώρας από την άλλη. Παρτάκιδες και φλώρους δε θέλουμε.

3. Το θέμα των συμμαχιών είναι καυτό. Το συζητάμε πάνω από έναν χρόνο. Δεν πρέπει να βιαστούμε και ότι πρέπει να παραγνωρίσουμε τις αντιθέσεις που υπάρχουν στην κοινότητα γιατί η απόφαση αυτή μας αφορά όλους. Και μας αρέσει δε μας αρέσει όλοι είναι και το ΕΜ, όλοι είναι και η Ισοπολιτεία, όλοι είναι και οι Myrmis, όλοι είναι και ο Αντρίκος. Άρα, για να μη χτυπάμε μετά το κεφάλι μας στο τοίχο στο μέλλον, πρέπει η απόφασή μας να είναι το δυνατόν συνθετική.

4. Όλοι καταλαβαίνουμε πως καλή χρυσή η TWO αλλά EDEN δεν ήταν. Ήταν μια κολεκτίβα τεράστιου damage που ο καθένας έκανε ότι του κατέβαινε χωρίς να πέφτει για να σώσει τον άλλον. Άρα αυτή την αηδία δεν την ξαναθέλουμε.

5. Τα πεδία των μαχών μετά από πολλά χρόνια έχουν φύγει από τα Βαλκάνια και έχουν μεταφερθεί στη Ρωσία, τη Β. Αμερική και τη Ν. Αμερική. Μην το ξεχνάμε αυτό για να επιλέξουμε τις χώρες που θα θέλαμε.

6. Θα θέλαμε να διατηρήσουμε τα bonus μας. Για αυτό το λόγο θέλουμε ντε και σόνι την Τουρκία. Το εξηγώ εδώ. Επίσης, λόγω του determination, πλέον για να διατηρήσουμε τους σκοπιανοβούλγαρους από κάτω, θέλουμε μια χώρα να κάνουμε τράμπα τιε περιοχές για να μην αυξάνεται το determination. Για τα βόρειά μας θέλουμε τη Ρουμανία και για τα νότια μας πάλι την Τουρκία (ή το Ισραήλ ή την Κύπρο).

7. Θέλουμε μια χώρα τουλάχιστον στη Λατινική Αμερική για να έχουμε εκεί πάτημα, να τη βοηθάμε και να μας βοηθάει στα βραδινά. Άρα την Αργεντινή (και διάφορους δορυφόρους).

8. Για να έχουμε θέση στον πόλεμο της Β. Αμερικής αλλά και επειδή στα τάλιρα διεξάγεται μεταξύ Πολωνίας, ΗΠΑ, πρέπει να διαλέξουμε. Και μεταξύ μας προτιμώ πολύ περισσότερο τις ΗΠΑ.

9. Θέλουμε και μια ακόμα χώρα για εγγύηση damage. Μακάρι τη Σερβία.





Δεν ξέρω αν τα παραπάνω γίνονται. Σας περιγράφω περίπου τι καταλαβαίνω εγώ. Η ουσία είναι πως δε μπορεί να μην έχουμε ως βάση της σκέψης μας τα σημεία 1-5.

Η κυβέρνηση πρέπει να ενημερώσει ΑΜΕΣΑ για το τι έχει γίνει.

Όλα τα κόμματα πρέπει να συγκροτήσουν ένα σχέδιο για το τι να κάνουμε.

Ο cp και η βουλή είναι ΑΝΑΡΜΟΔΙΟΙ για να πάρουν αυτή την απόφαση.

Η απόφαση ΟΦΕΙΛΕΙ να παρθεί από ΟΛΟΚΛΗΡΗ την κοινότητα.





Ας το κάνουμε σωστά αυτή τη φορά