Rzecznik Rządu #12/Wydanie specjalne: Oficjalne powstanie ONE!

Day 1,227, 06:17 • Published in Poland Poland • by Rzecznik Rzadu


Drodzy ePolacy!

Dzisiaj staliśmy się świadkami bardzo doniosłego wydarzenia! Oficjalnie ogłoszono uformowanie się nowego sojuszu: ONE! Krajami założycielskimi zostały eHiszpania, ePolska, eWęgry i eSerbia. Przed Order of New EWorld stoi wiele wyzwań ale i możliwości! Życzymy sobie i Wam by jego działalność zapewniła nam siłę i dostatek! Poniżej zamieszczony został przetłumaczony tekst traktatu. Życzę miłej lektury!





Traktat sojuszu ONE

Preambuła
Artykuł I - Postanowienia ogólne i definicje
Artykuł II - Cele
Artykuł III - Członkowie i Zaprzyjaźnione Narody
Artykuł IV - Przedstawiciele i Rada Najwyższa
Artykuł V - Operacje wojskowe i relacje wojskowe z innymi krajami
Artykuł VI - Stosunki z państwami trzecimi


Preambuła

Poprzez podpisanie tego Traktatu (również określanego jako "Statut” oraz "Pakt"), prezydenci reprezentujący kraje założycielskie, zgadzają się oficjalnie na powstanie Sojuszu. Traktat ten wchodzi w życie z momentem podpisania go przez wszystkie strony Paktu.

Artykuł I - Postanowienia ogólne i definicje

1. Sojusz formalnie zostaje nazywany Order of New eWorld skrócie ONE.

2. Narody Węgier, Polski, Serbii i Hiszpanii zostają członkami-założycielami, zwanymi dalej jako „Kluczowi Członkowie”.

3. Sojusz będzie posiadać czterech Kluczowych Członków, odróżniających się od innych członków tylko poprzez posiadanie jednego miejsca więcej w Najwyższej Radzie (patrz poniżej: Artykuł IV: 3). Poza tym wszystkie państwa członkowskie mają równe prawa i obowiązki w Sojuszu.

4. Najwyższe dowództwo Sojuszu jest określane także jako „Władze Sojuszu” lub „Przywódcy Sojuszu”.

5. Przedstawiciele państw członkowskich są określani również jako „Przedstawiciele”.

Artykuł II - Cele

1. Głównym celem Sojuszu będzie pomaganie państwom członkowskim w osiąganiu wyznaczonych przez siebie celów w Nowym Świecie, zarówno w polityce zagranicznej jak i wewnętrznej.

2. Celem Sojuszu jest również udzielanie pomocy krajom członkowskim w pozyskaniu wszystkich zasobów, potrzebnych do efektywnego napędzenia gospodarki, w utrzymaniu stabilności politycznej państwa, w podbijaniu, a także obronie regionów.

3. Konkretne cele wojskowe zostały już wcześniej opisane (w oddzielnym dokumencie) i są dostępne dla przedstawicieli państw i reszty Władz Sojuszu.

Artykuł III - Członkowie

1. Członkami-założycielami Sojuszu są eWęgry, ePolska, eSerbia i eHiszpania.

2. Każde państwo może stać się członkiem Sojuszu po zaproponowaniu przez co najmniej jednego z Kluczowych Członków oraz jednomyślnej zgodzie państw członkowskich i Najwyższej Rady. Po wewnętrznym procesie głosowania w Sojuszu, państwo kandydujące musi przyjąć obecny Statut.

2.1 Wejście w struktury Sojuszu akceptowane jest poprzez zwykłą większość głosów w kongresie i podpisanie Statutu przez prezydenta kraju kandydującego.

2.2 Jeżeli kraj kandydujący odmawia przyjęcia Statutu, to jego członkostwo jest uważane za unieważnione bez względu na wynik wewnętrznego głosowania w Sojuszu.

3. Cechy jakie powinny charakteryzować kraje wstępujące do Sojuszu to:
a) Licząca się siła,
b) Stabilność polityki państwowej,
c) Brak wrogości pomiędzy mieszkańcami państw członkowskich i państw kandydujących.

4. Państwa członkowskie mogą być wydalone z Sojuszu na wniosek innego państwa członkowskiego, tylko poprzez głosowanie zwykłą większością głosów wszystkich pozostałych państw członkowskich i Najwyższej Rady.

Artykuł IV - Przedstawiciele i Najwyższa Rada

Sojusz opiera się na trzyczęściowej strukturze podejmowania decyzji, składającej się z:

1. Sojusz posiada dwóch wybranych przywódców, Sekretarza Generalnego (SG) i Naczelnego Dowódcę (ND). Obaj są wybierani zwykłą większością głosów państw członkowskich oraz Rady Najwyższej, gdzie każdy pojedynczy członek ma jeden głos.

1.1 Sekretarz Generalny jest głównym decydentem Sojuszu. Działa jako Przywódca Sojuszu. Reprezentuje Sojusz w relacjach miedzy państwami członkami a państwami nieprzynależącymi do Sojuszu.Jest mediatorem w sporach między państwami członkowskimi.

1.2 Naczelny Dowódca jest dowódcą wojskowym Sojuszu. Jego obowiązkiem jest ustalenie priorytetów bitew Sojuszu, dbanie o to, żeby potencjał militarny Sojuszu był wykorzystywany tam gdzie i kiedy jest najbardziej potrzebny, organizowanie wspólnych operacji wojskowych. Naczelny Dowódca sugeruje strategię wojskową reszcie Władz Sojuszu i państwom członkowskim.

1.3 Sekretarz Generalny Sojuszu i Naczelny Dowódca Sojuszu powinni mieć hasło do organizacji wydających oficjalne biuletyny Ministerstw Obrony państw członkowskich oraz dostęp do wojskowych chatroom’ów średniego i wysokiego szczebla danego kraju. Zasada ta służy względom praktycznym - aby utrzymać mobilność i skuteczność Sojuszu, gdy nie są dostępni członkowie Resortów Obrony państw członkowskich, a także udoskonalić kooperację między tymi krajami. Przywódca Sojuszu powinien opublikować biuletyn Ministerstwa Obrony tylko wtedy, gdy nikt z przedstawicieli państwa członkowskiego nie jest dostępny. Odpowiada on w całości za treść opublikowanego biuletynu.

1.4 Władze Sojuszu powinny być wybrane we wspólnym głosowaniu prezydentów państw członkowskich i Najwyższej Rady. Głosowanie będzie przeprowadzone według następujących zasa😛 prezydenci mają jeden głos, a radni pół głosu. Kadencja Przywódców Sojuszu trwa 6 tygodni. Wybory powinny być zorganizowane w ogólnym dokumencie Sojuszu w Google.

1.5 W przypadku rezygnacji wybranych Władz Sojuszu lub ich członka, nowi kandydaci będą zaproponowani w ciągu 48 godzin, a nowa administracja będzie wybrana 72 godziny po dymisji. Nowy zespół będzie prowadził Sojusz jako Władze Sojuszu przez resztę kadencji.

1.6 Wybrane Władze Sojuszu mają prawo do głosowania w następujących sprawach:

a) Przyjęcie nowych członków,
b) Karania krajów członkowskich za nierespektowanie praw sojuszu,
c) Wszystkie pozostałe głosowania Sojuszu.

2. Przedstawicielami są oficjalnie wybrani prezydenci krajów oraz niektórzy członkowie ich rządów:

2.1 Do Przedstawicieli należą: prezydent państwa, Minister Obrony, Minister Spraw Zagranicznych. Mając dostęp do podstawowych kanałów podejmowania decyzji w Sojuszu, pomagają oni w decydowaniu na temat zwykłych jak i nadzwyczajnych spraw jakie dotykają Sojusz. Przekazują również finalne decyzje Sojuszu do rządów państw i armii.

2.2 Prezydenci Państw, krajów członkowskich mają prawo głosu w trakcie:

a) Głosowania nad wyborem Władz Sojuszu,
b) Głosowania w sprawie przyjęcia nowych państw do Sojuszu,
c) Karania krajów członkowskich za nierespektowanie praw sojuszu lub w każdym innym zaproponowanym głosowaniu.

3. Sojusz ma niewybieralną radę, zwaną Najwyższą Radą. Wszystkie kraje członkowskie mogą wyznaczyć jednego członka tej rady, z wyjątkiem Kluczowych Członków, którzy wybierają ich dwóch, z uwagi na ich większe znaczenie militarne i polityczne. Członek rady nie może być prezydentem, ani członkiem rządu (w szczególności Ministrem Obrony, Edukacji czy Spraw Zagranicznych) ale powinni mieć duże doświadczenie w grze, znać jej mechanikę, być w stanie stawić czoła różnorakim problemom w Sojuszu, a także nieposzlakowaną opinię i wpływy w swoich macierzystych państwach aby tam działać w podobny sposób. Łączą oni funkcje decyzyjne i doradcze. W sumie, ich zadaniem jest utrzymanie Sojuszu w działaniu i w jednym kawałku.

3.1 W skład Rady wchodzi po jednym przedstawicielu z każdego państwa i jednym członku dodatkowym z państw założycielskich (Kluczowych Członków).

3.2 Kadencja członków Rady - dalej zwani Radnymi, trwa dwa miesiące lub do czasu rezygnacji.

3.3 Przyjęcie członka rady: prezydent państwa ma prawo do nominowania swoich radnych, obecni członkowie Rady i Władze Sojuszu (Sekretarz Generalny, Naczelny Dowódca) mają prawo do głosowania w sprawie przyjęcia proponowanego przedstawiciela do Rady Najwyższej. Wymagana jest zwykła większość głosów.

3.4 Usunięcie członka Rady: Radny może zrezygnować, lub w przypadku wniosku któregokolwiek z członków Rady lub prezydenta, może być usunięty przez głosowanie za wnioskiem ⅔ +1 pozostałych członków Rady i prezydentów. Jeśli Radny opuszcza Najwyższą Radę, punkt 3,3 Artykuł IV ma zastosowanie i nowy członek Rady ma przed sobą całą, dwumiesięczną kadencję

3.5 Członkowie Rady mają prawo do głosu w sprawie wyboru Władz Sojuszu i działają jako doradcy krajów członkowskich i Władz Sojuszu oraz mogą brać udział w innych głosowaniach Sojuszu. Jeśli podczas procesu głosowania w Sojuszu dojdzie do remisu, Najwyższa Rada ma ostatnie słowo i decyduje poprzez głosowanie jej członków z wymaganą zwykłą większością. Głos każdego członka Najwyższej Rady liczy się jak pół głosu prezydenckiego, co jest wyważone tak, by w miarę rozrostu Sojuszu stałą się ona przeciwwagą dla prezydentów, lecz nie przytłoczyła ich.

3.6 Członkowie Rady pełnią w Sojuszu funkcje doradcze i nadzorcze, dlatego powinni mieć dostęp do głównych kanałów decyzyjnych w systemie rotacyjnym. Każdy członek Rady spędzi tydzień jako główny nadzorca Sojuszu na najważniejszych kanałach. Powinno to zostać zorganizowane przez Sekretarza Generalnego Sojuszu.

Artykuł V - Operacje wojskowe i relacje wojskowe krajów członkowskich

1. Wszystkie Operacje wojskowe powinny zostać przedyskutowane z Władzami Sojuszu i przez nie zatwierdzone. Państwa powinny postępować zgodnie z decyzjami w sprawie priorytetów walki i działań.

1.1 Wszelkie agresywne działania przeciwko innym kraju członkowskim spotkają się z ostrą reprymendą.

1.2 Wszelkie operacje wojskowe rozpoczęte wbrew decyzji Władz Sojuszu spowodują wszczęcie postępowania dyscyplinarnego.

2. Państwa członkowskie powinny podpisać MPP z innymi państwami członkowskimi z uwagi na korzyści płynące obustronnie.

3. Państwa członkowskie mogą podpisać MPP z każdym innym krajem, który nie jest w stanie otwartej wojny z innym państwem członkowskim, jeśli Władze Sojuszu i innych państw członkowskich to zatwierdzą. W każdym przypadku spornym dotyczącym MPP, powinno zostać ono przegłosowane w Sojuszu zwykłą większością głosów.

4. Walki toczące się w rdzennych regionach państw członkowskich powinny mieć najwyższy priorytet. Może być to zmienione tylko z ważnego powodu.


Artykuł VI - Stosunki z państwami trzecimi

1. Żadne z państw członkowskich nie może wejść w przyjazne stosunki na każdym poziomie z krajem, które prowadzi otwartą wojnę z innym członkiem Sojuszu lub państwem, które jest tradycyjnym wrogiem państwa członkowskiego bez zgody Władz Sojuszu, Najwyższej Rady i prezydentów. Każdy przypadek sporny, powinien być rozstrzygnięty głosowaniem ze zwykłą większością głosów.


Akceptując zasady zawarte w tym Statucie jesteś zobowiązany do ich przestrzegania ich pod każdym względem w przyszłości. Jakiekolwiek działania, które łamią te zasady, będą karane przez Radę Sojuszu stosownymi akcjami dyscyplinującymi, na bazie postanowień w ramach Najwyższej Radyj i Władz Sojuszu.
Podpisano:

angeldav - prezydent eHiszpanii

fib - prezydent eSerbii

Pierre Dzoncy – prezydent ePolski

Rhual - prezydent eWęgier

Gregory Gallangher - Sekretarz Generalny

StrozeR - Naczelny Dowódca

Mikel_Ahone - Zastępca Sekretarza Generalnego

Baltazar8 - Zastępca Naczelnego Dowódcy

Traktat ten został podpisany w dniu 24 marca 2011 roku.




Rzecznik Rządu: Dr. Infected
Rzecznik Rządu ds. komiksów: Sollf

Czytaj i subskrybuj:










Szatę graficzną wykonał S'til