Join the new world

Οι μετατροπές στη σημαία.
Από την καθιέρωσή της, το Μάρτιο του 1822, μέχρι και σήμερα, η ελληνική σημαία έχει υποστεί διάφορες μικρές τροποποιήσεις, οι οποίες αντικατόπτριζαν κυρίως τις συνταγματικές αλλαγές του πολιτεύματος της χώρας. Πιο κάτω θα εξετάσουμε τις κυριότερες από αυτές.
Στις 30 Ιουλίου του 1828, με το Ψήφισμα ΙΒ΄, αρ. 3529, ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας λαμβάνει την απόφαση της εξομοίωσης της σημαίας των εμπορικών πλοίων με αυτή των πολεμικών, μιας και ήταν μεγάλη αδικία για τα εμπορικά πλοία, τα οποία προσέφεραν ισάξιες υπηρεσίες στο κράτος, να φέρουν διαφορετική σημαία. Με Βασιλικό Διάταγμα στις 4 Απριλίου του 1833, ο βασιλιάς Όθωνας ρυθμίζει αναλυτικότερα το θέμα των ναυτικών σημαιών. Στις 20 Απριλίου του 1841, με την Υπ' αριθμό 3658 διαταγή της Γραμματείας επί των Ναυτικών της Επικρατείας, ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες της κατασκευής και των διαστάσεων των σημαιών, ενώ με Βασιλικό Διάταγμα στις 28 Αυγούστου του 1858 (Περί ελληνικής πολεμικής καί εμπορικής σημαίας) κανονίζεται η χρήση των διαφόρων διακριτικών της πολεμικής και εμπορικής σημαίας, όπως επίσης και τα σημεία επάρσεως και οι διαστάσεις και αναλογίες των σημαιών

Στις 28 Δεκεμβρίου του 1863, ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ εκδίδει νέο Βασιλικό Διάταγμα, το οποίο καθόριζε το σχήμα και τις αναλογίες διαστάσεων της επίσημης βασιλικής σημαίας, προσθέτοντας το βασιλικό στέμμα στο κέντρο του σταυρού των σημαιών του Πολεμικού Ναυτικού και των Φρουρίων, ενώ η βασιλική σημαία θα έφερε στο μέσο του σταυρού τα εμβλήματα του κράτους και τα οικόσημα της βασιλικής οικογένειας. Επίσης, με Βασιλικό Διάταγμα καθορίζονται οι πολεμικές σημαίες των Ταγμάτων στις 9 Απριλίου του 1864, διατηρώντας μέχρι σήμερα την ίδια μορφή, δηλαδή κυανόλευκη με σταυρό, μεταξωτή με χρυσά κρόσσια ολόγυρα - συμβολίζουν τις ψυχές που η πατρίδα εμπιστεύεται στη σημαία - και με τον έφιππο Άγιο Γεώργιο στη μέση. Οι διαστάσεις των σημαιών περιλήφθηκαν και σε νέο Βασιλικό Διάταγμα, που εκδόθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1867.

Αφίσα του 1912 με τα νέα απελευθερωμένα μέρη.
Στις 31 Μαΐου του 1914, αποφασίστηκε με νέο Βασιλικό Διάταγμα η σημαία των Υπουργείων, Πρεσβειών και Δημόσιων-Δημοτικών καταστημάτων να φέρει στέμμα στη μέση (δηλαδή να είναι ίδια με αυτή των Φρουρίων), ενώ οι ιδιώτες επιτρεπόταν να υψώνουν την εμπορική ναυτική σημαία (πανομοιότυπη με την πολεμική, χωρίς όμως το στέμμα). Επίσης, για τις Μονάδες του Στρατού, θεσμοθετήθηκε να φέρουν πολεμική σημαία μόνο τα Συντάγματα του Πεζικού και των Ευζώνων. Τον Απρίλιο του 1926, Πολεμική Σημαία απονεμήθηκε και στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, με τον καθορισμό των διακριτικών της τον Ιούλιο του ίδιου έτους και την προσθαφαίρεση του στέμματος στα κατοπινά χρόνια, ανάλογα με τις πολιτειακές αλλαγές της χώρας. Το 1938 καθορίστηκαν λεπτομερώς οι πολεμικές σημαίες των Συνταγμάτων Πεζικού και Ευζώνων και απονεμήθηκαν πολεμικές σημαίες στα νεοσύστατα Συντάγματα Ιππικού.
[img][/img]
Στις 25 Μαρτίου του 1924, τα Υπουργεία Στρατιωτικών και Ναυτικών, με σκοπό την εκτέλεση του ψηφίσματος της Δ΄ Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης στην Αθήνα «Περί ανακηρύξεως τής Δημοκρατίας», διέταξαν την αφαίρεση των στεμμάτων από τις σημαίες, για να επανέλθουν στις 10 Οκτωβρίου του 1935, όταν η Ε΄ Εθνική Συνέλευση στην Αθήνα αποφασίζει το Ψήφισμα «Περί καταργήσεως τής αβασιλεύτου Δημοκρατίας». Τον Απρίλιο του 1967, μετά την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας από τη Χούντα, αφαιρείται το στέμμα από τις σημαίες, ενώ το 1969 με νέο ψήφισμα καταργήθηκε η στεριανή σημαία και καθιερώθηκε ως επίσημη η ναυτική σημαία αν και δεν ορίστηκαν συγκεκριμένες αποχρώσεις του μπλε, καθορίστηκε ότι όλες οι σημαίες έπρεπε να έχουν το ίδιο χρώμα με τις «πρότυπες» δύο κυβερνητικών υπηρεσιών. Κρίνοντας από τις σημαίες που φτιάχτηκαν μεταξύ 1970-1975, πρέπει να συμπεράνουμε ότι οι «πρότυπες» σημαίες ήταν κάπως σκουρόχρωμες. Στις 18 Αυγούστου του 1970, η αναλογία της σημαίας άλλαξε από 2:3 σε 7:12, με αποτέλεσμα να γίνει κάπως πιο μακρόστενη.
Μετά τη μεταπολίτευση που επήλθε με την πτώση της Χούντας τον Ιούλιο του 1974 και την εγκαθίδρυση με δημοψήφισμα της προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ψηφίζεται ο Νόμος υπ' αρ. 48/1975 «Περί τής εθνικής σημαίας τής ελλάδος καί τού εμβλήματος τής ελληνικής Δημοκρατίας», ενώ με το Προεδρικό Διάταγμα 515/1975 ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες της μορφής και των διαστάσεών της. Μολονότι και τα δύο αυτά έγγραφα δεν κάνουν αναφορά σε «κατά θάλασσαν» σημαία, δεν την καταργούν. Ο Νόμος 851/21-12-1978 (ΦΕΚ 233 τΑ΄) «Περί εθνικής Σημαίας, τών Πολεμικών Σημαιών καί τού Διακριτικού Σήματος τού Προέδρου τής Δημοκρατίας» καθόρισε την επίσημη εθνική σημαία που χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα, καθώς και τις τεχνικές και τυπικές προδιαγραφές της. Ανάμεσα σε αυτές, ορίστηκε ο κοντός των σημαιών ιδιωτών, γραφείων και καταστημάτων να μη φέρει σταυρό, αντίθετα με τις σημαίες των δημόσιων, δημοτικών, εκπαιδευτικών και στρατιωτικών αρχών. Στο άρθρο 9, όμως, καταργούνται οι διατάξεις των προηγούμενων ετών (1967, 1969, 1971, 1973, 1975), με αποτέλεσμα, ο Νόμος 48/1975 και το ΠΔ 515/1975 να καταργηθούν, αντί να συμπληρωθούν, και μαζί καταργήθηκε η πρώτη ελληνική σημαία, όπως είχε καθοριστεί από την Α΄ Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου και είχε παραμείνει αναλλοίωτη σχεδόν για 156 χρόνια, διαμέσου δεσποτισμού, μοναρχίας, βασιλείας, δικτατορίας και δημοκρατίας. Το 1980, με το Προεδρικό Διάταγμα 348/17-4-1980 (ΦΕΚ 98 τΑ΄), καθορίστηκαν λεπτομερώς οι προδιαγραφές για την κατασκευή πολεμικών σημαιών. Κατά γενική ομολογία, μετά το 1978 χρησιμοποιείται πιο απαλό γαλάζιο για τις ελληνικές σημαίες (σε σύγκριση με τις χουντικές).




ΠΗΓΗ : http://leimonitis.blogspot.com