Έρχονται γιορτές...

Day 5,141, 09:52 Published in Greece Greece by Dimispirop


Γιορτινές ημέρες έρχονται και όλοι σκεφτόμαστε τι δώρα θα κάνουμε ίσως στους δικούς μας αλλά δεν δίνουμε σημασία σε όσους φέτος δεν θα λάβουν ίσως τίποτα. Αυτές τις γιορτές όμως ας μην ξεχάσουμε ότι υπάρχουν άτομα μόνα τους. Παρατημένα κι εγκαταλελειμμένα.

* Άτομα που πιθανόν να είναι στο κρεβάτι του πόνου όπου πιθανώς να μην υπάρχει κάποιο άτομο να σφίξει το χέρι. Να δώσει ένα χαμόγελο. Άτομα που η μόνη τους συντροφιά είναι πιθανώς κάποια τηλεόραση.



* Άτομα που παλεύουν για την ζωή τους. Δίνοντας την δική τους μάχη λεπτό προς λεπτό γι αυτό το δώρο που λέγεται ζωή. (παρακαλώ μην αρχίσετε παρακαλώ περί covid, ΜΕΘ κλπ).

* Άτομα χωρίς στέγη. Είτε από λάθος επιλογές είτε επειδή πολύ "απλά" έτσι τα έφερε η ζωή. Μέσα στο κρύο, χαζεύοντας ίσως τις τζαμαρίες και τον κόσμο να περνάει πάνω κάτω. Άτομα τα οποία άθελα τους εκλιπαρούν για λίγη αγάπη.



* Άτομα που βρίσκονται μακριά από τις οικογένειες τους(ίσως από λάθη είτε και βιαίως).

* Άτομα που δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να παρέχουν στις οικογένειες τους ένα "αξιοπρεπές" χριστουγεννιάτικο γεύμα αλλά δεν παραπονιούνται. Κάνουν τον αγώνα τους σιωπηλά και υπομονετικά. Προσπαθούν να χαμογελάσουν στους δικούς τους κρύβοντας τον πόνο και την ελπίδα πίσω από το χαμόγελο τους.



* Άτομα που τις ώρες που όλοι θα πανηγυρίζουν, θα βρίσκονται στο πόστο της εργασία τους, όσο μικρό και ασήμαντο κι αν φαίνεται. Είτε από ανάγκη για λίγα χρήματα παραπάνω είτε επειδή βρέθηκαν ως "ο αδύναμος κρίκος". Βάζουν το λιθαράκι τους με τις υπηρεσίες που παρέχουν (έτσι ώστε να λειτουργεί το γραναζάκι του "συστήματος" για όποιον χρειαστεί κάτι έκτακτο)για να είμαστε όλοι εμείς έξω και να γελάμε. Με μόνη παρηγοριά ίσως ευχές και γέλια από κάποιο/α συνάδερφο είτε ευχές από το τηλέφωνο.



* Όπως επίσης και όλους αυτούς που ξεχνώ οι οποίοι στερούνται το προνόμιο της χαράς αλλά και της δυνατότητας να χαμογελάσουν.

Δεν ζουν μακριά μας. Ζουν στο διπλανό σπίτι ή στο διπλανό παγκάκι. Μπορεί να είναι ο γείτονας που είδαμε σήμερα ή ο περαστικός μου μας χαμογέλασε το πρωί. Μπορεί να είναι π.χ. ο e-εργοδότης μας είτε ο e-commander μας. Αξίζουν την προσοχή μας. Αξίζουν τον σεβασμό μας. Αξίζουν το χαμόγελο μας. Όχι απλά το like μας. Ας είμαστε εμείς αυτοί (ακόμα κι εσύ που διαβάζεις αυτό το μήνυμα) που θα δώσουμε λίγο φαγητό, λίγα ρούχα, μια κουβέρτα, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά.

Το παρόν άρθρο έχει σκοπό προβληματισμό και όχι αφορμή για έριδες καυγάδες στα σχόλια. o7



Καλές γιορτές σε όλους/ες!
Εύχομαι φέτος να είμαστε όλοι λίγο καλύτερα από ότι πέρσι.