Ενα κομμάτι της πλούσιας Ιστορίας

Day 2,855, 02:49 • Published in Greece Greece • by mayogr

Το Αχλαδοχώρι (παλαιότερα Κρούσοβο), είναι χωριό που βρίσκεται μεταξύ Σιδηροκάστρου και βουλγαρικών συνόρων, μέσα σε κοιλάδα, ανάμεσα στα βουνά Όρβηλος από βόρεια και Βροντούς από νότια. Ανήκει στο Δήμο Σιντικής και είναι έδρα της δημοτικής ενότητας Αχλαδοχωρίου, που περιλαμβάνει εκτός από το ομώνυμο χωριό, το Καρυδοχώρι και το Καπνόφυτο. Ως το 2011 αποτελούσε αυτόνομη κοινότητα. Στην απογραφή του 2001 βρέθηκε να έχει 935 κατοίκους, ενώ ολόκληρη η κοινότητα έχει 1.208 κατοίκους.
Είναι γνωστό και ως γενέτειρα του δημοφιλούς ηθοποιού Γιώργου Καπουτζίδη. Το Αχλαδοχώρι αποτελεί πόλο έλξης χάρη, κυρίως, στα εννέα περίτεχνα γεφύρια του.

[img]https://www.google.gr/search?q=%CE%B1%CF%87%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%BF%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9+%CF%83%CE%B5%CF%81%CF%81%CF%89%CE%BD&biw=1366&bih=667&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0CAYQ_AUoAWoVChMI0seFpKL2xwIVgr0aCh27XQUT#imgrc=8laBmn4ukmOegM%3A[/img]
Η ιστορία του χωριού
Κοντά στο σημερινό Αχλαδοχώρι υπήρχε αρχαία πόλη που το μεσαίωνα ήταν γνωστή με το όνομα Γκράντιστα. Η Γκράντιστα αποτέλεσε και των πυρήνα των κατοίκων του Κρουσόβου (Αχλαδοχωρίου). Η πόλη είχε μεγάλη οικιστική ανάπτυξη και το αστικό της τοπίο καταλάμβανε μια έκταση 50.000 στρεμμάτων. Σε ύψωμα, όπου σήμερα βρίσκονται τα ερείπια της Γκράντιστας υπήρχε αρχαϊκός ναός, σύμφωνα με τα ευρήματα. Η πόλη αυτή φαίνεται ότι άκμασε κατά την Ελληνιστική περίοδο, ενώ κατά το Βυζάντιο καταστάφηκε δύο φορές από επιδρομείς, σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση. Οι κάτοικοί της διασκορπίστηκαν σε διάφορες χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Σύμφωνα με τοπική παράδοση, ένας από τους Γκραντιστινούς, κατέλυσε σε παρακείμενη περιοχή, κοντά σε μια αχλαδιά. Στη συνέχεια τον ακολούθησαν και άλλοι κάτοικοι και έτσι δημιουργήθηκε ο σημερινός οικισμός του Αχλαδοχωρίου.
Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού αγώνα, οι Βουλγαρικές διεκδικήσεις έβαλαν στο στόχαστρο το Κρούσοβο, καθώς επρόκειτο για στρατηγικής σημασίας περιοχή, αφού έλεγχε τη διάβαση από τη Μακεδονία στην τότε Βουλγαρία. Οι Βούλγαροι την εποχή εκείνη κατάφεραν να ιδρύσουν εκκλησία και σχολείο, στο χωριό και να υποχρεώσουν τους κατοίκους να προσέλθουν στην Εξαρχία. Μετά όμως, από διαμαρτυρία των προεστών και κατοίκων του Κρουσόβου στο Ελληνικό προξενείο των Σερρών, ξεκίνησε η Ελληνική ένοπλη αντίδραση και διάφορα αντάρτικα σώματα έδρασαν στην περιοχή. Έτσι, οι Κρουσοβίτες μπόρεσαν να αντισταθούν στον εκβουλγαρισμό τους. Το χωριό όπως και η ευρύτερη περιοχή απελευθερώθηκε το 1913. Στα 1914-1918 είχαν μείνει ελάχιστες οικογένειες Τούρκων στο Κρούσοβο, οι οποίες και αυτές μέσα σε μια πενταετία αποχώρησαν. Έτσι παρέμειναν μόνο οι Έλληνες Μακεδόνες και μερικοί Βούλγαροι. Με τη συνθήκη του Νεϊγύ, το 1919 οι Βούλγαροι αποχώρησαν και λίγο αργότερα το Κρόυσοβο μετονομάστηκε σε Αχλαδοχώρι.[1] Τα επόμενα χρόνια, πολλές οικογένειες απο την Μικρά Ασία και τον Πόντο πήραν την θέση τους στο χωριό, δημιουργώντας τις δικές τους συνοικίες μέσα στα σύνορα του Αχλαδοχωρίου.

[img]https://www.google.gr/search?q=%CE%B1%CF%87%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%BF%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9+%CF%83%CE%B5%CF%81%CF%81%CF%89%CE%BD&biw=1366&bih=667&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0CAYQ_AUoAWoVChMI0seFpKL2xwIVgr0aCh27XQUT#imgrc=kiOn_E8Xud7CFM%3A[/img]

Προφήτης Ηλίας
Η πίστη στο Αχλαδοχώρι εκφράζεται με τις Εκκλησίες και τα πολλά εξωκλήσια και παρεκκλήσια, που είναι χτισμένα γύρω από το χωριό, ώστε να το φυλάνε από κάθε κακό. Στο κέντρο του χωριού, υψώνεται κυριολεκτικά ο περίφημος ιστορικός ναός του Προφήτη Ηλία, που τιμάται ιδιαίτερα ως ο προστάτης του. Κτίστηκε το 1870. Η παράδοση αναφέρει πως ο ναός ήταν στην αρχή ένα μικρό εκκλησάκι. Οι πολλές χαρές στο χωριό, οι πλούσιες σοδειές, η οικονομική ευφορία, η προφύλαξη από τους Τούρκους, αποδίδονται στον προστάτη του χωριού, τον Προφήτη Ηλία. Ο λαός αναγνωρίζοντας την αλήθεια αυτή, αποφάσισε να κτίσει το μεγαλοπρεπέστατο ναό προς τιμήν του. Η απόφαση που πήρε η διοίκηση του Αχλαδοχωρίου ήταν Όλο το χωριό είναι υποχρεωμένο να προσφέρει χρήματα, υλικά, εθελοντική εργασία. Μέχρι να χτιστεί η Εκκλησία του Προφήτη Ηλία θα απαγορευτούν οι γιορτές, τα πανηγύρια, οι γάμοι, τα βαφτίσια και όλες οι άλλες χαρές στο χωριό.
Οι χωρικοί κράτησαν την υπόσχεση τους και με το παραπάνω. Κάθε Κυριακή οι κάτοικοι πρόσφεραν προσωπική εργασία για να τελειώσει όσο πιο γρήγορα γινόταν ο ναός. Το 1867 άρχισε το κτίσιμο της εκκλησίας και τελείωσε το καλοκαίρι του 1870, όπου και έγιναν πανηγυρικά τα εγκαίνια. Όλος ο λαός από την γύρω περιοχή παραβρέθηκε στα εγκαίνια, τιμώντας έτσι τον Προφήτη Ηλία στο πανηγύρι του.
Το 1877 τελείωσε και η αγιογραφία του ναού, που αποτελούνταν από παραστάσεις από την Π.Διαθήκη, όπως ο Παράδεισος, ο Νώε, η μετάσταση του Προφήτη Ηλία. Στις παραστάσεις της Κ.Διαθήκης, θαυμάζονται, παραβολές, σκηνές της ζωής του Χριστού. Άγνωστος, δυστυχώς παραμένει ο σπουδαίος αγιογράφος.
Σήμερα η εκκλησία του Προφήτη Ηλία λειτουργεί κανονικά κάθε Κυριακή, τις γιορτές των Αγίων, τις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης, του Προφήτη Ηλία, οπότε και πανηγυρίζει.