Join the new world

Πριν από ένα χρόνο, με αφορμή την επέτειο της ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα, εξέδωσα από τη Βραζιλία που τότε βρισκόμουν, ένα άρθρο. Φέτος από την η-Ελλάδα πλέον, αναδημοσιεύω το άρθρο, γνωρίζοντας ότι περισσότεροι συμπαίκτες θα καταφέρουν να το διαβάσουν.

Επίσης, θα ήθελα να παραθέσω το λινκ ενός ντοκυμαντερ το οποίο γυρίστηκε την περασμένη χρονιά, για τα 100 χρόνια του Δημοτικού Σχολείου, του οποίου έχω την τιμή, αλλά κυρίως την τύχη (ως μαθητής δεν καταλάβαινα που βρισκόμουν), να είμαι απόφοιτος. Με τη βοήθεια της εικόνας, της αφήγησης και της ιστορικής αναδρομής που πραγματοποιείται στο ντοκυμαντερ, ο αναγνώστης του άρθρου θα μπορέσει να αξιολογήσει τα στοιχεία που παραθέτω στο άρθρο. Το ντοκυμαντέρ προβάλλεται σε επίσημη πρώτη στο διαδίκτυο σήμερα. link

Αναδημοσίευση:

Με την εγγραφή στο eRepublik, εγκαταστάθηκα στην περιοχή των Aegean Islands. Με αφορμή την επέτειο της Ενσωμάτωσης και με αυτό το άρθρο με τις RL προεκτάσεις της πορείας στην ιστορία των Δωδεκανήσων, ελπίζω να συμβάλλω ελάχιστα στην κατανόηση του πολιτικό-στρατηγικού τομέα του παιγνίου.

"Όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει". George Santayana, 1863-1952, Ισπανοαμερικανός φιλόσοφος

Σαν σήμερα, στις 7 Μαρτίου 1948, πραγματοποιήθηκε η επίσημη τελετή Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα, βάζοντας τέλος σε μία δύσκολη και μακραίωνη πορεία πτώσης και παρακμής. Όλοι οι κατακτητές, από την πτώση του Βυζαντίου και μετά (Ιππότες, Τούρκοι, Ιταλοί, Γερμανοί και Άγγλοι), ο καθένας με τις δικές του μεθόδους - λιγότερο ή περισσότερο πολιτισμένες - έθεσαν έναν απόλυτο στόχο: Να αφαιρέσουν την Εθνική ταυτότητα του πληθυσμού και να τον αφελληνίσουν.

Πείνα, φτώχεια, εξαθλίωση και κακουχίες, ψυχολογική και σωματική βία, πολιτικές και θρησκευτικές δολοφονίες, γενοκτονίες και εγκλήματα, κεφαλικοί φόροι, απαγορεύσεις διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας στα σχολεία, απαγορεύσεις χειροτονίας Ελλήνων Ορθοδόξων Ιερέων, οικονομικά ανταλλάγματα και προνόμια σε όσους αποποιούνταν την Ελληνική Ιθαγένεια, όλες δοκιμασίες στις οποίες υπέβαλλαν τους Έλληνες των Νότιων Σποράδων οι κατακτητές, δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα και δεν κατάφεραν να λυγίσουν την Ελληνική Ψυχή. Γενεές και γενεές θυσιάστηκαν αντιστεκόμενοι από την πρώτη μέχρι και την τελευταία ημέρα της ζωής τους και πέθαναν, σκλαβωμένοι.

Με την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821, τα Δωδεκάνησα επαναστάτησαν, αλλά το 1830 επιστράφηκαν μαζί με τη Σάμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με αντάλλαγμα την Εύβοια, η οποία ενσωματώθηκε στο ελεύθερο ελληνικό κράτος.

Πολλές φορές κινδύνεψαν τα Δωδεκάνησα να χαθούν οριστικά από την Ελλάδα. Ίσως, η πιο κρίσιμη στιγμή ήταν η Μικρασιατική καταστροφή του 1922, όταν με την Ελλάδα ηττημένη να μετράει της πληγές της, η σύμμαχος χώρα Ιταλία αποφάσισε να ανακηρύξει τα Δωδεκάνησα ως "Ιταλικές νήσους της θάλασσας του Αιγαίου", αγνοώντας την απόφαση της ΑΝΤΑΝΤ της 13ης Ιανουαρίου 1920, που μαζί με άλλες αποφάσεις παραχωρούσε τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1922, Η Ιταλία, επωφελούμενη από την αρνητική εξέλιξη των γεγονότων για την Ελλάδα κηρύσσει δια του υπουργού των Εξωτερικών της, Carlo Sforza, έκπτωτες τις ειδικές συμφωνίες με την Ελλάδα για τα Δωδεκάνησα.

Το "Αιματηρόν Πάσχα" του 1919 στη Ρόδο

Η πορεία της Ιστορίας ανατρέπεται εξ' ολοκλήρου με τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ελλάδα εξερχόμενη νικήτρια χώρα από αυτόν καταφέρνει να πετύχει την Ένωση.

28 Οκτωβρίου 1940: Η Ιταλία κηρύσσει τον πόλεμο στην Ελλάδα που απαντά με το υπερήφανο "ΟΧΙ". Την ίδια ημέρα, οι Ιταλοί συγκεντρώνουν σε στρατόπεδο (Concentramento), στην τάφρο του φρουρίου όλους τους άρρενες Δωδεκανήσιους Έλληνες υπηκόους.

9 Νοεμβρίου 1940: Ιδρύεται από Δωδεκανήσιους, που ζουν στην Ελλάδα, καθώς και απ' όσους κατορθώνουν να αποδράσουν από τα νησιά, το Σύνταγμα Εθελοντών Δωδεκανησίων, με πρωτεργάτη τον Ιωάννη Καζούλλη και πρώτο προσωρινό διοικητή τον ταγματάρχη Μάρκο Κλαδάκη, από τη Σύμη.

8 Σεπτεμβρίου 1943:Η πτώση του Mussolini στις 25 Ιουλίου 1943 κι η συνθηκολόγηση του νέου πρωθυπουργού Pietro Badoglio στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, γνωστή και ως Armistizio. Τη διοίκηση της Δωδεκανήσου αναλαμβάνει ο Γερμανός στρατηγός Ulrich Kleeman. Αρχίζει η περίοδος της γερμανοκρατίας στα Δωδεκάνησα.

8 Μαϊου 1945: Ο νέος αρχηγός των γερμανικών Δυνάμεων κατοχής στρατηγός Wagener υπογράφει στη Σύμη το πρωτόκολλο της χωρίς όρους παράδοσης της Δωδεκανήσου στους Βρετανούς συμμάχους και στο διοικητή του Ιερού Λόχου, συνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε.

9 Μαϊου 1945: Αγγλικές δυνάμεις με τμήματα ινδικών ταγμάτων και άνδρες του Ιερού Λόχου αποβιβάζονται στη Ρόδο. Ο λαός της πόλης και των χωριών, κρατώντας ελληνικές σημαίες, τους επιφυλάσσει αποθεωτική υποδοχή. Γίνεται αμέσως η εγκατάσταση των νέων αρχών. Αρχίζει η περίοδος της αγγλοκρατίας στα Δωδεκάνησα.

"Είναι γνωστό ότι ο Στάλιν και ο Τσόρτσιλ, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προσπάθησαν να δελεάσουν την Τουρκία, προσφέροντάς της ορισμένα παράκτια νησιά του Αιγαίου, προκειμένου να την πείσουν να βγει στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων ή τουλάχιστον να παραμείνει αυστηρά ουδέτερη. Επιπροσθέτως, ο Στάλιν είχε συνδέσει το θέμα των Δωδεκανήσων με την Τριπολίτιδα (σημερινή Λιβύη), για την οποία η Σοβιετική Ένωση είχε διατυπώσει το αίτημα να της ανατεθεί η εντολή."(sansimera.gr)

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και παρασκήνιο έγινε στο Παρίσι η ομώνυμη Συνθήκη, με την οποία τα Δωδεκάνησα αποδόθηκαν οριστικά από τις συμμαχικές δυνάμεις στην Ελλάδα.

27 Ιουνίου 1946: Στο Παρίσι και στο Συμβούλιο των Υπουργών των Εξωτερικών των τεσσάρων Δυνάμεων, αποφασίζεται να περιέλθουν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα. Πρόκειται για απόφαση-σταθμό στην πορεία του δωδεκανησιακού λαού προς την ένωσή του με τη μητέρα Ελλάδα.

10 Φεβρουαρίου 1947: Υπογράφεται στο Παρίσι συνθήκη ειρήνης μεταξύ των συμμάχων και των συνασπισμένων Δυνάμεων (και Ελλάδας) και της Ιταλίας, σύμφωνα με την οποία η Ιταλία εκχωρεί στην Ελλάδα με πλήρη κυριαρχία τα νησιά της Δωδεκανήσου και τις παρακείμενες νησίδες.

31 Μαρτίου 1947: Στις 31 Μαρτίου 1947 ο Βρετανός διοικητής των συμμαχικών Δυνάμεων Κατοχής Δωδεκανήσου ταξίαρχος Α.Σ. Πάρκερ, παραδίδει τη Στρατιωτική Βρετανική Διοίκηση στον αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη. Αρχίζει η μεταβατική περίοδος της Ελληνικής Στρατιωτικής Διοίκησης Δωδεκανήσου.

9 Ιανουαρίου 1948: Με τον υπ' αριθμ. 518 νόμο της Δ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων ορίζεται: "Αι νήσοι της Δωδεκανήσου Ρόδος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Πάτμος, Χάλκη, Κάσος, Σύμη, Κως, Λέρος, Τήλος και Καστελλόριζον, ως και αι παρακείμεναι νησίδες, προσαρτώνται εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28ης Οκτωβρίου 1947". Με το νόμο αυτό, που αποτελεί τη ληξιαρχική πράξη της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στη μητέρα Ελλάδα, τερματίζεται το μεταβατικό στάδιο της ελληνικής στρατιωτικής διοίκησης. Η 7η Μαρτίου 1948, ορίζεται ως ημέρα της πανηγυρικής τυπικής ενσωμάτωσης.



Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης έγινε στις 7 Μαρτίου του 1948. Το 1955 η Δωδεκάνησος έγινε νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο.



Το άρθρο και το φωτογραφικό υλικό είναι αφιερωμένο σε εκείνους που έζησαν τη ζωή τους στην αφάνεια και θυσιάστηκαν αντιστεκόμενοι από την αρχή μέχρι το τέλος της - από την ημέρα που γεννήθηκαν μέχρι και την ημέρα που πέθαναν, σκλαβωμένοι, χωρίς να μπορέσουν να δουν ποτέ την Ένωση για την οποία αγωνίστηκαν.



Ήρθαν ντυμένοι "φίλοι"
Αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
Το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ



http://youtu.be/x97QhywvFJ8

Βιβλιογραφία:
1.Τα φοβερά Ντοκουμέντα Η δίκη των έξι, Επίλογος στο Γουδί, Αλέξανδρος Κοτζιάς
2.rhodeslibrary.gr
3.sansimera.gr

Φωτογραφικό υλικό: vatopaidi.wordpress.com

Ioannes