Join the new world

Günler hızla akıp gidiyordu, iki hafta kalmıştı tatile ve ayın ilk haftası almıştım uçak biletini. Tatile üç gün erken çıkmam gerekiyordu, Sarıkamış’ta iken şube müdürüne bahsetmiştim. O da, biletini al yollarız; demişti. Erken tatil olacağı için, tüm gücümle birinci sınıflarla uğraşıyordum. Birkaç ses gerideydik, eksiği kapatalım diye sürekli alıştırmalarla uğraşıyorduk...

O Salı günü, şimdi ne olduğunu hatırlayamadığım bir toplantıya gitmek zorunda kaldım. Ben tatil olmasın istedikçe; okulda dersler aksıyordu. Cuma günü ise, zaten her ay olan toplantılar vardı. Toplantılar aslında iyiydi, çünkü ilçeye hafta içi gidebilmek için tek şansımız o toplantılardı. Fakat fazla olmaları da, ders programını aksatıyordu. Cuma günü karneleri alırız diyorduk, ama karneler gelmemiş. Akşam minibüse bindim, daha köye varmadan ilçede kalan müdür arkadaş telefon açtı. Köye dönmediysen, sakın dönme; Pazartesi toplantı var…

O yamacın bu hâllerini de gördük...


Pazartesi günü sabah erken saatlerde bindik yine minibüse, çıktık yola. Okul sütü ile ilgili bir toplantıydı, genel bilgilendirmeler yapılacakmış. Bir önceki hafta formlarını doldurduğumuz olayın, şimdi yönetmelik yönünü dinleyecektik.

Toplantı sonrasında MEM’e çıktığımızda; şube müdürü karnelerin akşama Kars’tan geleceğini söyledi, alıp öyle gitmemizi istedi. Minibüsün kalkış saatine kadar karneleri bekledik. Çarşamba günü uçağa binecektim ve karneleri yine alamamıştım. Bu gece öğretmenevinde kal, yarın karnelerini alıp gidersin; dedi şube müdürü. Mecburen öyle yapmak zorundaydım çünkü. Ertesi gün karneleri aldım ve bir kırtasiyede yazdırdım. İzin işini de Salı günü hallettim, çünkü Çarşamba günü uçağa yetişmek biraz zor olacaktı, o işi aradan çıkarmak gerekti. Fakat benim aklımda karneler vardı. Köye dönmem akşamı bulacaktı ve birinci sınıflar ilk karnelerini okulda alamayacaklardı. Bu cidden canımı sıkmıştı.

Kışın donar diye çok korkmuştum, ama sorun olmadı...


Köye ulaştığımda zaten akşam olmuş, hava kararmıştı. Minibüse, abi sabah erkenden gel de; uçağı kaçırmayalım dedim. Sonra ilçeden birlikte geldiğimiz velinin evinde geçip yemek yedik. Hocam ailene bir şeyler hazırladık, valizinde yer var değil mi; dediler. Yağ, bal, hindi; ne varsa koymuşlar. Yeri gelmişken söyleyelim; okula bir gram hayırları dokunmasa da, devletin okulu deseler de; yedirme konusunda kesinlikle cömerttiler. Kışın köyden çıkamadığımda ekmek getirdiler, sürekli yoğurt da getirirlerdi. Kötü yanlarını anlattık, iyi yanlarını da anlatmazsak haksızlık olur.

On öğrencim vardı ve üçü bulunduğum evin çocuğuydu. Onların karnelerini verdim; fakat köyde çok erken yatıldığı ve erkenden insanlar evlerine çekildiği için diğerlerinin karnelerini o evde bıraktım. Ertesi gün alacaklardı onlar karnelerini. Verdiklerini de alıp lojmana geçtim. Valizi hazırladım ve yattım.

Sabah kalktığımda telefonu cama asarken gördüğüm manzara şok etti, acayip kar yağıyordu. Hemen minibüsü aradım korka korka; hocam köyden birini al, yolun başına kadar çık dedi. Elimde valiz, karların içinde köye ulaştım. Dün akşamki vatandaşın evine gittim, dedim gelsin de şu yokuşun oraya kadar çıkalım. Onun hazırlanıp evden çıkmasını beklerken, kardan adama dönüşmüştüm. O ara bir baktım minibüs kaya kaya iniyor yokuştan aşağı…

Hayırdır abi, dedim. E şimdi kızarsın bana, valizinle tırmanma bari yolları; dedi. Bindik hemen minibüse, biraz zorlandık ama; sorunsuz çıktık sayılır. Diğer köyden de pek oyalanmadan ayrıldık. Bir köy geçince, karın durduğunu gördük. Hiçbir yerde mola vermeden, hızlıca ilçeye ulaştık. Kars minibüsünü zaten aramıştık yolda, birkaç dakika bekledi beni. Hemen ona bindim ve uçağa zamanında yetişebildim. Ekim’den beri buralardaydım ve artık biraz uzaklaşma vaktiydi…

Destek Verenler
okaldey'den 1.00 Gold kabul ettiniz.
Yavuz Sultan Selim'den 1.00 Gold kabul ettiniz.
kursunkalem61 size 500 Q1 Food gönderdi.
kursunkalem61'den 1.00 Gold kabul ettiniz.

Shout Metni:
19. Bölüm Yayında!
V-S hatta shout'larınızı esirgemeyiniz... 🙂
http://www.erepublik.com/tr/article/2296766/1/20