Join the new world

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι αθλητική διοργάνωση πολλών αγωνισμάτων που γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια.© Η καταγωγή των αγώνων είναι η Αρχαία Ελλάδα, και έχουν αναβιωθεί από τον Γάλλο βαρώνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι Αγώνες της Ολυμπιάδας, γνωστοί και ως Θερινοί Ολυμπιακοί, τελούνται κάθε τέσσερα χρόνια από το 1896 και μετά, με εξαίρεση τις χρονιές κατά τη διάρκεια των Παγκόσμιων πολέμων. Το 1924 άρχισαν οι ειδικοί Ολυμπιακοί Αγώνες και οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί, για χειμερινά αθλήματα. Από το 1994 οι χειμερινοί αγώνες δεν γίνονται πια την ίδια χρονιά με τους Θερινούς Ολυμπιακούς.



ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ?
Το Ολυμπιακό Πνεύμα συμπύκνωνε στην κλασσική του σύλληψη την παραίνεση του «Νους υγιής εν σώματι υγιεί». Μέσα από την καλλιέργεια και την εμπέδωση της ευγενούς άμιλλας στη διάρκεια των αγώνων , ο αθλητής εξευγενίζει την ψυχή του , εξυψώνει το νου του και γυμνάζει το σώμα του. Αυτή η πολλαπλή εκπαιδευτική διαδικασία η οποία προάγεται χάρη στον αθλητισμό, είναι όλη η φιλοσοφία του Ολυμπιακού Κινήματος. Ο αθλητισμός, σύμφωνα με το ολυμπιακό ιδεώδες, μπορεί να διδάξει στους ανθρώπους τον ευγενή συναγωνισμό προτείνοντας οι ηττημένοι να αντιμετωπίζονται με σεβασμό και οι νικητές με τιμή . Αυτή η προσέγγιση καλλιεργεί ευγενή αισθήματα τα οποία είναι εξαιρετικά χρήσιμα και σε άλλες πτυχές της ζωής . Εξάλλου το Ολυμπιακό Κίνημα απηχεί την πίστη ότι ο αθλητισμός μπορεί να γκρεμίσει τα τείχη των διαφορών στη γλώσσα, τον πολιτισμό, τη θρησκεία, την εθνικότητα, την ηλικία και το φύλο και να χτίσει γέφυρες μεταξύ όλων των ανθρώπων για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης .

Μεξικό 1968
Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1968, οι Αγώνες της 19ης Ολυμπιάδας, διοργανώθηκαν στην Πόλη του Μεξικού στο Μεξικό, από τις 12 έως τις 27 Οκτωβρίου 1968.
Πόλη του Μεξικού βρίσκεται στην κοιλάδα του Μεξικού αποκαλούμενη επίσης Κοιλάδα Ανάουακ, μια μεγάλη κοιλάδα στα υψηλά οροπέδια στο κέντρο του Μεξικού, σε ένα ύψος 2.240 μέτρων
Το υψηλό υψόμετρο της πόλης δημιούργησε προβλήματα αναπνοής σε πολλούς αθλητές αλλά παράλληλα βοήθησε και άλλους στο να επιτύχουν υψηλές επιδόσεις.

Ιστορικό-πολιτικό πλαίσιο
Ήταν οι πρώτοι Αγώνες που έγιναν σε μια χώρα του αναπτυσσόμενου κόσμου.
Πραγματοποιήθηκαν σε μια εποχή όπου υπήρχαν έντονες αντιδράσεις για την σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, ενώ ο απόηχος των φοιτητικών εξεγέρσεων τόσο στην Γαλλία όσο και στις ΗΠΑ δεν είχε κοπάσει ακόμα.
Σημαδεύτηκαν από τους φοιτητές που έπεσαν νεκροί από πυρά της μεξικανικής αστυνομίας κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων καθώς και από τις διαμαρτυρίες για τη ρατσιστική πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στους νέγρους.
Δέκα μέρες πριν από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων (2 Οκτωβρίου 196😎 σοβαρά επεισόδια έγιναν στην Πόλη του Μεξικού, που είχαν αιματηρή κατάληξη. Φοιτητές του Πολυτεχνείου και νεολαίοι που διαδήλωναν κατά της τέλεσης των Αγώνων συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις ασφαλείας στην Πλατεία των Τριών Πολιτισμών στη συνοικία Τλατέλολκο, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 4 διαδηλωτές και να τραυματισθούν 30, σύμφωνα με τον επίσημο απολογισμό. Ανεπίσημες πηγές ανέβασαν τους νεκρούς σε 267 και τους τραυματίες σε 1000. Πολλοί τότε μίλησαν για μποϊκοτάζ των Αγώνων, αλλά η ΔΟΕ θεώρησε εσωτερική υπόθεση της χώρας τις ταραχές και δεν αποδέχθηκε το αίτημα, με το χιλιοειπωμένο επιχείρημα ότι ο αθλητισμός δεν αναμιγνύεται στην πολιτική.

Συμμετοχές

Στους αγώνες πήραν μέρος 5.530 αθλητές (4.750 άνδρες και 780 γυναίκες) από 112 χώρες, που διαγωνίσθηκαν σε 172 αγωνίσματα 19 αθλημάτων. Για πρώτη φορά, Δυτική και Ανατολική Γερμανία συμμετείχαν με ξεχωριστές ομάδες.

Στο αγωνιστικό μέρος κυριάρχησαν οι αθλητές των ΗΠΑ, ενώ ο στίβος έκλεψε την παράσταση με τα εξωπραγματικά ρεκόρ στα σπριντ και το μήκος, λόγω του μεγάλου υψομέτρου (2.240 μέτρα), που είναι χτισμένη η Πόλη του Μεξικού.© Ο Μπομπ Μπίμον στο άλμα εις μήκος πέταξε στα 8.90 μ, ο Τζίμι Χάινς έτρεξε τα 100 μ. σε 9.95, ο Τζίμι Σμιθ τα 200 μ. σε 19.83 και ο Λι Ίβανς τα 400 μ. σε 43.86. Όλες αυτές οι επιδόσεις των Αμερικανών αθλητών ήταν παγκόσμια ρεκόρ που κράτησαν για πολλά χρόνια.

Δύο ακόμα Αμερικανοί αθλητές έγραψαν ιστορία. Ο ένας ήταν ο νικητής του ύψους Ντι Φόσμπερι. Λάνσαρε ένα νέο παλμό στο αγώνισμα (πέρασμα του πήχη με την πλάτη), που έκτοτε καθιερώθηκε και πήρε το όνομά του (Φόσμπερι Φλοπ).© Ο άλλος ήταν ο δισκοβόλος Αλ Έρτερ (1936 - 2007), που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο σε τέταρτη συνεχόμενη Ολυμπιάδα.
Παρά τις προσπάθειες της ΔΟΕ, η πολιτική έκανε την εμφάνισή της στους Αγώνες, σε μια χρονιά που είχε σημαδευτεί από τις δολοφονίες του Ρόμπερτ Κένεντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, αλλά και τον συνεχιζόμενο πόλεμο στο Βιετνάμ.

Οι Αμερικανοί αθλητές Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος -1ος και 3ος αντίστοιχα στα 200 μέτρα- ήταν μέλη των «Μαύρων Πανθήρων» και κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ στην τελετή απονομής στάθηκαν με υψωμένη τη γροθιά και κατεβασμένο το κεφάλι, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις φυλετικές διακρίσεις στις ΗΠΑ. Αμέσως αποπέμφθηκαν από το Ολυμπιακό Χωριό, χωρίς καμία άλλη συνέπεια.
Στον πίνακα των μεταλλίων, οι ΗΠΑ πήραν την πρωτιά με 107 (45-28-34) και ακολούθησαν η ΕΣΣΔ με 61 (29-32-30) και η Ουγγαρία με 32 (10-10-12). Τα περισσότερα μετάλλια σε ατομικό επίπεδο κατέκτησαν αθλητές της γυμναστικής: ο Σοβιετικός Μιχαήλ Βορονίν 7 (2-4-1), η Τσεχοσλοβάκα Βέρα Τσασλάφσκα 6 (4-2-0) και ο Ιάπωνας Ακινόρι Νακαγιάμα 6 (3-2-1).

Η ελληνική αντιπροσωπεία

Η χώρα μας εκπροσωπήθηκε στους αγώνες με 61 αθλητές και μεγάλη ελπίδα για ένα μετάλλιο τον επικοντιστή Χρήστο Παπανικολάου, τον σπουδαίο αθλητή του Παναθηναϊκού, που αργότερα κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ του αγωνίσματος. Χιλιάδες Έλληνες καρφώθηκαν στα τρανζιστοράκια τους για να παρακολουθήσουν τον δύσκολο αγώνα του. Έδωσε μάχη και με επίδοση 5.35 κατετάγη 4ος, καθώς τα μετάλλια κρίθηκαν στο 5.40, με νικητή τον αμερικανό Μπομπ Σίγκρεν.
Τους Έλληνες φιλάθλους αποζημίωσε, τελικά, ο παλαιστής Πέτρος Γαλακτόπουλος, που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία των 70 κιλών της Ελληνορωμαϊκής. © Στους διακριθέντες συμπεριλαμβάνονται και οι Όθων Μοσχίδης (4ος στα 57 κιλά της Ελληνορωμαϊκής),© Νίκος Καρυπίδης (63 κιλά ελευθέρας πάλης) και ο ιστιοπλόος Τάκης Κουλιγκάς (5ος στα σκάφη τύπου Φιν).

Κάτι το πρωτοφανές μέχρι και σήμερα
Ο Αμερικανός άλτης Μπομπ Μπήμον, «Ο άνθρωπος που είδε τον κεραυνό», όπως τον αποκάλεσε ένας δημοσιογράφος, κατάφερε στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μεξικού να κάνει το «τέλειο άλμα». Πηδώντας 8.90 μέτρα ανέβασε το μέχρι τότε παγκόσμιο ρεκόρ 55 ολόκληρα εκατοστά! Ήταν τόσο μεγάλο το άλμα του μάλιστα, που προσγειώθηκε στην άλλη άκρη του σκάμματος, εκεί που είχε τοποθετηθεί ο μηχανισμός μέτρησης, αναγκάζοντας τους κριτές να μετρήσουν οι ίδιοι το μήκος του!

Σημασία έχει η συμμετοχή ...Ο Μόμο Βάλντε κέρδισε το χρυσό στο μαραθώνιο. Παράλληλα ο Τανζανός Τζον Στίβεν Ακχουάρι ήταν τελευταίος περνώντας τη γραμμή του τερματισμού μια ώρα αργότερα μετά το νικητή. Επειδή όμως έτρεξε το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα με εξάρθρωση στο γόνατο και έφτασε χωλαίνοντας στο τέρμα, του επιφύλαξαν υποδοχή ήρωα κατά την επιστροφή του στην πατρίδα.
Η επιμονή του συμβόλιζε με τον καλύτερο τρόπο το ανθρώπινο αλλά και το Ολυμπιακό πνεύμα. Κατά τον ίδιο όμως ήταν κάτι πολύ πιο απλό, αφού όπως δήλωσε: "Η χώρα μου δεν με έστειλε 5000 μίλια μακριά για να αρχίσω τον αγώνα, αλλά για να τον τελειώσω...".



ΠΗΓΕΣ

είναι κομμάτια από εργάσία φοιτητή της Γυμναστικής ακαδημίας !