یاوه گویی های مومیایی...

Day 3,114, 15:37 • Published in Iran Iran • by Viper 2.0

سلام بر همه دوستان قدیمی (انگشت شمارهایی که باقی موندن) که من میشناسمشون دورادور یا از نزدیک، و اونها هم بنده رو احیانا، شاید، فکر نکنم اصلا! به یاد داشته باشن!!! و البته خدمت دوستان جدیدی که نه من میشناسمشون نه اونا حتی اسم منو شنیدن

برای یه شناخت کلی داشتن این دسته دوم باید بگم من در دوران پارینه سنگی!!! یکی دو باری توی ایران وزیر امور خارجه بودم، چند باری هم سمت مشاور امور خارجی رییس جمهورهای مختلف رو داشتم. کار تفننی من هم ترجمه مقالات مهم دنیا از انگلیسی به فارسی بود برای بالا بردن اطلاعات مردم از اوضاع دنیا و داشتن اطلاعات صحیح از زبون خود دشمنان و دوستان خارجی نه شایعات که خیلی رایج بود... البته الان همش یه سری خاطره خاک خوردست

دست قضای روزگار بر این شد که بر اثر یه تصمیم بحث برانگیز! برای زنده کردن یاد خاطرات دوران دور گذشته بازگشتی کنم به این بازی و عین فیلم مومیایی! از گور خاطرات بلند بشم یه جورایی فقط برای اینکه ببینم چند چندیم 😃

اینم آدرس قبر بنده، یه فاتحه ای چیزی بفرستین
Silver Viper

اولا چه حیف که هرچی میگردم عده عظیمی از دوستان قدیمی رو نمیبینم هیچ کجا... البته جز آقا پژمان که اون موقع که تازه اومده بودم هم میگفتن توی بازی حق ادمینی دارن و ای-جنتی شدن الان! خیلی چاکریم برادر 😉

دوما جدی باید بچرخم یکی رو یقه کنم این وضعیت های عجیب غریب سیاسی داخلی و خارجی رو برام توضیح بده که شدید آب و روغن قاطی کردم از دیدن یه سری چیزا 🙂 قبلا تشکر لازم رو از شخص نامعلومی که خفت میکنم دارم!

و در آخر... چند جا گفتم اما به دلم نمیشینه تا توی مقاله خودم نگم، چرا روزنامه نگاری اینجوری شده اینجا؟ اونموقع ها (الان قیافه یه پیرمرد رو تصور کنید بعد بخونید ادامه داستانو) که ما جوون بودیم تو این بازی و این همه جنگولک و گرافیکم خبری نبود و زورکی مقالها رو یه آب و رنگی بهش میدادیم، اینقدر مقاله زده میشد توی ایران که واقعا دو ساعت وقت میگرفت خوباشو بخونی! چرندیات و به درد نخورجات بماند

اما الان واقعا انگار به کل خدابیامرز شده این داستانا! از اولین روزی که من برگشتم توی این بازی (فکر کنم یه 15-20 روزی هست) خدا شاهده 3 یا 4 تا مقاله بیشتر از دولت ندیدم که یکیش مال همین امروزه! اگه اشتباه نکنم یکیشم تودیع و معارفه بود برای دولت قبل! جدا تمام قشنگی این بازی به تعاملات اجتماعیش بود. نه گرافیکی داشت نه داستان نه گیم پلی! فقط تعاملات اجتماعیش قشنگش میکرد که انگار دیگه وجود خارجی نداره.

از اون گذشته، حالا که تلگرام و موبایل هوشمند و این بند و بساط عین نقل توی دست همه هست، خب لااقل درست شیفتش بدین اونطرف که بی خبر نمونیم! یه مقاله دیدم نوشته بود خیلی سخته هماهنگی برای بونس هایی که دارن میدن (که شکر خدا فول شدیم). خب هماهنگی رو درست کنید برادر من! هر وزارت خونه کارآمد که نیاز به تعامل با ملت داره کانال میخواد، بعد تمام این کانال ها رو توی یه مقاله جمع کنید، کنیم، کنند! فرقی نداره کی اما ترجیحا موثق باشه، اسم هر کانال، آیدی هر کانال و لینک هر کانالو بذارید و اینقدر شات و وت بفرمایند ملت که همه ببینن و عضو بشن. اونوقت میتونید خیلی خیلی راحت تر آموزش بدید، پاسخ بدید، هماهنگ کنید و هزار کار دیگه. من فقط کانال اردرهای جنگی رو دیدم که مربوط به دولته با زیر 60 نفر عضو اگه اشتباه نکنم. یا توی مولتی بازی ملت روی دست تمام دورانی که من بازی کردم بلند شدن!!!! یا اینکه این یک دهم جمعیت اینجاست یا حتی کمتر، که توی همون یه دونه کانال بیچاره حضور دارن!!! الله اعلم

پی نوشت: مسئولین یه فکری هم به حال کسانی که، عین خودم، بعد سالها برگشتن اما دیگه مثل من اون تایم زیاد رو ندارن یا بازم مثل من اون حالو ندارن که برن دنبال ویکی بفرمایند. یه آموزش مختصر و مفید اما جامع و مانع میخوایم (عجب جمله خفنی گفتم 😃) اگه هست هنوز دست من نرسیده متاسفانه.


اگر تا اینجا حوصلتون کشید و خوندید که ممنون بابت گوش دادن به حرفام، شاید به درد کسی خورد این یاوه گویی! اگر حوصله نداشتید و نخوندید هم باز ممنون بابت کلیک کردن روی مقاله و شرمنده برای تلف کردن وقتتون 🙂

:حرف آخرم، همونطور که همیشه گفتم و هنوزم میگم
وت و ساب کردن انتخابش همیشه با شماست و هیچ حرفی و فردی نمیتونه شما رو مجبور به این کار بکنه. اگر دوست داشتید و انجامشون دادید خوشحال میشم

شاد باشید