وزارت آموزش ایران مجازی ، فرازی از آداب مذاکره

Day 2,881, 16:19 • Published in Iran Iran • by Albus


سلام خدمت شهروندان عزیز ایران مجازی


به عنوان وزارت آموزش و با توجه به زمینه کاری و تخصصی قبلی بر اون شدم تا مقاله آموزشی (هر چند همه استاد هستن و قصد جسارتی نیست) در زمینه ای که کمی باهاش آشنایی دارم بزنم

قرار نیست همه آموزش ها مربوط به تازه واردین نایاب تر از گهر باشه و ما هم میتونیم اطلاعاتمون رو بیشتر کنیم

برای کوتاه نگاه داشتن مقاله آموزشی به صورت بخش بخش چاپ میکنم تا اذیت نشید

تو مقاله اول میخوام کمی در مورد یکی از اصلی ترین وظایف تیم های وزارت امور خارجه در رابطه با کشورهای خارجی یعنی مذاکره رو در رو از موضع برابر صحبت کنیم



بعضی مواقع مذاکراتی هست که وقتی واسطه ای وجود داشته باشه که نفوذش در طرف مقابل بیشتر از شما باشه بهتر هست مذاکره غیرمستقیم اتخاذ بشه ، البته به شرط اینکه قابل اطمینان باشه یا اینکه هدفتون گمراه کردن طرف مقابل نباشه که خودش یه بحث جدا هست

مذاکره رو در رو و مستقیم معمولا آدابی داره تو بازی ارپابلیک که باید رعایت بشه ، هرچند متاسفانه با ورود مهره های جدیدتر کمی سهل انگاری هم صورت میگیره

همیشه یک طرف میزبان و یک طرف میهمان مذاکره هست مگر در موارد خاص خصم شدید که کشور یا طرف سومی واسطه صلح شده باشه و مذاکره در محیط اون کشور سوم انجام میگیره






کشور میزبان باید حداقل نیم ساعت قبل از شروع مذاکره توی کانال باشه و همه کسانی که قراره شرکت کنند از قبل اومده باشند ، پایین تر میگم چرا
طرف میهمان دو حالت داره ، اگر روابط اتحادی و دوستی بین کشورها باشه معمولا مناسب هست که حداقل 5 دقیقه زودتر به کانال بیان ولی اگر روابط خصمانه باشه بهتر هست که تا حداکثر ده دقیقه تاخیر عمدی وجود داشته باشه
این موضوع باعث میشه ناخوداگاه هرقدر هم کشور شما از لحاظ نظامی ضعیفتر از طرف مقابل باشه ، یک نوع تصویر ناخودآگاه مغرورانه و مبهم در ذهن طرف مقابل شکل بگیره و این باعث میشه تا ترمز لحن تندشون حتی قبل از شروع مذاکرات کشیده بشه

البته با تجربه ترها خام این ترفند نمیشن اما به هرحال در هر شرایطی رعایت بشه بهتر هست

نکته مهم بعدی اینه که حتما و مطلقا از دو اشتباه مهلک و شدیدا مضر دوری کنید ، اول اینکه پس از شروع مذاکرات جدی هرگز فردی از سمت کشور شما وارد مذاکره نشه و هرکسی که قرار هست بیاد همون اول با شما باشه

دوم اینکه به هیچ عنوان جلوی طرف مقابل با هم تیمی خودتون ، چه مثبت و چه منفی صحبت نکنید و مرگبارتر اینکه ابدا مشورت نگیرید از هم
یک کانال همزمان خصوصی دیگه برای این کار مناسب هست

انجام این اشتباهات شما و تیمتون رو ناهماهنگ و نامنسجم نشون خواهد داد و اون موقع هست که یه دیپلمات کارکشته از طرف مقابل که متوجه این موضوع میشه دنبال حلقه ضعیفتر تیم میگرده و ضربات رو پی در پی از طریق همون شخص وارد میکنه



از لحظه اول ورود به کانال تا لحظه آخر خداحافظی باید با این فرض حرف بزنید که انگار یک نفر نشسته و داره مدام از حرف های شما اسکرین شات میگیره (همون احسان اس اس خودمون :دی )
حرف های شما باید جوری باشه که نه در داخل کشور خودتون و نه حتی طرف مقابل نتونن بعدا ازش به عنوان مستند یا سوتی استفاده بکنند
همیشه تصور کنید که دارین جلوی تمام مردم دو کشور مذاکره میکنید

نکته خیلی خیلی مهمتر که متاسفانه زیاد نادیده گرفته میشه اینه که پیش قضاوت های ذهنی خودتون رو که طبیعتا قبل از مذاکره بین تیم خودتون صورت میگیره رو کاملا از مغزتون پاک کنین
به طور مثال ، قبل از مذاکره بررسی میکنید و میبینید که طرف مقابل ده برابر شما قدرت نظامی بیشتری داره و اگر مذاکره شکست بخوره در جنگی که پیش میاد خواهید باخت
لحظه ای که وارد مذاکره شدید اگر میخواین که موفق باشین باید این موضوع رو کاملا فراموش کنین ، تنها وقتی که مذاکره تموم شد و دارین نتایجش رو بررسی میکنین میتونین دوباره نتایج رو با وزنه ی این مقیاس ها بسنجین

طرف مقابل میدونه که از شما قویتر هست درسته ، ولی نکته مهم اینجاست که حدودا بعد از نیم ساعت اول دیگه این موضوع به کل فراموش میشه
مذاکره تبدیل به یک کل کل سیاسی برای دیکته کردن نظر خودتون و گرفتن امتیاز بیشتر به حریف میشه و درواقع یک جنگ روانی و سخنوری هست و دیگه کسی کاری نداره که کی از کی دمیج بیشتری داره

هرچند شاید بارها توی مذاکره با این موضوع تهدید بشید اما مهم اینه که دیگه تنها چیزی که طرف مقابلتون میخواد بهش غلبه کنه ، قدرت چانه زنی و سیاست ورزی شما هست و این تنها چیزی هست که مقابل خودش به عنوان مانع میبینه ، نه دمیج و ارتش های شما
اگر نمیخواستن به توافقی برسن از همون اول به جلسه نمیومدن و جنگ رو انتخاب میکردن

!پس تاثیرپذیری از پیش قضاوت های قبلی ممنوع





در مقابل تهدیدها شدیدا واکنش نشون بدید ! فقط فکر کردن به این نکته کافی هست که شما به عنوان نماینده چند صد نفر دیگه اونجا هستید و هر تهدیدی یک توهین به غرور همه ی کسانی هست که امید و اعتمادشون به شما بوده ، همچنین که یک واکنش سریع و خشم آلود اما گذرا و اتمام شونده باعث میشه تا طرف مقابل کمتر از اون حربه استفاده کنه تا مذاکره به تشنج کشیده نشه ، اون میدونه که اگر از روی تهدید تشنجی شکل بگیره تقصیر اون خواهد بود و نه شما
اون هم مثل شما افرادی رو در کشورش داره که باید بهشون جوابگو باشه پس نمیتونه هرجوری که دوست داره رفتار کنه

نقاط قرمز خیالی ترسیم کنید و روشون مانور بدین و انعطاف کمتری نشون بدین در حالی که اهداف و امتیازات اصلی رو که میخواین بدست بیارید کوچک بشمارید و طوری وانمود کنید که حاضرین بر سر اونها انعطاف به خرج بدید

همیشه پای کشور خودتون رو به میان بکشید که اجازه نخواهند داد شما از اون نقاط خیالی قرمز عبور کنید و تظاهر کنید که این یک مشکل بزرگ برای شما خواهد بود

همیشه و همیشه بدون استثنا در هر مذاکره جدی که در اون فقط از کلمات "چشم ، بله ، هرچی شما بگین " استفاده نمیشه ، نقطه های بن بست و آخر خطی وجود خواهد داشت که به نظر میرسه دیگه نمیشه توافق کرد

در اون نقطه ها از یکی از خطوط قرمز خیالی خودتون عقب نشینی کنید! بسته به موضع طرف مقابل یکی از این خطوط قرمز رو انتخاب کنید و اعلام کنید که به خاطر به بن بست نخوردن مذاکرات حاضر هستین از اون مورد عقب نشینی کنید و تمامی مشکلات و دردسرهای بعدش رو تو کشورتون به جون میخرید اما در عوضش خواهان گرفتن امتیاز اصلی که غیرمهم جلوه دادید بشین و عنوان کنید که این یک ترمیم کوچیک برای زخم بزرگی هست که کمی پیش به خودتون زدین!

بدین ترتیب دفعه بعدی که مذاکره به بن بست بخوره این نوبت طرف مقابل هست که عقب نشینی کنه درحالی که شما واقعا عقب نشینی نکردید و چیزی رو که میخواستین بدست آوردید




یادتون باشه که فقط شما زرنگ نیستید و ممکنه طرف مقابل هم از این حربه ها استفاده بکنه

پس همیشه قبل از هر مذاکره شرایط اون کشور و دولت رو دقیقا مطالعه کنید و از همه مهم تر شرایط مخالفین داخلی اون دولت و میزان قدرتشون و ترس دولت از اونهارو مطالعه کنید!! ترس مذاکره کننده ها از مخالفین داخلی بهترین متحد شما موقع سیاست ورزی هست که با استفاده درست کمر هر تیمی رو باهاش میشکنید

سعی کنید با مطالعه روزنامه های شخصی مذاکره کننده ارشد مقابل به خلق و خوی و ادبیاتش آشنا بشید ، اینجوری میتونید بهتر در افکار و تصمیماتش با اتخاذ شیوه درست حرف زدن نفوذ کنید





چون داره طولانی میشه بخش اول رو همینجا تموم میکنم و باقیش رو نگه میدارم برای بعد

اما دو نکته رو لازم میدونم که حتما بگم

به هیچ عنوان در یک مذاکره از الفاظ زشت و فحاشی و تهدید استفاده نکنید. حتی اگر در موضع قدرت باشید به هیچ عنوان تهدید نکنید
لحن صحبت محترمانه و احترام گذاشتن به طرف مقابل ، هرچی که میخواد بگه و از هر کجا که میخواد باشه ، تنها باعث میشه که از لحاظ شخصی احترامشون رو بدست بیارید و این خودش دلیلی هست که حرف های شما نفوذ بیشتری بر ذهن اونها به جای میگذاره
و نکته دوم اینکه همیشه ابراز کنید شرایط و مشکلات طرف مقابل رو درک و همدردی میکنید اما گوشزد کنید که شما به عنوان نماینده کشورتون موظف به حفاظت از منافع مردم خودتون هستید و نمیتونید کاری براشون بکنید

بذارید اونها برای خطوط قرمزی که شما عنوان میکنید راه حل های داخلی پیشنهاد بدند نه شما ! هر طرفی که سعی در پیشنهاد کردن راه حل هایی برای غلبه بر مشکلات زیرپا گذاشتن خطوط قرمز طرف مقابل در عرصه داخلی خیز برداره ، درنهایت محکوم به زمین خوردن با سر هست

این دقیقا از روی تجربه برام بدست اومده و ثابت شده


امیدوارم که مقاله رو مفید دونسته باشید و تونسته باشم که برخی از نمایه های ساده و اولیه راه های پر پیچ و خم مذاکره رو توصیف کنم

اگر علاقه ای وجود داشته باشه قسمت های بعدی هم اماده و چاپ میشن



ممنون از وقت و توجهتون

شهروند ایران مجازی



~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~


پ.ن : برای کسی که از ته دل عاشق این پرچم و این سه رنگ هست چه واقعی و چه مجازی ، برای کسی که حتی نوک سوزنی از هرچی که در توانش بوده و بیشتر برای سربلندی این بچه ها و مردم کم نذاشته تا همیشه بتونن سرشون رو پیش خارجی ها بالا بگیرن و از هویت مجازیشون شرم نکنند ، وزیر آموزش بودن نه شرم هست و نه ترول کردن که بهش امید ببندی و منتظر کوچیک کردن یکی برای بزرگتر حس کردن خودت باشی
من نه تا حالا تعداد دفعات مقام گرفتن رو شمردم و توی پروفایل زدم و نه حتی جسارت کردم خودم رو به عنوانی زیر مقاله ای خطاب قرار بدم و همیشه همون شهروند عادی ایرانی مجازی هستم

برای من آبدارچی این بچه ها و رفقا بودن هم نهایت افتخار و غروره ، چه رسد به خطاب قرار گرفتن با عنوانی که اسطوره های آموزش این کشور مثل سیاوش و مجید ، خیلی وقت ها از خودشون و وقتشون و اعصابشون گذشتند تا ماها بهتر جایی رو که هستیم درک کنیم


در نهایت فرقی بین من و تو هست
و متاسفانه
برای تو
فرق بارزی هست

***************************************************************************************************************************