Μήπως να δούμε το δάσος;

Day 2,307, 06:52 • Published in Greece Greece • by corleonis

Πολλές φορές διαβάζω και ξαναδιαβάζω αυτά που γράφω, είτε είναι σκέψεις που κάνω είτε εδώ σαν άρθρα. Διάβαζα λοιπόν το προηγούμενο άρθρο μου και μου φάνηκε περίεργο. Περίεργο γιατί; Λόγω της σοβαρής αντιμετώπισης των καταστάσεων του παιχνιδιού απο μέρος μου. Και εδώ είναι κάτι που θέλω να σταθώ. Στην έχθρα και τη σοβαρότητα που δίνουμε στο ερεπ.

Γιατί στη κοινωνία της e-grecia υπάρχει όλη αυτή η κόντρα; Γιατί συνεχώς πέφτουν αλληλοκατηγορίες; Γιατί οι μεν προσπαθούν να διώξουν τους δε; Το παιχνίδι κατά βάση έχει δύο βασικούς τομείς όπου στηρίζεται η κάθε χώρα. Το πολιτικό και το στρατιωτικό. Στο πολιτικό μπορείς να βγεις μπροστά αν συμμετέχεις αν είσαι αναγνωρισμένο πρόσωπο στη κοινότητα. Στο στρατιωτικό άμα ρίχνεις λεφτά στο παιχνίδι. Έτσι θα αυξήσεις τη δύναμη, θα έχεις επιπλέον όπλα και θα κάνεις μεγαλύτερο damage που είναι βασικό για την κυριαρχία μιας χώρας στο παιχνίδι και για τον πλούτο της.

Αυτός λοιπόν που ρίχνει λεφτά στο παιχνίδι, αλλά ακόμα και αυτός που δεν βάζει, έχει ένα αναφαίρετο δικαίωμα που για κάποιο λόγο επιλέγουμε να το παραβλέπουμε. Μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Μπορεί να βαρέσει όπου θέλει. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να πει στον άλλο πως θα φτιάξει τον χαρακτήρα του. Και ξαναγυρνάω σε αυτόν που ρίχνει χρήμα στο παιχνίδι. Έχοντας ρίξει τόσο χρήμα, έχοντας αποκτήσει ένα τέτοιο damage, είναι λογικό να απαιτήσει κάποια στιγμή να βγει μπροστά και να είναι η δική του γνώμη πιο ισχυρή από των υπολοίπων. Να ηγηθεί των υπολοίπων. Είναι η φυσική ροή των πραγμάτων. Είναι αυτό χάρη στο οποίο επιβληθήκαμε ως άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο. Δεν είναι απλά ο χαρακτήρας ενός.

Όπως είπα στην αρχή δύο είναι οι βασικοί τομείς του παιχνιδιού. Ο πολιτικός και ο στρατιωτικός. Στην χώρα κυριαρχούν δύο ομάδες. Στον πολιτικό το gip στον στρατιωτικό οι Μυρμιδόνες(απο πλευράς δυναμικής κόμματος και damage μονάδας). Λογικό είναι οι μεν να θέλουν να καπελώσουν τους δε. Οι πολιτικοί θεωρώντας πως έχουν με το μέρος τη κοινότητα, οι στρατιωτικοί το damage που δίνει την ευημερία στη κοινότητα. Και οι δύο αποτελούν μέρη, τους βασικούς πυλώνες της κοινότητας που λέγεται e-grecia. Αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν είναι ότι αν δεν υπάρχει ένας απο τους δυο, τότε η κοινότητα θα καταρρεύσει. Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι αυτοί που είναι στο πολιτικό κομμάτι, είναι καλύτεροι απο αυτούς που είναι στο στρατιωτικό κομμάτι και το αντίστροφο. Γιατί; Γιατί πολύ απλά ασχολήθηκαν περισσότερο με αυτό. Είναι αυτό που είχε πει ο Αριστοτέλης για τη δύναμη της έξης. Ξέρω ότι μπορεί να μην το δέχεστε αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Κάποιος που έχει συνηθίσει σε κάτι είναι καλύτερος απο κάποιον που το έχει κάνει μερικές φορές.

Αλλά εδώ είναι που μπαίνει στη μέση η ανθρώπινη, στη συγκεκριμένη περίπτωση δε η Ελληνική φύση. Τι να κάνουμε; Αυτοί είμαστε. Θέλουμε να είμαστε ηγέτες. Να δίνουμε εντολές. Να μας ακολουθούν. Ειδικά αν μπορούμε να πούμε πως το έχουμε κερδίσει μέσα απο αυτά που προσφέραμε στη κοινωνία της οποίας είμαστε μέλη. Αλλά δεν είμαστε μόνοι μας. Είναι και άλλοι που θέλουν μερίδιο απο τη πίτα ίσως και μεγαλύτερο. Απλώς αυτό είναι που δεν καταλαβαίνουμε. Δύο κλαδιά, σπάνε πιο δύσκολα απο το ένα. Αν είμαστε μαζί παρά τις έχθρες και τις εναντιώσεις μπορούμε να κάνουμε πολλά. Αλλά προσπαθούμε να καπελώσουμε τον άλλο. Ειδικά αμα έχεις ρίξει χρήμα εδω μέσα είναι λογικό πως δεν θα θες να ακολουθάς και να δέχεσαι εντολές ή απόλυτες αποφάσεις με τις οποίες είσαι αντίθετος.

Το να ρίχνεις ή όχι, ακόμα και να βαράς αντίθετα, είναι αναφαίρετο δικαίωμα σου. Το να θες να χρησιμοποιήσεις μια δύναμη που σου έδωσε η κοινότητα ή του μούλτι όπως σε κατηγορούν για να ακολουθήσεις τη δικιά σου ατζέντα που θα είναι κυρίως για δικό σου όφελος είναι δικαίωμα σου. Δικαίωμα σας όμως δεν είναι να μας τα κάνετε τσουρέκια.

Δεν λέω ούτε να πείτε περασμένα ξεχασμένα που αυτό δεν γίνεται καθώς υπάρχουν ολόκληροι σκληροί με πριντσκριν, αλλά να αντιληφθείτε πως αυτή χώρα χρειάζεται είτε σας αρέσει είτε όχι και τους δύο. Τουλάχιστον, απο τη στιγμή που δεν πρόκειται να κατεβάσετε τους τόνους, μη μας το παίζεται στη συνέχεια σωτήρες και πως ότι κάνετε το κάνετε για το καλό της e-χώρας και των πολιτών της. Το κάνετε για εσάς. Για κανέναν άλλο λόγο. Και καλά κάνετε στη τελική. Το ξαναλέω. Είναι δικαίωμά σας το τι θα κάνετε, το πως θα είστε, το πως θα φέρεστε και το τι θα πιστεύετε. Αυτό είναι το μεγαλείο της δημοκρατίας. Το να μπορείς να αναπτυχθείς όπως εσύ θες και όχι όπως θέλουν οι άλλοι.

Τόσο σε εσάς όσο και στους υπόλοιπους της κοινότητας. Το e-republik είναι ένα παιχνίδι. ΈΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Του δίνουμε σημασία γιατί μοιάζει με τη πραγματική ζωή. Δεν μοιάζει απλώς. Σαν πιστό της αντίγραφο είναι. Αλλά μην ξεχνάτε πως είναι ένα απλό παιχνίδι. Περνάμε την ελεύθερη ώρα μας σε αυτό για να ξεφύγουμε απο τις αθλιότητες που συναντάμε καθημερινά στη ζωή μας. Ούτε αυτοσκοπός είναι, ούτε θα μας προσφέρει ένα καλύτερο μέλλον. Τις ώρες που δίνουμε εδώ, τουλάχιστον ας περνάμε καλά και ευχάριστα.

Και το είπαμε, αφήστε το hold και τα μίση και πιάστε το γαμη......