To Summit me ta matia tou agriou

Day 2,054, 05:17 • Published in Greece Greece • by Johnoagrios

Χαίρετε, είπα να γράψω και γω την άποψη μου για το σάμιτ μιας που πέρασα από το σάμμιτ αλλά ποτέ δεν έκατσα.


Όλο αυτό το κάνω για να καταλήξω σε συμπεράσματα που θα δείτε στο τέλος.

Άμα από μουσική ακούτε πριόνια βάλτε αυτό να παίζει σε backround. Τόσα θυμάμαι.

Μέρα πρώτη.

Φτάνω Παρασκευή μετά από 8ωρο ταξιδάκι, πάω και τους πετυχαίνω στο καφέ Ξαρχάκος, πέτυχα καμία 10άρα άτομα (Κτηνίατρος21, Kitho, ένας πλοίαρχος νομίζω πάνω κάτω αυτά τα ονόματα θυμάμαι). Φτάνω στην ωμή συνειδητοποίηση ότι πλέον δε γνωρίζω κανέναν και η η-γενιά μου ψόφισε μία για πάντα.


Πληροφορούμαι πως την έχουν κάνει για φαί οι υπόλοιποι. Πάω και τους βρίσκω ποδαράτο, κάπου που τρώγανε στις 4 ντάλα ήλιο.

Μόλις φτάνω τους πετυχαίνω στο φεύγα και ίσα ίσα που είδα Vinsend, Kthniatro (που για να δω αυτόν ήρθα κυρίως και τελικά τον είδα λιγότερο απ'όλους), Kaniballo, Bakaras, Satlak, Epicourious. Αφού μπήκαμε 5 υπερμεγέθη άτομα στο υπομεγέθες αμάξι του Vinsend με εγκατέλειψε κάπου στον Καφετί Πύργο. Μετά χάθηκα με τα παιδιά ,τελικά κατέληξα σε ένα psychedelic party στα πανεπιστήμια.


Μέρα 2η.
Ξυπνάω στις 6, το σάμμιτ δεν ήξερα που είναι, δεν είχα υπολογιστή (εκείνη τη μέρα έχασα work train κτλπ), τελικά πήγα να βρω τα παιδιά σε έναν καφενέ που αράξανε.

Και εκεί τρώω μέγιστη φρίκη, γιατί πέραν του ότι δεν ξέρω κανέναν (με εξαίρεση 3-4 άτομα), δεν είχα κουράγιο να μιλάω για παιχνίδι. Και μετά από κάνα 20λεπτο την έκανα. Στη συνέχεια βρέθηκα στα 2 χειρότερα κρασάδικα σαλονίκης (ραστώνη, βαβυλώνα) όπου μου έκανε το στομάχι αλεστήρι. Τότε λαμβάνω τηλέφωνο από τον Άζομακ (εσένα σε αγάπησα) να με πληροφορήσει ότι ήρθε το Vasoulini μου.

Ε περνάω τη βόλτα μου απο κει μιας που πήγαινα στο 8Ball και πετυχαίνω τη Βασάρα μου και άτομα που γύρω στο ποσοστό του 5% του συνόλου μου ήταν γνωστά.

Και εκεί καθώς μιλάω με το chick μου, συνειδητοποιούμε ότι δεν ξέρουμε κανέναν επί της ουσίας. Ότι η γενίά μας πέρασε, και πλέον ίσως και μεις να είμαστε πλέον απολιθώματα όπως οι εποχές SataNikos, Esetai Hmar, Geokos (δεν συγκρίνω με τα άτομα αυτά το τι έκανε ο καθένας στο παιχνίδι) απλά όπως και η γενιά μου τους είχε σαν τους παλιούς, τελικά εμείς φτάσαμε να μην ξέρουμε κανέναν.


Μία παράξενη φάση επικρατούσε εκεί, δεν μπορώ να το εκφράσω με λόγια. Κατάλαβα ότι άλλοι ήταν πολύ πιο μεθυσμένοι από μένα. Εν τέλει αφού χαιρέτησα, πήγα στο 8ball μιας που είχα κανονίσει με μία αναρχοκαρβουνιάρα να βρεθούμε εκεί.


Και έτσι έφυγα. Και έτσι τελειώσε το summit για μένα.

Με μία πικρία για το ότι δεν ήταν τίποτε από αυτό που περίμενα. Ίσως γιατί εγώ δεν ήμουν πια το ίδιο άτομο.

Και τότε φτάνω στον συνειρμό που είχα από παλιά.

Ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ατόμων που παίζει είναι δυστυχισμένοι. Όπως κάποτε ήμουν και εγώ δυστυχισμένος, θυμάμαι ότι τότε τάνκαρα (και το καιγα στα ξύδια). Γιατί το παιχνίδι αυτό σου δίνει την ευκαιρία να γίνεις κάποιος, έστω και πλασματικά. Αλλά δυστυχώς από κοντά βλέπουμε τον άσχημο, τον όμορφο, τον καλό και το άτομο για σφαλιάρες. Γιατί όταν βρεθούμε από κοντά είμαστε απλοί άνθρωποι, όχι μαγκες με λεφτά ή μάγκες με strength. Και εκεί φαίνεται ποιος είναι πραγματικός και ποιος στην πραγματική του ζωή παραμένει ένα άβαταρ.

θα σας φέρω ένα παράδειγμα τον F@ni, είναι αντιπαθής από πολλούς, είναι στη φάση του, αλλά εκτιμώ ένα πράμα στο gameplay του. ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ @@ ΟΛΑ.

Αυτό είναι η υπέρτατη μορφή gaming. Και η πιο υγιής. Για αυτό μπορεί να διαφωνώ μαζί του σε πολλἀ αλλά από τα άτομα που χω δει πλησιάζει στη νοοτροπία αυτή, η οποία είναι και η δικιά μου.

Θα μπορούσα να πω πολλά πράματα, αλλά δε θέλω να χαλάσω καρδιές. θα πω μονάχα σε μερικούς να παίξουν το παιχνίδι, να μην τους παίζει (κλασσικό αλλά πάντα εύστοχο).

Είστε καλά παιδιά ρε σεις, αλλά προσέχτε. Δεν απέχει πολύ η ζωή να γίνει το παιχνίδι. Μία άσχημη και φρικαλέα λούπα που ικανοποιείται μόνο από το να ρίχνεις φράγκα.

Πω ανάθεμα έχω τόσο πολλά να πω για αυτά.... Ελπίζω όσοι δεν κατάλαβαν κάποια μέρα να το καταλάβουν. Αν και μερικοί μένουν αθεράπευτα @@@@@κες....


Το γραπτό μου δεν νομίζω να σας πληροφόρησε για κάτι για το summit, αλλά σας δείχνω τη δική μου οπτική γωνία για ένα πράμα το οποίο κατέκλυζε τη ζωή μου για 2 χρόνια (σε τρελούς ρυθμούς και 1 σε χαλαρούς) και ίσως κάποια μέρα να έρθετε και εσείς στη θέση μου. Και αν και καβαλημένο, θα σας πω μακάρι να έρθετε στη θέση μου. Γιατί πλέον περνάω καλά στη ζωή μου. Ελπίζω να περάσετε και σεις.

Με εκτίμηση σε όλα τα άτομα που είναι πρώτα άνθρωποι και μετά άβαταρ, πρώτα ψυχές και μετά πίξελ, πρώτα φίλοι πραγματικοί και μετά friend ingame.

Σας εκτιμώ και αγαπώ γιατί ήσασταν αναπόσπαστο μέρος της ζωής μου για 3 χρόνια και όσους πληρούν τα άνω κριτήρια εκ του αναστρόφου, σας ευχαριστώ γιατί μου δείξατε καλά τι σημαίνει μπινιά, πονηριά, ραδιουργία και κακία, και πήρα μαθήματα ζωής από μερικούς ανθρώπους που έχουν να επιδείξουν ως μοναδικά επιτεύγματα στη ζωή τους τα ingame.


EDIT: Μία παρένθεση, γιατί βλέπω ότι πολλοί δεν πιάνετε το νόημα (δέχτηκα μηνύματα λες και είμαι No Lifer !). Προφανώς και έχω φίλους, προφανώς και έχω μια ζωή όμορφη και κάνω αυτά που με κάνουν ευτυχισμένο. Αλλά είμαι 3 χρόνια σε μία κοινότητα από την οποία έκανα και πραγματικούς φίλους στην πορεία. Προφανώς και το παιχνίδι (άπαξ και έριχνα πάνω από 2 ώρες τη μέρα και πιο πολύ παλιά) ήταν ένα μέρος της ζωής μου. Δεν περίμενα να βρω φώτιση από εδώ ούτε το να μάθω τι είναι η ζωή. Αλλά σίγουρα όσα πιο πολλά βλέπεις μαθαίνεις. Όταν βλέπεις άλλα άτομα που είναι ικανά να φτάσουν για το παιχνίδι καταλαβαίνεις και πόσο ηλίθιος είναι ο κόσμος ώρες ώρες.... Ξεφτιλίκια εκεί θέλω να καταλήξω.

Απλά ως φαίνεται μέχρι και σεις που το ψηφίζετε ακόμα δεν καταλάβατε τι εννοώ, γιατί αν τα πω ανοιχτά, όπως προανέφερα θα στεναχωρήσω κόσμο. Εν τέλει προσπαθώ να εξηγήσω τι παίζει με το να σαι No Lifer.

Με εκτίμηση, Γιάννης.