JvdG, een necrologie | JvdG, an obituary

Day 1,384, 07:24 • Published in Netherlands Netherlands • by Viglius


(English below)

Te zijn, of niet te zijn, dat is de kwestie – Hamlet, Akte III, Scène i

De hierboven gestelde vraag is nu beantwoord door Jacob van den Guldenweege. Hij heeft niet-zijn verkozen boven zijn, en heeft deze wereld verwisseld voor een andere. Wat laat hij achter bij zijn heengaan?



Vooral herinneringen aan eindeloze statistieken zonder bewijs. Aan debatten zonder einde, aan tirades zonder betekenis, aan een markt zonder concurrentie. Hij heeft zijn partij achtergelaten zonder leider, en zijn collega’s zonder goud. Van den Guldenweege is zonder woord of spoor na te laten verdwenen, en heeft de weinigen die nog in hem geloofden in de steek gelaten.

Na dit alles zullen weinigen, misschien zelfs niemand, om Van den Guldenweege treuren. Daarvoor heeft hij teveel vijanden gemaakt. Zijn enige tastbare nalatenschap zal waarschijnlijk de partij zijn die hij heeft geformeerd. Onder hun nieuwe leider hebben zij afstand genomen van het militante beleid van hun oprichter. Echter, deels zal GPN altijd de ‘JvdG-partij’ blijven, als erfgenaam van zijn denkwijze. Dat zal voor de hernieuwde Geuzen de grootste horde worden om te nemen. Of dit zal lukken, weet nog niemand, maar de signalen zijn goed.

En wij? Heeft hij ons meer nagelaten dan ellende en verdeeldheid? Ja. Van den Guldenweege’s opkomst heeft ons laten zien dat we meer partijen nodig hadden. Het heeft ons de gevaren van populistische demagogie laten zien, zodat we in de toekomst voorbereid zijn. Belangrijker, echter, is dat hij heeft aangetoond dat politici die hun stemmen kopen met voedsel, en een aanhang rekruteren op basis van leugens, onze democratie nooit kunnen vernietigen. Ze kunnen enige successen behalen, maar uiteindelijk zal democratie, het gezonde verstand van onze burgers, hun macht vernietigen en de rede hernieuwen. Dat is de belangrijkste les die we hebben geleer😛 vertrouwen in onze kiezers. Want uiteindelijk zullen zij altijd moe worden van de populisten, en hen afdanken. Altijd.


Hoofdredacteur MoDDeR



To be, or not to be, that is the question - Hamlet, Act III, Scene i

The question posed above has now been answered by Jacob van den Guldenweege. He has chosen non-being over being, and has departed this world for another. What does his passing leave us with?



Mainly memories of endless statistics without proof. Of debates without end, of rants without meaning, of a market without competition. He left his party without a leader, and his colleagues without their gold. Van den Guldenweege left without word or trace, and abandoned the few people who still believed in him.

After all of this, Van den Guldenweege will not be missed by many- if any. He made too many enemies for that. His only tangible legacy will probably be the party he created. Under their new leader, they have moved away from the confrontational policies of their founder. Partly, however, GPN will always remain the ‘JvdG party’, as the party is the heir of his mentality. That will be the main problem for the renewed Geuzen to tackle. Whether they will succeed, no one knows, but the signs are good.

And what of us? Has he left us with anything else but misery and discord? He did. Van den Guldenweege’s rise has shown us that we needed more political parties. It has shown us the dangers of populist demagogy, so we can prepare ourselves next time. Most importantly, it has shown us that politicians who buy their votes for food, and who try to raise a following on lies will never destroy our democracy. They may have some successes, but in the end, democracy, the common sense of our citizens, will annihilate their power and restore reason. That is the main lesson we have learne😛 trust our voters. For in the end, they will always grow tired of the populists and discard them. Always.


Editor-in-chief of MoDDeR