¿Simulador social? (CAST/GAL)

Day 1,286, 11:46 Published in Spain Spain by Caracusto




CASTELLANO

Erepublik lo venden como un simulador social, una red de personas que forman un colectivo. Pero el camino al que lo están llevando los imprevisibles cambios de los administradores, parece que llevan un objetivo muy distinto. Día a día van desapareciendo todos los instrumentos sobre los cuales se asentaban los. proyectos colectivos que realmente hacían de este juego algo distinto.


Antes en erepublik había muchos proyectos comunes.


Se esta viendo en el módulo económico, el antiguo simulador económico pretendía imitar la realidad dividiendo la realidad económica en dos sectores principales: empresarios y empleados, gente que tenía empresas y que empleaba a diversos asalariados para obtener un beneficio económico, y otra masa de gente que conseguía sus ingresos económicos a base de ser mano de obra para otros ciudadanos. No todo el mundo podía ser empresario, para ello había que invertir gold, y despues currarselo ajustando precios, salarios.... digamos que para ser empresario había que hacer un trabajo especial.

Pero primero se permitió trabajar en tus propias empresas, con lo cual siempre eran rentables, pues producias productos a coste cero (al no pagar salario) que podías consumir tú mismo, y luego malvender las sobras para sacar algo de pasta. De esta manera se incentivó a todo el mundo a comprar empresas, pues hacía que te volvieras autosuficiente con los productos que creabas al trabajar como manager. El esfuerzo que implica es mínimo,simplemente inversión de pasta, pero beneficios asegurados, no necesitas empleados , ni control de salarios ni de precios. Puedes tener 20 empresas y trabajando tú sólo te harás rico.

Pero por si esto no era incentivo suficiente, ahora nada más empezar en el juego te regalan cuatro empresas, tres para crear raw de comida y una de comida, es decir, desde el primer día te autoabasteces de comida. ¿Quien va a comprar comida entonces? NADIE. El futuro será el de una sobreproducción de productos enorme, pues el 90% de los ciudadanos producirán más de lo que pueden consumir, y un mercado donde se malvenden sobras que serán compradas por ese 10% no autosuficiente, englobado principalmente por novatos.


En el futuro estaremos mas aislados

Otro golpe muy fuerte a la colectividad fue la disolución de las organizaciones (aún en proceso). Mediante ellas los ciudadanos tenían una forma de organizar los partidos, los ministerios, empresas comunes, e infinidad de proyectos. Constituían el inventario donde almacenar las propiedades de partidos y gobierno, sus periodicos eran sus periodicos oficiales, y las empresas de las org eran la de gobiernos y partidos. La eliminación de las organizaciones es un duro golpe a la jugabilidad del juego, una vez hecho esto, deberían haber añadido un inventario anexo a los partidos y al gobierno, pero no lo han hecho, y ahora los partidos no podrán tener un periodico común, ni empresas comunes, ni... NADA COMÚN.

Conclusión, bienvenidos a erepublik, un simulador social cada vez menos social.


GALEGO


Erepublik véndeno como un simulador social, unha rede de persoas que forman un colectivo. Pero o camiño ao que o están levando os imprevisibles cambios dos administradores, parece que levan un obxetivo moi distinto. Día a día van desaparecendo tódolos instrumentos sobre os cales se asentaban os. proxectos colectivos que realmente facían deste xogo algo distinto.


Antes en erepublik había moitos proxectos comúns.

Estase vendo no módulo económico, o antigo simulador económico pretendía imitala realidade dividindo a realidade económica en dóus sectores principais: empresarios e empregados, xente que tiña empresas e que empregaba a diversos asalariados para obter un beneficio económico, e outra masa de xente que conseguía os seus ingresos económicos a base de ser man de obra para outros cidadáns. Non todo o mundo podía ser empresario, para elo tiña que invertir gold, e despois curralo axustando prezos, salarios.... digamos que para ser empresario tíñase que facer un traballo especial.

Pero primeiro permitiuse traballar nas tuas propias empresas, co cal sempre eran rentables, pois producias produtos a coste cero (ao non pagar salario) que podías consumir ti mesmo, e logo malvender as sobras para sacar algo de pasta. Desta maneira incentivouse a todo o mundo a comprar empresas, pois facía que te volveras autosuficiente cos produtos que creabas o traballar como manager. O esforzo que implica é mínimo,sinxelamente inversión de pasta, pero beneficios asegurados, non necesitas empregados , nin control de salarios nin de prezos. Podes ter 20 empresas e traballando ti só faraste rico.

Pero por se isto non era incentivo suficiente, agora nada mais comezar no xogo regalante catro empresas, tres para crear raw de comida e unha de comida, isto é, dende o primeiro día autoabasteceste de comida. ¿Quen vai a comprar comida entón? NINGUÉN. O futuro será o de unha sobreproducción de produtos enorme, pois o 90% dos cidadáns producirán mais do que poden consumir, e un mercado onde se malvenden sobras que serán compradas por ese 10% non autosuficiente, englobado principalmente por novatos.


No futuro viviremos mais aillados.

Outro golpe moi forte á colectividade foi a disolución das organizacións (ainda en proceso). Mediante elas os cidadáns tiñan unha forma de organizalos partidos, os ministerios, empresas comúns, e infinidade de proxectos. Constituían o inventario onde almacenar as propiedades de partidos e goberno, os seus xornais eran os seus xornais oficiais, e as empresas das org eran a dos gobernos e partidos. A eliminación das organizacións é un duro golpe a xogabilidade do xogo, unha vez feito isto, deberían ter engadido un inventario anexo aos partidos e o goberno, pero non o fixeron, e agora os partidos non poderán ter un periodico común, nin empresas comúns, nin... NADA COMÚN.

Conclusión, benvidos a erepublik, un simulador social cada vez menos social.