Çocukluk ve Gençlik

Day 2,144, 01:18 • Published in Turkey Turkey • by Onur Akinci

Hepimizin çocukluğumuzdan kalma iyi ya da kötü anıları vardır. Benim iyi anılarım çoğunlukta. En azından o zamanlar psikolojik sorunlardan muzdarip değildim.

Korkup heyecanlanmadan coşkuyla "23 nisanlara, 19 mayıslara" giderdim. Bu müsamerelerde korolarda flütler çalıp şarkılar söylerdim. Kürsüye çıkıp coşkuyla cumhuriyet şiirleri okurdum. piyeslerde oyunculuğumu konuştururdum. Folklör gurubunda halay başı bendim. Özgüvenim yüksekti. Her oyunda ben vardım. Maçlar bensiz olmazdı. Kışın kaymaya gideceksek arkadaşları ben toplardım. İstekliydim, hareketleydim, dinamiktim. Sorunlarım yoktu, çocuktum.

Şimdi sosyal fobim var. Düğünlerde en sığ köşeye saklanırım. İnsan içine öyle rahat karışamam. Ne halay çekebilirim ne de çiftetelli oynayabilirim. Depresyondayım. Hiç yerimden kalkacak, dışarı çıkıp arkadaşlarla buluşacak ne mecalim var ne de isteğim. Obsesifim; en ufak şeyleri takıp kendime dert yaratıyorum. Takıntılarımda boğuluyorum. Anksiyetem var. Hep kaygılıyım. Hayatım konusunda endişeliyim. Esansiyel tremor sahibiyim. Flüt çalabilmek artık benim için hayal. Gitarı elime aldığımda parmaklarım benden bağımsız çalıyor.

Değişen çok şey var. Bunlardan en önemlisi de şu: Büyüdük!!!
Değişmeyen şeyse umutlarım ve hayallerim.