άλλοι παπάδες ήρθανε, άλλα Βαγγέλια φέρανε
vanzel papado
Εξετάζοντας την ιστορία του εμπορίου μεταξύ της Ελλάδας και της Αγγλίας, διαπιστώνει κανείς πως οι Άγγλοι έστελναν μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου, τον οποίο αντάλασσαν με σταφίδες!...
πολλοί οι μεζέδες, αλλά ένας τους νικάει όλους, το ψάρι ο βασιλιάς.
παρ’ όλες τις ελλείψεις τόσων βασικών αγαθών, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν καλοφαγάδες. Στα συμπόσιά τους τα τραπέζια ήταν βαρυφορτωμένα και το κρασί έρεε άφθονο. Σ’ ένα πλούσιο δείπνο (περίπου τον 5ο π.Χ. αιώνα) μπορούσε κανείς να δει τυρί της Αχαΐας, σύκα και μέλι της Αττικής, «αίθοπα οίνο» από τη Χίο και τη Λέσβο
θαλασσινά από τις πλούσιες ακτές της Εύβοιας, δαμάσκηνα από τη Δαμασκό της Συρίας, κριθαρένιο ψωμί από την Πύλο, φάβα ή ζωμό από μπιζέλια, τηγανίτες βουτηγμένες στο λάδι και γαρνιρισμένες με μέλι, τυρί αλογίσιο, που έτρωγαν μόνο οι «πολεμοχαρείς», βραστούς βολβούς, ραπάνια για να φεύγει το μεθύσι και βέβαια τις πίτες της Αθήνας, καύχημα της πόλης, παραγεμισμένες με τυρί, μέλι και διάφορα «νωγαλεύματα».
Το σχέδιο των αγγλικών εγκεφάλων του προπερασμένου αιώνα -150 χρόνια περίπου πριν- στις εμπορικές συναλλαγές κάπου στα λιμάνια της Πελοποννήσου, ήταν οι εξής: "Σας παίρνουμε σταφίδα που δεν έχουμε, και σας δίνουμε μπακαλιάρο που μας περισσεύει...
(Η σκορδαλιά κρίνεται απολύτως αθώα. Σαφέστατα ένα παραδοσιακό φαγητό που οι ρίζες του σύμφωνα με τους λαογράφου χάνονται στην Αρχαία Ελλάδα)
Ο παστός μπακαλιάρος είναι ένα προϊόν που η εθνική παραγωγή πλησιάζει το μηδέν
Δεν υπάρχει πουθενά καταγραφή χρήσης του από παλιά. Επομένως που τον βρήκαμε και πότε τον εντάξαμε στην παραδοσή μας;
Έτσι λοιπόν πρίν κανά δύο αιώνες τις εμπορικές συναλλαγές κάπου στα λιμάνια της Πελοποννήσου, ήταν οι εξής: Σας παίρνουμε σταφίδα που δεν έχουμε, και σας δίνουμε μπακαλιάρο που μας περισσεύει.(έπαιζε μία ψιλόμανούρα αλλά εκείνη τήν εποχή σάν
ένας επίσημος νταβαντζής μας περνούσε ευκολάκι ο λόγος του.
Και μίας μας έπεφτε και βαρύς και λόγω των συνηθειών ,η αλήθεια είναι ότι μπούκωσαν και οί αποθήκες γιατί οί Λούγκρες τη σταφίδα τη φόρτωναν καραβιές καραβιές έτσι λοιπόν αναλαμβάνει η Ελληνική Εκκλησία.
Πλακώνει κάτι εορτολόγια βαριά (25η Μαρτίου - Κυριακή των Βαΐων) κοτσάρουμε και τη σκορδαλαία και νά το Εθνικό φαγητό .
Λιτοδίαιτοι και Καλοφαγάδες
στις μέρες μας σ’ ένα γεύμα κάποιους αρχαίους Έλληνες όπως τον... Ηρόδοτο, τον Ηρακλή ή τον Αριστοφάνη, σίγουρα θα τους τρομάζαμε με τον πλούτο και την ποικιλία των εδεσμάτων που θα τους προσφέραμε.
Αλλά γενικότερα Οι Έλληνες έτρωγαν συχνότερα ψάρι από κρέας,Ίσως τελικά ο μπακαλιάρος να μην είναι ο μεγάλος ένοχος. ...
Comments
Σκορδαλιά με ψωμί ή αλιάδα με πατάτες;
Αυτό είναι το δίλημμα!
τα γούστα αλλάζουν (εγώ είμαι της πατάτας)
μίλησες την γλώσσα της αλήθειας , χλωμό πρόσωπο ....
μάλιστα, πρώτα πέρασαν από το παπαδαριό στο Φανάρι και μετά από το νησί του Πέλοπα .
η δόλια η σταφιδούλα μας γενικότερα ήταν και μήλο της έριδος και στην ύστερο επαναστατική περίοδο
τώρα είναι το άμοιρο το υποθαλάσσιο το λάδι της πέτρας...
ψ
v
Χρόνια πολλά Βαγγέλη!!!!
σε Ευχαριστώ Γιάννη- Χρόνια Πολλά σε όλους τους Έλληνες .-
v
Σιγά ρε παιδιά... μας ανοίγετε την όρεξη... και παλεύουμε να την κλείσουμε τη ρημάδα!!!
v