Η ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ

Day 2,410, 13:27 Published in Greece Greece by stefen

Πολλοί πιστεύουν ότι η χώρα έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Στους πιστούς στην εκάστοτε κυβέρνηση και σε αυτούς που βαράνε ανάποδα. Στην πραγματικότητα υπάρχουν τρία στρατόπεδα. Το τρίτο είναι οι λεγόμενοι Ενωτικοί. Αυτοί που πιστεύουν ότι πρέπει να βρεθεί μια λύση και να γυρίσουμε στο τότε που ναι μεν τρωγόμαστε αλλά στο τέλος όλοι βαράγαμε υπέρ Κροασίας.
Το πρόβλημα είναι ότι ενώ καταλαβαίνουν ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον, επιμένουν να αναζητούν το θαύμα. Και είναι αδύνατον γιατί η άλλη πλευρά δηλώνει ξερά "Βγείτε από την συμμαχία και μετά τον συζητάμε".

Προσέξτε τι σημαίνει αυτό. Βρείτε τον τρόπο εσείς να βγούμε από την συμμαχία, αναλάβατε όλες τις συνέπειες αυτής της πράξης και μετά μπορούμε να συζητήσουμε τους όρους που θα θέσουν για να γυρίσουν.

Κάθε έστω και ελάχιστα λογικός άνθρωπος καταλαβαίνει ότι απλώς δεν υπάρχει κοινός τόπος.

Τώρα φαινομενικά η χώρα μοιάζει να είναι σε καλή κατάσταση. Εχουμε περισσότερα μπόνους από ποτέ, δεν μας απειλεί φαινομενικά κανείς και η FYROM το πήρε απόφαση και μετακόμισε.

Ομως στην ουσία είμαστε σε ένα τέλμα που κάποια στιγμή θα μας καταπιεί.

Οι προβατίστας συνεχίζουν να υπονομεύουν την θέση μας στη συμμαχία, επιλέγοντας να βαρούν ενάντια σε συμμάχους σε σημαντικές μάχες τους και βάζοντας τον κάθε Mitso να κατεβάζει ΝΕ την Σερβία έτσι ώστε να απαξιώνεται η Βουλή, υπονομεύοντας τους θεσμούς και την εσωτερική συνοχή της χώρας.

Οι χθεσινές εκλογές στέλνουν ένα μήνυμα. Στη Βουλή δεν υπάρχει το HT και τα ποσοστά του ΕΕΚ δηλώνουν ότι όλο και λιγότεροι πιστεύουν στο θαύμα της ενότητας. Είναι ξεκάθαρο ότι η χώρα πρέπει να κάνει βήματα μπροστά και να βγει από το τέλμα.

Η λύση στο πρόβλημα είναι μία. Η eGreece πρέπει επιτέλους να βγει από την γωνία που την έχουν βάλει τιμωρία οι προβατίστας. Πρέπει επιτέλους να πάψει να τους επικαλείται σαν άλλοθι για να μην κάνει τίποτα, την στιγμή που οι σύμμαχοι βρίσκονται σε συνεχή πόλεμο με δύο και τρεις αντιπάλους. Ως πότε πιστεύεται ότι μπορεί να κρατήσει το παραμύθι. Και όταν θα έρθει η ώρα της Κρίσης ποιος πιστεύεται ότι θα μας βοηθήσει; Πιθανόν κανένας. Ούτε καν οι προβατίστας αν αυτό νομίζουν κάποιοι αφελής.

Αυτό που πρέπει να γίνει λοιπόν είναι απλό. Συνεργασία όλων των κομμάτων και των μονάδων που πιστεύουν ότι ανήκουμε σε μια καλή συμμαχία, με σκοπό την εκπόνηση ενός ρεαλιστικού σχεδίου για την άμεση βοήθεια των συμμάχων.

Προσπάθεια εκμετάλλευσης των μπόνους που έχουμε, όσο τα έχουμε, με άνοιγμα των συνόρων σε παραγωγούς όπλων, με σκοπό την αύξηση των εσόδων. Εσοδα που θα πηγαίνουν στην πλειοψηφία τους στην χρηματοδότηση μαχών.

Στήριξη ενός προέδρου που δεν θα πάρει απλώς το μετάλλιο και μετά θα μετρά τις ημέρες για να βγει ο μήνας, προσπαθώντας να παραμείνει αόρατος, όλο αυτό το διάστημα.

Στην προσπάθεια αυτή φυσικά θέλουμε να πάρουν μέρος οι ενωτικοί αρκεί να καταλάβουν ότι η μέχρι τώρα στάση τους, λειτουργεί σαν τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια αν και οι προθέσεις τους είναι αγαθές, σε κάθε περίπτωση.

Ο χρόνος μέχρι τις προεδρικές εκλογές είναι ικανός, αρκεί να τον εκμεταλλευτούμε. Πιστεύω ότι η Βουλή μαζί με τις ηγεσίες των μονάδων, μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στη συζήτηση που θα δώσει επιτέλους τη τελική λύση.