Η θέση μου για τις Συμμαχίες

Day 2,265, 12:07 • Published in Greece Cyprus • by Mithrantir

Καλησπέρα σας,

σε αυτό το άρθρο θα μιλήσω για το θέμα της συμμαχίας. Ανεξαρτήτως συμμαχίας θεωρώ ότι οι ορίτζιναλ περιοχές της χώρας και τα bonus των πολιτών πρέπει να είναι εξασφαλισμένα. Έτσι, με τα ΣΗΜΕΡΙΝA δεδομένα η κατάσταση στην περιοχή διαμορφώνεται ως εξής.

Τα Βαλκάνια είναι μια περιοχή συνεχών συγκρούσεων και για τον λόγο αυτό επιβάλλεται να έχουμε τουλάχιστον ένα σύμμαχο στη περιοχή. Με τον όρο «περιοχή» αναφέρομαι σε σκόπια, Βουλγαρία, Ελλάδα, Τουρκία και Αλβανία. Τη Ρουμανία, τη Σερβία, την Κροατία και τις υπόλοιπες γειτονικές χώρες δεν τις συμπεριλαμβάνω γιατί δεν έχουν σύνορα μαζί μας. Πιστεύω ακράδαντα πως ένας απ΄αυτούς πρέπει να είναι σύμμαχος. Είμαι πεπεισμένος πως μόνο με έναν αξιόπιστο σύμμαχο στη περιοχή θα διατηρήσουμε τόσο τις περιοχές μας όσο και τον πρωταγωνιστικό μας ρόλο. Δεν μπορώ να ρισκάρω μια ενδεχόμενη κατάληψη της χώρας αφήνοντάς την περικυκλωμένη από τρεις αντιπάλους στα σύνορά μας. Η διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας και της παρουσίας της χώρας στον χάρτη είναι αδιαπραγμάτευτη.
Σε διαφορετική περίπτωση, οι συγκρούσεις αυτές που μπορεί να προκύψουν και τα νέα δεδομένα που θα δημιουργηθούν θα έχουν μακροχρόνιες καταστροφικές συνέπειες για την κοινότητά μας.

Μέρος της κοινότητας πιστεύει ότι μια ενδεχόμενη (και προσωρινή) κατάληψή μας θα λειτουργήσει θετικά για την είσοδο νέων Ελλήνων παικτών. Είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός απέναντι σε αυτή την προοπτική, γεγονός που ενισχύεται από την περίπτωση των βόρειων αντιπάλων μας. Η μακροχρόνια κατάληψη των σκοπίων από την Ελλάδα, όχι μόνο δεν τους βοήθησε να φέρουν νέους παίκτες αλλά αντιθέτως, το πληθυσμιακό τους πρόβλημα είναι σοβαρό και όλο και χειροτερεύει, καθώς καθημερινά όλο και περισσότεροι, παρά το φανατισμό τους εναντίον μας, εγκαταλείπουν το παιχνίδι αφήνοντας τη χώρα τους κατειλημμένη.

Ανοίγοντας το χάρτη ας πάμε να δούμε τις άλλες χώρες και τα δεδομένα σε σχέση με αυτές. Η Ρουμανία διαχρονικά δεν έχει καλές σχέσεις με την Ουγγαρία. Η επίτευξη μιας συμμαχίας μεταξύ τους είναι μακριά, παρακολουθούμε όμως με ενδιαφέρον τα γεγονότα. Προσοχή σε αυτό το σημείο, για την ένταξη σε Συμμαχία απαιτείται MPP μεταξύ δύο χωρών και όχι απλά σύμφωνο μη επίθεσης, δεν νοείται Συμμαχία χωρών όταν κάποιες δεν έχουν MPPs μεταξύ τους.

Ως υποψήφιος πρόεδρος αποφάσισα να συνομιλήσω με άλλα κράτη για να δω τη μπορώ να μάθω. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνω μια συνολική αναδρομή σε αυτά που έζησα και έμαθα τις τελευταίες μέρες που συνομιλούσα με πολλά άτομα και από πολλές χώρες. Η σκακιέρα στην αρχή είχε σαν δεδομένα τα εξής. Απ΄τη μια μεριά είχαμε μια συμμαχία έτοιμη με μέλη την Πολωνία, την Ισπανία, την Τουρκία, την Κροατία και την Αγγλία, με φιλικά προσκείμενες τις Αμερική, Βραζιλία. Είχε αναφερθεί τότε ότι θα ήταν και η Ουγγαρία αλλά ουδέποτε πίστεψα αυτή τη θεωρία. Απ΄την άλλη είχαμε τη Σερβία που έψαχνε συμμάχους αφού εκείνη την στιγμή είχε μόνο τους Σλοβένους και τους Ρουμάνους. Με αυτά τα δεδομένα για μένα η επιλογή ήταν ξεκάθαρη. Ακολουθώ Πολωνία, διασφαλίζω τα σύνορά μου και κάνω παιχνίδι.

Καθώς περνούσαν οι μέρες έβλεπα κάτι να αλλάζει. Οι Αργεντίνοι, αν και με διαβεβαίωναν ότι θα μείνουν ουδέτεροι, μου επεσήμαναν παράλληλα ότι δεν πάνε με την Ισπανία. Αυτό με έβαλε σε σκέψεις γιατί πιστέψτε με είμαι ο πρώτος που θέλει συμμαχία με Αργεντινή. Παράλληλα η απόφαση της Ρουμανίας να τα βρει έστω και με NAP με τους Ούγγρους με έβαλε σε μεγαλύτερες σκέψεις κατά πόσο τελικά η συμμαχία με Σερβία θα ήταν καλύτερη. Σε όλα αυτά ήρθε και μια πληροφορία από Αργεντινή πως ίσως μπορούν να φέρουν Χιλιανούς και Βούλγαρους στην μεριά της Σερβίας. Σε αυτό το σημείο ήμουν πιο κοντά από ποτέ να συμφωνήσω πως η συμμαχία με τη Σερβία είναι η καλύτερη επιλογή.

Παρ΄όλα αυτά συνέχισα να ψάχνω για να διασταυρώσω αυτές τις πληροφορίες. Και εδώ είναι που κατάλαβα ότι παίζονται πολλά παιχνίδια και ότι διάφορα σενάρια που έχουν εμφανιστεί δεν ευσταθούν.

Πρώτα επικοινώνησα με Ρουμανία για να δω τι γίνεται. Μου είπανε πως μπορούν να ζήσουν με ένα NAP με τους Ούγγρους (για την ώρα μέχρι εκεί συζητάνε) αλλά δεν δέχονται με τίποτα τους Βούλγαρους. Το λέω αυτό γιατί έπεται συνέχεια. Την απόφαση των Ρουμάνων την αντιλαμβάνομαι και είναι απόλυτα σεβαστή γιατί έπραξαν αυτό που επιβάλλει το συμφέρον της χώρας τους, να διασφαλίσουν δηλαδή τα σύνορά τους και να έχουνε χώρα να πολεμήσουν (βλέπε Βουλγαρία).

Στη συνέχεια επικοινώνησα με Αργεντίνους για να δω τι γίνεται. Μου είπανε για άλλη μια φορά πως δεν πάνε με Ισπανία αλλά πως υπάρχει και το σχέδιο που προανέφερα. Και αυτό είναι να προσελκύσουν Χιλή και Βουλγαρία για να ενταχθούν με Σερβία. Από εκεί και πέρα άρχισα να αντιλαμβάνομαι πως κάτι δεν πάει καλά και κάποια από όσα ακούγονται είναι είτε αναληθή είτε απλά λάθος εντυπώσεις ατόμων. Συνέχισα να επικοινωνώ προσπαθώντας να μάθω περισσότερα.

Επικοινώνησα με Χιλή να δω τις προθέσεις τους. Η Χιλή είναι μια χώρα που σκέφτεται και άλλες δυνατότητες ή τέλος πάντων δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να δοκιμάσει κάτι νέο χωρίς όμως να είναι διατεθειμένη να αφήσει και τους δύο συμμάχους της (σκόπια και Βουλγαρία). Παράλληλα μου είπαν πως η αλλαγή που σκέφτονται να κάνουνε δεν είναι η Σερβία και ο νοών νοείτω. Μάλιστα μου τόνισαν πως τώρα μοιραζόμαστε κάτι κοινό. Επίσης αντιλήφθηκα πως η Βουλγαρία είναι αδύνατο να μπει σε αυτή τη μεριά κυρίως λόγω της Ρουμανίας.

Με όλα αυτά στο μυαλό μου κάθισα και ξεκίνησα να κάνω σενάρια με τις συμμαχίες που θα δημιουργηθούν ανάλογα την πλευρά που θα επιλέξουμε. Στην αρχή μελέτησα το ενδεχόμενο ένταξης στην πλευρά της Σερβίας. Αν πάμε με τους Σέρβους τότε θα έχουμε σίγουρα μαζί μας Σλοβένους, Ούγγρους, Πορτογάλους, Ρουμάνους, Αργεντίνους συν μικρότερες φίλα προσκείμενες χώρες όπως η Ινδονησία και η Αυστραλία.

Απ΄ την άλλη μεριά θα είχαμε εναντίον μας την Πολωνία, την Ισπανία, την Αγγλία, την Τουρκία, την Κροατία και την Αμερική με φίλα προσκείμενες τις μικρές χώρες που εναντιώνονται στη Σερβία, τη Ρωσία που έχει θέμα με Αργεντινή, καθώς και την Ουκρανία που έχει θέμα με Ουγγαρία. Μέχρι εδώ πίστευα πως, αν και με μεγάλο ρίσκο για εμάς, ίσως και να μπορούσαμε να κρατηθούμε ζωντανοί. Μετά όμως έπρεπε να σκεφτώ και τα Σκόπια, Βουλγαρία, Χιλή. Σύμφωνα με τα λεγόμενα τόσο των Ρουμάνων όσο και των Χιλιανών δεν μπορούσαν να μας ακολουθήσουν.

Οπότε λογικά όσο και αν στην αρχή έμεναν ουδέτεροι, κάποια στιγμή θα στρέφονταν εναντίον μας. Και εκεί για μένα θα χάναμε το παιχνίδι γιατί θα μέναμε παντελώς μόνοι στη περιοχή. Όσο και να ήθελα να βρω μια φόρμουλα που να μας προστατεύει από ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν μπόρεσα γιατί όπως και να το κάνουμε οι Σέρβοι θα έχουν συνεχώς τις δικές τους αμφίρροπες μάχες… πολύ πιο δυνατές από της Πολωνίας. Με όλα αυτά στο μυαλό μου δεν μπορούσα παρά να απορρίψω αυτή τη συμμαχία. Το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι να καταλήξουμε με 3 NE και να υστερούμε σε damage.

Επαναλαμβάνω ότι είμαι ο πρώτος που θα ήθελε συμμαχία με Αργεντινή αλλά το συμφέρον της χώρας μου έρχεται πρώτο. Επίσης δεν πιστεύω πως θα γίνουμε αμέσως εχθροί επειδή δεν είμαστε στην ίδια συμμαχία. Οι πραγματικές φιλίες κρατάνε και στα δύσκολα.

Στη συνέχεια σκέφτηκα το ενδεχόμενο της Πολωνίας. Σε αυτή τη συμμαχία έχω αυτόματα ένα όμορο κράτος σύμμαχο, το οποίο έχει αποδειχθεί αξιόπιστος σύμμαχος, την Τουρκία. Παράλληλα σε αυτή τη συμμαχία θα είναι και οι Κροάτες, επίσης αξιόπιστοι σύμμαχοι στο παρελθόν. Με αυτούς τους δύο συν την Πολωνία και την Ισπανία έρχεται η Αμερική και η Ουκρανία. Στη συνέχεια έβαλα κάτω και τις άλλες χώρες: Χιλή, Βουλγαρία και Ρωσία. Όπως προανέφερα, αναμένω πόλεμο μεταξύ Ρουμανίας και Βουλγαρίας. Αυτό αυτόματα μας απαλλάσσει από έναν εχθρό στη περιοχή. Ταυτόχρονα, η Χιλή δεν αποκλείει μελλοντική συνεργασία, οπότε δεν απορρίπτω το ενδεχόμενο να είναι πιο χαλαρή στις δικές μας μάχες. Με άλλα λόγια, θα έχω μαζί μου Πολωνία, Ισπανία, Τουρκία, Κροατία, Αμερική και όχι άμεσα εχθρούς μου τους Βούλγαρους και τους Χιλιανούς.

Συνοψίζοντας όλα αυτά, το συμφέρον της Ελλάδας είναι η συμμαχία με τη Πολωνία. Αν με εκλέξετε Πρόεδρο θα κινηθώ προς αυτή την κατεύθυνση εκτός και αν τα δεδομένα αλλάξουν άρδην. Δεν είμαι παντογνώστης και δεν διεκδικώ το αλάθητο. Η πεποίθησή μου όμως είναι αυτή. Οφείλουμε να διασφαλίσουμε τα σύνορά μας και να δούμε πως μπορούμε να κάνουμε το παιχνίδι μας πιο ενδιαφέρον. Όπως είπα βάζω το καλό της Ελλάδας πάνω από κάθε προσωπικό συμφέρον ή προτίμηση. Αυτό το συμπέρασμα κάθε άλλο παρά εύκολο ήταν για μένα. Όσο και να θέλω δεν μπορώ να εναποθέσω το μέλλον της e-Greece σε εικασίες και αν.

Ελπίζω πως αν εκλεγώ θα έχω την υποστήριξη τόσο της κοινότητας όσο και των εκτελεστικών οργάνων της Βουλής και των κομμάτων. Αν δεν εκλεγώ είμαι έτοιμος να βοηθήσω και να υποστηρίξω την απόφαση της κοινότητας.


Το Κυβερνητικό σχήμα θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες. Αν υπάρχει κάποιος που θέλει και έχει όρεξη, είτε να βοηθήσει τόσο εμένα όσο και την κοινότητα είτε να εκπαιδευτεί και να μάθει, μπορεί να μου στείλει μήνυμα.

Mithrantir (Σταύρος)