To dikaioma ths pshfou

Day 2,504, 04:37 Published in Greece USA by Ethan Seelowe


μουσική υπόκρουση

Αγαπητοί, γνωστοί, άγνωστοι, αδιάφοροι και αντιπαθείς συμπαίκτες,

στα πλαίσια της ολοκλήρωσης των γνωστών αποστολών αποφάσισα να ασχοληθώ με ένα θέμα, που με προβλημάτισε από την πρώτη εκλογή μου ως βουλευτής μέσω της “καινούριας” διαδικασίας. Αναφέρομαι στην κατάργηση της ατομικής ψήφου σε κάθε βουλευτή ξεχωριστά, όπως συνέβαινε παλαιότερα και την χρήση της κομματικής λίστας. Με την διαδικασία τούτη σίγουρα έχει γίνει πιο δύσκολο το έργο των επίδοξων PTOers και έχει γίνει σχεδόν περιττή η ολονύχτια αγρυπνία των αντίστοιχων σωμάτων anti-PTOers αλλά έχει προκύψει ένα διαφορετικό φαινόμενο, που θα ψηλαφίσουμε εν συντομία.

Ο ψηφοφόρος καλείτε να επιλέξει ανάμεσα σε κόμματα. Αποκλειστικά η θέση των υποψήφιων βουλευτών στην κομματική λίστα, που ορίζεται από τον πρόεδρο του κόμματος και ο αριθμός των ψήφων του συγκεκριμένου κόμματος καθορίζει την πιθανότητα εκλογής. Τούτο σημαίνει αυτόματα ότι κανένας βουλευτής δεν επιλέγεται ατομικά αλλά με βάση το εκλογικό κομματικό σύνολο στο οποίο ανήκει.

Το γεγονός ότι π.χ. εγώ προσωπικά εκλέχθηκα δεν πήγαζε από την συμπάθεια ή την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν οι ψηφοφόροι αλλά από το ότι ήμουν αρκετά ψηλά στην λίστα ώστε να εκλεγώ.

Τα προεκλογικά άρθρα υποψηφίων βουλευτών έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από την αρθρογραφία του παιχνιδιού και έχουν αντικατασταθεί, στην καλύτερη περίπτωση, από κομματικά προεκλογικά άρθρα. Για την διευκόλυνση της περαιτέρω ανάλυσης θα δεχτώ ότι τουλάχιστον τα κόμματα ενημερώνουν για τις θέσεις τους. Οι προσωπικές θέσεις των βουλευτών όμως ταυτίζονται απόλυτα με εκείνες των κομμάτων με τα οποία κατεβαίνουν στις εκλογές;



Αν αποδεχτούμε ότι οι βουλευτές ενός κόμματος έχουν απόλυτη ταύτιση απόψεων με την κομματική γραμμή, τότε απλοποιείτε η ερμηνεία, μιας και μόνο διαδικαστικά διαφέρει από το παλαιότερο σύστημα.



Τι συμβαίνει όμως σε περιπτώσεις συνεργασιών διαφορετικών κομμάτων με μοιραία μη απόλυτα ταυτόσημους πολιτικούς και ιδεολογικούς προσανατολισμούς; Τι συμβαίνει όταν εντός του ίδιου κόμματος και για την ακρίβεια εντός της ίδιας κομματικής εκλογικής λίστας υπάρχουν βουλευτές με διαφορετικές απόψεις;

Ας δεχτούμε, χάριν ευκολίας ότι ιδεατά συμφωνούν οι προηγούμενες κατηγορίες βουλευτών μεταξύ τους στα περισσότερα αλλά βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα νόμο οικονομικού περιεχομένου ή ένα mpp και οι απόψεις διίστανται; Στην περίπτωση αυτή, θα έπρεπε θεωρητικά η κομματική γραμμή να υπερισχύσει της ατομικής προτίμησης του βουλευτή, από την στιγμή που δεν εκλέχθηκε ατομικά για τις προσωπικές του απόψεις αλλά λόγω της παρουσίας του στο συλλογικό ψηφοδέλτιο;

Λέω θεωρητικά, γιατί προφανώς ο καθένας έχει το δικαίωμα της γνώμης και οι περισσότεροι θα σπεύσουν να αναφωνήσουν πως ΝΑΙ αλλά ο προβληματισμός μου εξ αρχής πηγάζει από το εάν και κατά πόσο νομιμοποιείται μέσω της συγκεκριμένης εκλογικής διαδικασίας, που δεν εκλέγει πρόσωπα και αντίστοιχα δεν εξέλεξε ποτέ ούτε εκείνον/η ατομικά, να την εκφράζει;

Έχει τελικά η/ο βουλευτής το δικαίωμα της ψήφου του;


Peace



Υ.Γ. προφανώς δεν περιμένω απάντηση ναι ή όχι

For any international readers, the semi-rhetorical question the article poses is whether congressmen have the “right” to their vote if it diverts from the directive of the political collective, with which they got elected in the new political module, that has done away with personal votes and substituted them with party lists.