This is the end

Day 1,963, 12:39 • Published in Greece Greece • by LadyArgana
English version at the bottom

Δεν είχα σκοπό να κάνω άρθρο για να δηλώσω ότι φεύγω. Είχα σκοπό να φύγω όσο αθόρυβα ήρθα μιας που έκανα αρκετή «φασαρία» κατά το ενδιάμεσο στην πορεία μου σε αυτό το παιχνίδι όπως είπα και στην στρατιωτική μου ομάδα.
Σκέφτηκα ότι θα ήταν σαν να αποζητάω το χειροκρότημα σας για μια τελευταία φορά σε αυτή την παράσταση που έδωσα εδώ μέσα όσο καιρό ήμουν. Σε λίγες μέρες ο λογαριασμός μου θα ήταν νεκρός πολίτης και γω λυτρωμένη.
Όμως κάποιες RL καταστάσεις αλλάξαν τα δεδομένα μου και μετά από παρότρυνση του συντρόφου μου στην πραγματική μου ζωή, αποφάσισα να σας γράψω το τελευταίο αυτό κείμενο. Σε αυτόν και το αφιερώνω μαζί με την υπόλοιπη πραγματική ζωή μου. Στον δράκο μου που με προσέχει. Στον Χ.Κ. μου

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με παιχνίδια στο διαδίκτυο πριν από 5,5 χρόνια περίπου.
Το erepublik ήταν το δεύτερο που ασχολήθηκα.
Όπως και στο πρώτο παιχνίδι που έπαιζα, εφόσον αφιέρωσα αρκετά χρήματα και προσωπικό χρόνο κατάφερα να φτιάξω μια παίκτρια αρκετά δυνατή και γνωστή.
Μια παίκτρια που έκανε φίλους και εχθρούς, μια παίκτρια αρκετά δυνατή για tanking, μια παίκτρια αρκετά γνωστή σε μια μεγάλη μερίδα παικτών, μια παίκτρια με όλα τα μετάλλια να κοσμούν το «προφίλ» της.

Κέρδισα σίγουρα κάποιες νέες γνωριμίες οι οποίες παραμένουν στη ζωή μου και μετά που θα κάνω το τελευταίο μου Log out.
Έχασα όμως και πολύτιμο δημιουργικό χρόνο. Δεν υπολογίζω το χρήμα γιατί είμαι ενήλικας και ήταν επιλογή μου. Ήξερα τι έκανα.
Ο Χρόνος όμως δεν γυρίζει πίσω ποτέ.
Επέλεξα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα αντί να βρίσκομαι και να τανκάρω απέναντι στην πραγματική μου ζωή με τα προβλήματα της να βρίσκομαι εδώ.
Ήταν εξαιρετικά εύκολο και βολικό. Το ίδιο συμβαίνει και σε πολλούς ακόμα και το γνωρίζω. Άσχετα αν δεν θα βρουν ποτέ το θάρρος να το παραδεχτούν ποτέ στον ίδιο τους τον εαυτό.
Είναι πιο εύκολο να αφιερώνεις χρόνο μπροστά σε μία οθόνη παρά μπροστά σε ένα καθρέφτη και να κοιτάζεις το είδωλο σου με απόγνωση για τη ζωή σου και πως σκατά έφτασες ως εδώ.

Ευτυχώς για μένα μετά από χρονοβόρα και επίπονη προσπάθεια του αγαπημένου μου για να συνέλθω και να ξυπνήσω και να βάλω όλη μου τη δύναμη και ενέργεια για να δραστηριοποιηθώ πάλι στην πραγματική μου ζωή τα κατάφερα.

Με λένε Αναστασία κι είμαι καλά!
Είχα 21 ημέρες να κάνω Log in, 21 ημέρες να κάνω work Και train
Σε 30 μέρες περίπου ο λογαριασμός μου θα είναι νεκρός πολίτης και αισθάνομαι πολύ καλά με αυτό.
Απεξαρτήθηκα από το ψέμα.

Σας χαιρετώ λοιπόν και τα συγχαρητήρια μου σε όσους δεν δαπανούν πολύτιμο χρόνο για να είναι εδώ.
Φεύγω με την ελπίδα ότι έστω κι ένας από όσους έχουν αρρωστήσει θα νιώσουν ένα μικρό τσίμπημα στην καρδιά τους.
Σας ευχαριστώ για όλα όσα πέρασα μαζί σας όσο καιρό ήμουν εδώ.
Να είσαστε όλοι σας καλά με υγεία πάνω απ όλα για τον εαυτό σας καθώς και όλους όσους αγαπάτε.
Αναστασία
ENG version


I was not going to do article to say that I'm leaving. I intended to leave quietly as I came since I did a lot of "fuss" in the middle in my path in this game as I said in my military group.
I thought that it would be like I seek your applause for one last time in this show that I gave here as long as I was. In a few days my account would be dead citizen and I redeemed.
But some RL situation changed my data and at the urging of my partner in my real life, I decided to write you this last text. To him I dedicate it with the rest of my real life. To my dragon that takes care of me. To my C.K.

I started with online games before about 5.5 years.
The erepublik was the second game I started.
As in the first game I played, since I spent enough money and personal time I managed to build a strong enough player and quite well known.
A character that made friends and enemies, a character strong enough for tanking, a known player in a large amount of players, a player with all medals decorating the "profile".

Certainly gained some new acquaintances which will remain in my life and after I will make my final Log out.
But I lost valuable creative time. Not counting the money because I'm an adult and it was my choice. I knew what I was doing.
But time does not turn back ever.
I opted for a rather long time instead of tanking towards my real life problems to be here.
It was extremely easy and convenient. The same applies to many players I know. Regardless if they will never find the courage to admit it ever, even to their own selves.
It is easier to spend time in front of a screen than in front of a mirror and look at the reflection with your frustration about your life and how shit went as far as here.

Luckily for me, after long and arduous effort of my beloved to recover and get up and put all my strength and energy to get active again in my real life I made it.

My name is Anastasia and I'm all right!
I had 21 days to Log in, 21 days to do work and train
In about 30 days my account will be dead citizen and I feel very good about it.
I detoxed the lie.

So I salute you and congratulations to those who do not spend precious time to be here.
I leave with the hope that even one of those who are sick will feel a slight pinch in their hearts.
Thank you for everything I had with you as long as I was here.
Be well, with health above all, for yourself and everyone you love
Anastasia