Join the new world

Öncelikle herkezin bayramı mübarek olsun.Büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden öperim...
Bayramlarda bir başka oluyor insanlar;yaptıkları hataları,işledikleri günahları en aza indirmeye çalışıyorlar ve bu sayede en kaba saba diye tabir edebileceğimiz kişilerin birer lokum kıvamına geldiğini hayretler içerisinde izleyebilirsiniz.Hem nasıl olmasın ki sabahın ilk saatlerinde topluca camiye gidilir kılınan bayram namazının ardından binlerce kişi oracıkta birbirlerinin bayramını kutlar iki kardeş gibi birbirlerine sıkıca sarılırlar.Sadece bu bile insanların nazik olmasına vesile olabilir.
Bu makalemde bayram namazı öncesi ve sonrasındaki 1-2 saatte yaşadıklarımı anlatmaya çalışacağım. 🙂

Namazdan 1 saat önce uyandım ve sopsoğuk suyla abdest aldım kendime güvenerekten...Daha 5 dk geçmeden öksürük krizine tutuldum.Bu krizin geçmesi yaklaşık bi 10 dk mı aldı abartısız 🙂. Daha sonra hiç adetim olmadığı halde belki harçlık koparırım ümidiyle caminin çay bahçesine gidip yaşlı dedelerimizle sohbete koyuldum.Kime ver elini öpeyim dedecim dediysem daha namaz kılınmadı deyip beni eli boş ve hayalleri yıkılmış bir genç olarak camiye uğurladılar.Pek darıldım doğrusu.Bir kere olsun ilk harçlığı babam değil başkası versin istemiştim sadece 🙂.

Camiye girdim ki oda ne cami bomboş! Namaza takribi 15 dk kaldığı halde 3bin kişilik camide sadece 200-300 kişi var.İlk başta çok saçma bi düşünceyle insanların kurban kesmek için gelmediğini düşündüm ama kurban bayramı namazı olmadan kurban olmaz ki 🙂. Ben böyle düşüncelere dalmışken paldır küldür sesler caminin içinde yankılanmaya başladı ve kafamı geriye çevirince ne göreyim boş olan cami saniyeler içinde dolmuş kapıdan giremeyen insanlar ön tarafa doğru ironik bir şekilde bağırmaya başlamışlardı.

Aslında bende son dakika gelmeyi planlamıştım ama bir önceki gün kü cumayı ayakkabılarla aynı safta kılmamdan dolayı tecrübe kazanmıştım.Erken gelmemin tek dezavantajı ise; ben oldum olalı bağdaş kurmayı veya ayak uzatmayı sevmem bu yüzden diz üstü otururum,ilk 10 dk birşey hissetmedim ama sonrasında ayağıma feci ağrılar girmeye başladı ve kanguru gibi yerimde zıplamaya başladım.Bir o ayağımın üstüne bir bu ayağımın üstüne... Arkadan töbe estağfirullah tarzı kelimeleri duydukça utanmaya başladım ve kıpırdamamaya karar verdim.Hoca da uzattıkça uzatıyor ama...Öyleki en son hatırladığım şey temel fadime hikayesiydi...

Sonra birden müezzin namaza başlanacağı uyarısını yaptı ve herkez ayağa kalktı.Ben hariç...Kalkmaya çalışıyordum ama ayaklarım yerinde değildi sanki.Samanyolu tv etkisiyle ya allah diyip bir daha yüklendim ve olduğum gibi yandaki amcanın kollarına yattım. Gözlerim kararmaya başladı ve ayaklarım yavaş yavaş açılmaya başladı.Asıl işkence şimdi başlıyordu...Uyuşmadan sonra gelen o keskin gıdıklanma hissi nedeniyle bütün bir bayram namazını göbek atarak kıldım.Tabi yine töbe estğfirullah lafları eşliğinde. 🙂

Namaz bitti ve son dakika gelen kalabalık güruh birer yarış atı misali caminin dar çıkış kapısına doğru koşturmaya başladılar...Bu sahne bana 300 spartalının perslileri karşıladığı cehennem geçidini anımsattı ve kahkaha derecesinde güldüm.🙂 Taktiğim belliydi bekle ve herkez dağıldıktan sonra yavaşça kapıdan çık...Ne güzel değil mi?

Evet bende güzel diye düşünmüştüm ama çok büyük bir şokla karşılaştım. Ayakkabıları alırlar diye sandaletlerle gelmiştim namaza ve o yırtık sandaletlerim buhar olup uçmuştu.Fazla bir sorun değildi belki nede olsa evim caminin karşısındaydı ama bu bayram günü yırtık bir sandaleti kim ne etsin diye düşünüp güldüm.Ama sonra çok utandım. Çünkü geldiğimde sandaletlerimi ayakkabılığa koymak yerine girişte bıraktığım için yaşlı dedeler tarafından protesto edilmişimde haberim yokmuş. 🙂. Benim emektar sandaletleri caminin çöp poşetinde buldum...

---Gelecek tepkilere göre makale yayını devam edecektir---


Saygılarımla...

IDoganBeyI