ΔΕΝ EINAI ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΟ

Day 2,689, 16:30 • Published in Greece Greece • by Count Miden

Για την υποψηφιότητα μου μιλάω, για το απαξιωμένο πλέον πόστο του προέδρου της χώρας.

Όχι δεν πήρα το χρίσμα από κανένα ισχυρό ούτε με στηρίζει το σύνολο της χώρας ούτε έχω κάνει συμφωνίες με κανένα. Δεν έχω έρθει σε συνεννόηση με κανένα από τα μικρά ή μεγάλα κόμματα.

Το σκεφτόμουνα τις τελευταίες μέρες αλλά δεν το πολυπίστευα, τι με κάνει λοιπόν να το πάρω απόφαση;
Η κατά τη γνώμη μου απόλυτη παρακμή της κοινότητας και η μετατροπή της η-χώρας μας σε θεατή επικών μαχών και πολέμων.
Ο διχασμός που εμείς οι Έλληνες τον έχουμε ψωμοτύρι και πρέπει να τον μεταφέρουμε και εκεί που δήθεν διασκεδάζουμε.
Αλλά κυρίως ότι η πλειοψηφία μας, κατά τη γνώμη μου, δεν διασκεδάζει ιδιαίτερα από αυτή την κοκορομαχία, ίσως μπορεί να χαμογελάει πικρά.

Τις τελευταίες μέρες διαβασα 2-3 άρθρα, απ'αυτά που παίρνουν 2-3 ντουζίνες ψήφους, πραγματικές, όχι αγοραστές, τα οποία με βρήκαν απολύτως σύμφωνο, ένα από αυτά ήταν οι σκέψεις μου ακριβώς. Έχει ξανασυμβεί πρόσφατα να λέω κάτι και να είναι ακριβώς το ίδιο που ήθελε να πει κάποιος άλλος για την κατάσταση.
Είναι ας πούμε το συλλογικό ασυνείδητο των υγιών του erep που συμφωνεί.

Αν θα γράψω πρόγραμμα διακυβέρνησης; Θα το θελα, αλλά να γράψω κάτι που θα μείνει στα χαρτιά ενδεχομένως, αν βρω χρόνο και όρεξη να το κάνω.
Κυβέρνηση θα ανακοινώσω; Αν βρω ανθρώπους με χρόνο και όρεξη που δεν θα είναι αντίθετοι με τις θέσεις μου (αυτές πιστεύω πως πρέπει να μπω στον κόπο να τις γράψω αν και οι περισσότεροι τις ξέρετε κι ας μην έχουμε μιλήσει 😉 ).

Μια συμβουλή μόνο. Όταν νιώθεις ότι πρέπει να απαντήσεις σε όλα τα σχόλια με σχόλιο, στα άρθρα με άρθρο και στα σαουτ με σουτ, μάλλον έχεις κάτσει πολλές ώρες στην οθόνη, έχεις θολώσει, έχεις υποστεί μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας και του χιούμορ.
Ναι το ξέρω ότι κάθετι τοξικό είναι και εθιστικό, μην ξεχνάς ότι είναι και βλαβερό κι ας μην βλέπεις το αποτέλεσμα τώρα που είσαι hi, ή αν το βλέπεις προτιμάς να πάρεις μια δόση ακόμη για να ξεχαστείς.
Γι'αυτό λοιπόν όταν δεις, και είναι μεγάλη μαγκιά να το καταφέρεις, πως κάπου ξεπέρασες τα όρια ενός φανταστικού κόσμου, άνοιξε την πόρτα και βγες έξω.

Mύρισε Άνοιξη