[Beerserkers] Набор ваяроў адкрыты

Day 2,262, 04:05 • Published in Belarus Belarus • by Pan KevinLaland



Казачка для добрых хлопчыкаў ды дзяўчынак ад пана Anarkisto (на правах прадмовы неабавязковай для чытання)

Ішоў дзьве тысячы ...наццаты дзень Новага свету. Ліпень хіліўся да свайго захаду і там-сям ужо распачалі сваё е-жніво беларускія е-сяляне. Тым часам у сонечнай Белаалбаніі поўным ходам ішлі бітвы за ўраджай. Падчас невялічкага перапынку паміж бітвай за трэцякалі ды бітвай за ячмень, у жывапісным месцы, дзе з аднаго боку было відаць лазуровую паску Міжземнага мора, а з іншага - сівыя гмахі Балканскіх гораў, прыпынілася на прывал непераможная беларуская еГвардыя.

Шырокім вольным табарам раскінуўся лагер гвардзейцаў: нехта есць, нехта пье, нехта жартуе альбо разважае ўслых, нехта прыснуў, а нехта, здаецца, увогуле памёр і ўжо каторы тыдзень не падае жыццёвых прыкметаў, не падымаючыся нават дзеля таго, каб патрэніравацца ці выканаць ДО.

На асобнай утульнай палянцы размясціўся полк з выявай вожыка з кухлем на харугве. Большасць сяброў палка шчыльна абселі вакол вялізную дзежку поўную пеннага напою, з якой чэрпалі наўпрост драўлянымі кухлямі, не перапыняючы сваю няспешную грунтоўную гутарку.

- Ну, і які там зараз загад? - запытаўся цяжка ўзброены ваяр з нашыўкай у выглядзе ўжо знаёмага нам вожыка і зрабіў прыкметны глыток са сваяго кухля.
- Ізноў дапамагаем украм паліці Маскву, - адказаў харунжы, малады яшчэ хлопец у рагатым шаломе з пластыкавым забралам і клюшкай наперавес.
- Нудата, - прабурчэў магутны шыракаплечы дзяцюк з вялікай сякерай ды ў архаічным аздабленні часоў, напэўна, старога Рагвалода, ці нават Крыва-Крывейтэ. - Што там дапамагаць, калі й так палае, а сценка за 65% пераваліла?
- А я даўно кажу, што кідаць нам гэта трэба і падацца ў лясы. Самі сабе гаспадарамі будзем, - заўважыў харунжы.
- Так-та яно так, але ж дзе будзем патроны браць ды фураж? - уступіў у гаворку ліхога выгляду шляхціч з гербам "Абданк" на шчыце. Ён, як і яшчэ адзін чалавек на палянцы, меў нашыўкі "Гусарыі" і да "еГвардыі" дачынення не меў, а проста заглянуў на піва да старых прыяцеляў.
- Хех, ужо ежу-та мы сабе як-небудзь здабудзем, - прабурчэў лысы барадач, які, акрамя ўдзелу ў размове і ўжывання піва, быў заняты тым, што смажыў на вогнішчы цэлага барана, насаджанага на ражон.
- Свой атрад са шлёндрамі ды блэк-джэкам - гэта было б цікава, - задуменна прагаварыў хударлявы няпэўнага ўзроста чалавек, які ляжаў крыху ўзбоч пад бярозай і, здавалася, цалкам быў заняты тым, што назіраў за бегам сівых аблакоў у блакіце албанскіх нябёсаў, аднак насамрэч уважліва прыслухоўваўся да агульнай гутаркі. - Я, асабіста, "за". Не люблю вялікіх сукупнасцяў людзей, а тут такі шанец змяніць абстановачку на больш камерную.
У нас свой МЮ з блэк-джэкам ды шлёндрамі!

- Але ж для свайго атраду нам патрабуецца канцылярыя, скарбніца ды й каперскае пасведчанне, а гэта ўляціць у капеечку, - заўважыў усё той жа гусар з гербам "Абданк". - І яшчэ нам спатрэбіцца свая форма, свой сцяг і назва ў рэшце рэшт...
- Форму здымем з забітага фрыца, - не адрываючыся ад свайго барана, зазначыў лысы барадач, - А штандар... Ды што штандар? Любую анучу бяры ды на дзіду чапляй - дзялоў куча...
- А мо возьмем дзе гатовенькі атрад, у якім і людзей-та ўсяго на адну канцылярыю? - запытаў дзяцюк з сякерай, зачэрпваючы з дзежкі яшчэ адзін кухаль. - Такіх зараз шмат валэндаецца па гэтых лясах.
- Добрая ідэя! Я якраз ведаю, што ў суседнім гаёчку стаіць такі... - уступіў у гаворкі зусім малады ваяр, які меў у атрадзе неадназначную рэпутацыю з-за сваяго рэгулярнага свавольства. То ён палезе ў панскі сад па слівы, то верхі патопча людзям збажыну, палюючы зайца па палях, а то пачне ТОшыць суседнюю партыю...
- Гэх! - узмахнуў шабляй над галавой другі крылаты гусар, шматвопытны воін з гербам "Пагоня" на шчыце. - Відаць для мяне праца знайшлася! Зараз на каня й пакоцяцца галовы!
- Чакай! Гэта ж не нашыя метады, - прыпыніў яго харунжы. - Мо як старгуемся? За разумную плату?
- Можам і старгавацца, - зазначыў малады. - Я іх камандора крыху ведаю.
...Кухаль шкрабнуў па драўлянаму донцу дзежкі...
- Давайце толькі хутчэй нешта вырашаць, а то зараз піва скончыцца, а я без піва шалею, - зазначыў барадач з баранам, - Пайду тады ды спалю... ну... не ведаю... Ленінград, напрыклад.
- Навошта табе Ленінград, - са смехам зазначыў той, што ляжаў пад бярозай, - Там жа кажуць й піва нармальнага няма - адна сцаніна.
- Вось таму й спалю. Не шкада будзе, што згарыць... А потым праз Іркуцк, Лас-Анджэлес ды Парыж дабяруся да знаёмай крамы ў Чэхіі ды набуду там бочачку нармальнага піва.
- Хех, сапраўдны берсерк, - усміхаючыся ў вусы зазначыў першы гусар.
- Не берсерк, а бірсерк... - парыраваў барадач. - А вось вам і назва, дарэчы...
- Ну, дык што? Па конях? - запытаў, падымаючыся з зямлі харунжы. - Гэй, хлопцы! Гайда ў лес рабаваць карованы ды албанскіх зазовак псаваць! - грымнуў ён так, каб яго пачула ўся паляна.
Сёй-той сапраўды падняўся з зямлі ды ўзяўся за зброю, аднак шмат хто нават і не паварушыўся.
- А яшчэ ў нас піва скончылася, а ў гарах, кажуць, захраснуў маскоўскі абоз, што йшоў на дапамогу свайму братняму албанскаму народу, - у паўголасу дадаў барадаты, здымаючы з ражна ды хаваючы за пазуху ўжо засмажанага барана.
Вось тут-та не падхапіўся хіба толькі мёртвы...

Гісторыя.

Пасля працяглай акупацыі еБелаНарвегіі кроў у жылах сяброў I Незалежнага Піўнога Інтэрнацыянала закіпала ад несправядлівасці і абурэння. Напружанасць нарастала і ў той дзень, калі Зямля прыпыніла свой бясконцы бег, а зоркі моўчкі пазіралі з халоднага і бязлітаснага неба, Піўны Бог даў лідэрам Партыі аматараў піва знак. Так, у час калі ліпень сустракаецца са жніўнем, было створана баявое падраздзяленне Beerserkers і дапамагай ім Піўны Бог!
Мэтай заснавання атраду было стварэнне новай мабільная баявой адзінкі, якая зможа наносіць кропкавыя апераджальныя ўдары, вызваленне беларускай Скандынавіі, дапамога краінам, атрадам ды партыям I Незалежнага Піўнога Інтэрнацыянала (Ірляндыя, Бельгія, Нямеччына, Чэхія, Славаччына, Польшча й Беларусь).



Забеспячэнне.

Гарантавана поўная падтрымка зброяй і ежай усім прапіўшымся ўшчэнт сябрам. Кожны бірсерк атрымлівае 5 q7 танкаў у зубы штодня.

Набор.

Набіраем у атрад усіх байцоў без падзелаў паводле расавых прыкметаў альбо клясавага паходжання. У атрадзе ўсе роўныя незалежна ад таго ці любіш ты, як сапраўдны бірсерк, цёмнае піва альбо аддаеш перавагу бабскаму пойлу з лімонным густам і пазнакай "лайт" на этыкетцы🙂
Бірсеркі могуць насіць як уласнае адзенне, так і атрадную форму для большага застрашэння ворага:

Пасля паспяховых набегаў форма бірсерка будзе ўпрыгожвацца здабытымі трафеямі.




Адметныя асаблівасці.

Высокая баявая згуртаванасць, натуральная сяброўская абстаноўка (як у ірландскім пабе падчас матчу Ірландыя-Англія), поўная адсутнасць якога б ні было дыктату альбо аўтарытарызму. Мы прыслухоўваемся і паважаем меркаванне кожнага з нас. Мы гатовыя да супрацоўніцтва з іншымі атрадамі для арганізаванага ўліву дамагу. МЮ знаходзіцца пад патранажам ПАП, але прымае ў свае шэрагі байцоў любой палітычнай арыентацыі.