Στρατος, Παρα-Στρατος και 9 Αιτήματα

Day 880, 11:12 Published in Greece Greece by Thanasis Klaras


Επειδή πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το στρατό, τις παραστρατιωτικές ομάδες και τα ταμεία του κράτους, νομίζω είναι καιρός να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά αντιμετωπίζοντας το θέμα με ψυχραιμία.

Ας το πάμε το πράμα από τα βασικά!

Το erep είναι μια υπεραπλουστευμένη μικρογραφία μιας κοινωνίας. Έτσι λοιπόν είναι ένα παιχνίδι στο υπάρχει και πόλεμος και πολιτική και επιχειρήσεις. Επίσης είναι ένα παιχνίδι όπου όσο περιορισμένα και αν είναι τα game mechanics δίνουν τη δυνατότητα να κάνει κανείς πολλά πράγματα, αλλά και να χειριστεί τον πόλεμο, την πολιτική ή τις επιχειρήσεις με πολλούς και ίσως κάποιες φορές αντιπαραθετικούς τρόπους.

Άρα αρχικά το επιχείρημα που λέει «Μα είναι μόνο ένα επεκτατικό – πολεμικό παιχνίδι» είναι αβάσιμο.



Όσον αφορά ειδικότερα την e-Greece.

Θα ήταν χαζός όποιος έλεγε ότι «εμένα δεν με ενδιαφέρει η στρατιωτική οργάνωση της χώρας».

Είναι προφανές ότι η επιλογή του πολέμου για μια χώρα, είναι κάποιες φορές αναγκαία και ίσως κάποιες φορές διασκεδαστική! Και η αναγκαιότητα επίσης δεν είναι μονάχα οικονομική (κίνηση προϊόντων και χρήματος), αλλά και στρατηγική (κοινές επιχειρήσεις μιας συμμαχίας απέναντι σε μια άλλη).

Επίσης πολλές φορές επιβάλλεται! Δηλαδή πάντα υπάρχει η περίπτωση να μας επιτεθεί μια άλλη χώρα και εκεί προφανώς είναι απαραίτητο να κάνουμε το αδύνατο δυνατό ώστε να μη χάσουμε περιοχές!

Άρα λοιπόν και το επιχείρημα που λέει «Δεν καταλαβαίνετε ότι η στρατιωτική ισχύς είναι απαραίτητη», είναι επίσης αβάσιμο.



Ας δούμε όμως τα σημεία των αληθινών διαφωνιών.

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι καλά είναι ότι τη χώρα τη διοικεί η κυβέρνηση και η βουλή. Αυτά είναι τα όργανα διακυβέρνησης και κανένα άλλο.
Η κυβέρνηση και η βουλή από την πλευρά τους είναι όργανα αναγκασμένα να υπηρετούν το κοινό καλό. Είναι όργανα αναγκασμένα να ακολουθούν πολιτικές που ως στόχο έχουν την ευημερία του λαού και όχι την εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων.

Έτσι λοιπόν η κυβέρνηση και η βουλή πάντα πρέπει να στοχεύουν στο να φτάσει η χώρα κάποτε σε ένα σημείο όπου θα είναι μια ισχυρή οικονομία όπου θα πληρωνόμαστε περισσότερα από όσα ξοδεύουμε, όπου θα είναι μια ισχυρή στρατιωτική δύναμη ώστε να είναι δύσκολό η χώρα να καταληφθεί και να διακυβευθεί αυτή η ευημερία, όπου οι νέοι παίχτες θα βοηθιούνται όσο χρειάζεται, όπου δεν θα υπάρχουν κομπίνες και λαμογίες. Και προφανώς ότι θα υπάρχει δημοκρατία και λαός θα είναι κυρίαρχος και όχι «τιμωρημένος στη γωνία».

Σε όλο αυτό δεν πρέπει να μας διαφεύγει το εξής. Ο στρατός, το σύνολο της στρατιωτικής ισχύς είναι όργανα του κράτους. Θα πρέπει δηλαδή το σύνολο των επιχειρήσεων που σχεδιάζει η βουλή να εκτελείται από το στρατό στο δυνατό καλύτερο επίπεδο. Αν αυτό δεν συμβαίνει είναι προφανώς πραξικοπηματικό μιας και αποφασίζει για το τι θα γίνει ο στρατός και όχι η εκλεγμένη βουλή.



Σκεφτείτε λοιπόν ένα παράδειγμα. Έστω ότι μια μέρα συνεργάζεται το LSP, η ΕΔΑ και το GIP και κερδίζουν της εκλογές. Ποιος σήμερα εγγυάται ότι ο στρατός θα ακολουθήσει τα Battle Orders? Πόσο μάλλον ποιος εγγυάται ότι οι Μυρμιδόνες και η Φάλαγγα θα ακολουθήσουν τα Battle Orders? Και ύστερα ποιος εγγυάται ότι ακόμα και αν τα ακολουθήσουν, θα επιχειρήσουν στο καλύτερο επίπεδο (δηλαδή πχ όλα τα δυνατά tanking) και δε θα συμμετέχουν απλά για τα μάτια του κόσμου ώστε να χαθεί η επιχείρηση και να βγει η μετά η κυβέρνηση κατηγορούμενη?

Έτσι λοιπόν, εφόσον σήμερα δεν υπάρχουν αυτές οι εγγυήσεις δεν είναι παράλογο να λέει κάποιος ότι στην e-Ελλάδα δεν κάνει ακριβός κουμάντο η κυβέρνηση, αλλά υπάρχει μια άτυπη στρατοκρατία. Η οποία μάλιστα ενισχύεται αν δει κανείς πόσοι βουλευτές στρατιωτικοί υπάρχουν.

Άρα λοιπόν προφανώς και πρέπει να υπάρχει στρατός, προφανώς ο στρατός πρέπει να χρηματοδοτείται από το κράτος ώστε να γίνεται ισχυρότερος. Όμως ο στρατός θα πρέπει να είναι όργανο του κράτους και να υποτάσσεται πλήρως σε αυτό.



Δεύτερο ζήτημα είναι ότι δεν πρέπει να σχεδιάζονται οι στρατιωτικές επιχειρήσεις με βάση την καλή καρδιά και τον πατριωτισμό των Μηρμιδώνων, της Φάλαγγας και γενικά όλων των παραστρατιωτικών ομάδων. Οποιοσδήποτε σήμερα θέλει, μπορεί να μαζέψει μερικούς φίλους του, να φτιάξουν κάποια orgs και κάποιες εταιρίες και να λένε ότι είναι παραστρατιωτική ομάδα. Έχει κάθε δικαίωμα. Όμως κανένας δεν μπορεί να έχει την απαίτηση να λαμβάνει κρατική βοήθεια, χωρίς να υπόκειται συνολικά στο κράτος.

Έτσι λοιπόν είναι προφανές ότι οι στρατιωτικές ομάδες που λαμβάνουν κρατική βοήθεια ΠΡΕΠΕΙ να εντάσσονται στον Στρατό του κράτους και να διοικούνται από την κυβέρνηση. Να είναι δηλαδή σώματα του στρατού και όχι αυτόνομες ομάδες.

Τρίτο ζήτημα είναι η διαφάνεια και η οικονομική πολιτική. Η κυβέρνηση πρέπει να καταλαβαίνει ότι το ζήτημα του στρατού είναι πολύ σημαντικό, αλλά όχι το μόνο. Πρέπει να χρήματα που ξοδεύει να τα ξέρει ο λαός ή τουλάχιστον η βουλή. Να ξέρουμε δηλαδή ότι τα έσοδα του κράτους είναι τόσα και εκεί δίνουμε αυτά, εκεί εκείνα και πάει λέγοντας. Επίσης θα πρέπει να μην στερούνται οι πολίτες για την ευημερία κάποιων. Δεν μπορεί δηλαδή να ξέρουμε το πρόβλημα που δημιουργεί το ομόλογο και να το δίνουμε έτσι απλόχερα και μάλιστα σε ομάδες που δεν τις ελέγχουμε!

Τέταρτο ζήτημα είναι η δημοκρατία. Προφανώς κάποιος στρατιωτικός μπορεί να πιστεύει και να είναι σε όποιο κόμμα θέλει. Όμως δεν πρέπει να επεμβαίνει ενεργά στην πολιτική ζωή. Δηλαδή δεν πρέπει να εκλέγεται, διότι πάντα θα υπάρχει η αμφιβολία του συμφέροντος και η αμφιβολία του καθορισμού της κυβέρνησης άρα και της πολιτικής της χώρας. Προφανώς είναι αδιανόητο να συμμετέχουν στρατιωτικοί σε Party Take Over (PTO).

Τελευταίο ζήτημα είναι το ζήτημα των υποδομών. Είναι δεδομένο ότι σήμερα το high iron της central Greece, είναι το βασικό σημείο που δεν πρέπει να χαθεί και επίσης ότι είναι το σημείο που «ορέγονται» οι εχθροί της χώρας. Από και πέρα το βασικό είναι όλα τα σύνορα, αλλά κατά βάση αυτά που απειλούνται.
Άρα θεωρητικά θα θέλαμε Q5 Defense Systems σε κάθε περιοχή, αλλά αρχικά στα σύνορα, αλλά και πρώτα πρώτα σε αυτά που απειλούνται.
Έτσι θέλουμε q5 ds σε Aegean Islands, Thrace, Macedonia, Crete και Central Greece.




Όμως δεν έχουμε πουθενά από όπου χρειάζεται Q5!

Aegean Islands: 4
Thrace: 4
Macedonia: 4
Crete: 0 (!)
Central Greece: 4


Άρα είναι αναγκαίο να αναβαθμιστούν σιγά σιγά τα ds σε q5 σε αυτές τουλάχιστον τις περιοχές και όχι να σκορπούνται τα χρήματα από δω και από κει.

Επίσης για τα νοσοκομεία. Προφανώς πρέπει οι κάτοικοι τις e-greece να κατοικούν σε απειλούμενες περιοχές για την άμυνα της χώρας. Προφανως εκει πρέπει να υπαρχουν Q5 Hospitals. Αρα και στην Crete!



Αν γίνουν αυτά, θα αυξηθεί η ευημερία και η ασφάλεια της χώρας, θα ανοίξουν δουλειές θα ανέβουν οι μισθοί και τα χρήματα των φόρων θα πιάσουν τόπο!

Άρα για το ανακεφαλαιώσουμε!

Ζητάμε:

1. Ισχυρό Στρατό, όργανο του κράτους με στόχο την ασφάλεια του λαού

2. Άμεση ένταξη των ομάδων που λαμβάνουν βοήθεια από το κράτος στον εθνικό στρατό και διοίκηση τους από αυτόν

3. Πλήρης διαφάνεια για τα χρήματα του κράτους που δίνονται στο στρατό

4. Ίσα δικαιώματα για όλο το λαό και όχι μόνο για αυτούς που βρίσκονται στο στρατό

5. Όχι στα ομόλογα, εκτός και αν πρόκειται για εξαιρετική περίπτωση και μόνο για τον Εθνικό Στρατό

6. Καμία διαπλοκή του στρατού με την πολιτική ζωή της χώρας – Ασυμβίβαστο

7. Αναβάθμιση σε Q5 Defense Systems στις περιοχές Central Greece, Aegean Islands, Macedonia, Thrace, Crete

8. Αναβάθμιση σε Q5 Hospital στην Crete

9. Αποφυγή του πολέμου στο μέτρο του δυνατού και όσο αυτό δεν αποτελεί τροχοπέδη για την διαβίωση των πολιτών – Όχι πόλεμοι με βάση RL κολλήματα