Join the new world

Τα κουμπιά είναι αυτά που ορίζουν τον παίκτη.Τα κουμπιά και η εικονική τους εμφάνιση στην οθόνη.Τα κουμπιά ζωντανεύουν τον ηλεκτρισμό και παριστάνουν έναν ζωντανό οργανισμό,που σκέφτεται, επικοινωνεί, δρα και αντιδρά.Τα κουμπιά μας επιτρέπουν να δημιουργήσουμε ένα ον το οποίο μας μοιάζει όσο λίγα πράγματα.Τα κουμπιά και οι δυνατότητες τους είναι το παν στο Νέο Κόσμο.
Τα κουμπιά είναι ικανά να διασύρουν έναν άνθρωπο,να δείξουν στους υπόλοιπους από τι είναι φτιαγμένος.Τα κουμπιά είναι εξουσία και ο άνθρωπος όταν έχει εξουσία φαίνεται.Πολλοί είναι καλά κρυμμένοι γιατί δεν έχουν εξουσία στην πραγματικότητα.Φαίνονται καλοί και ήσυχοι άνθρωποι.Ηθικοί!Εδώ μέσα όμως η εξουσία είναι παιχνίδι.Όσο εύκολα την κατακτάς,τόσο εύκολα την χάνεις.

Τις τελευταίες μέρες το παιχνίδι της eGreece γέμισε με κοινωνιολόγους,θεολόγους και ηθικολόγους με τα φιλοσοφικά τους σχόλια.Θα έπρεπε να χαιρόμαστε που έχουμε μια τόσο ζωντανή κοινότητα.Εξάλλου,η κοινότητα είναι το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού και αυτό κατά κύριο λόγο κρατάει το ενδιαφέρον των παικτών.Το θέμα συζήτησης εδώ και πολύ καιρό και ανά διαστήματα στο παρελθόν είναι τα κουμπιά που μας προσφέρει το παιχνίδι.Με την πρώτη μας σύνδεση στο παιχνίδι γινόμαστε κυρίαρχοι μερικών κομβίων,τα οποία αυξάνονται με την άνοδο των επιπέδων.Αποκτούμε εμπειρία και περισσότερη εξουσία πάνω στα κουμπάκια.

Μερικά κουμπιά όμως είναι διαφορετικά.Για να τα αποκτήσουμε,χρειαζόμαστε την συγκατάθεση των συμπαικτών μας.Αυτά είναι τα κουμπιά της πολιτικής και της μάχης.Σ'αυτό το σημείο το παιχνίδι μας εξαναγκάζει να επικοινωνήσουμε αν τα θέλουμε.Ζητάει την ανάλυση της σκέψης μας γραπτώς και ως αντάλλαγμα θα μας δώσει περισσότερα κουμπάκια.

Θύελλα ξέσπασε σε όλη την κοινότητα.Βασισμένη σ'αυτή την αλληλεπίδραση των κομβίων,ο καθένας θέλησε να πει την γνώμη του.Ξεστόμισαν εύκολα λέξεις πατώντας τες πάνω στο γεμάτο κουμπιά πληκτρολόγιο τους,όπως ηθικός, προδότης, ανήθικος, κλέφτης, σωστός, πατριώτης, ξεφτίλας και άλλα πολλά που καλύτερα να μην τα πω γιατί θα δω σύντομα το κουμπί της εξόδου μαζί με το άρθρο μου.
Η μία παράταξη θεώρησε τα κουμπιά που κατέχει ο πρόεδρος ως ηθικά και τα κουμπιά της βουλής ως ανήθικα.Η αντίπαλη παράταξη θεώρησε τα ακριβώς αντίθετα.Και εδώ είναι που χάθηκε το νόημα του παιχνιδιού και της διασκέδασης.Οι παίκτες αντί να βλέπουν ως παιχνίδι το παιχνίδι,προσπάθησαν να το αναλύσουν εκστατικώς,υποσυνείδητα πολλές φορές,με λάθος βάση.Χάθηκε το νόημα των λέξεων,υποτιμήθηκε η ζωή και αναβαθμίστηκε το παιχνίδι.

Τι κάνει ένα κουμπί ηθικό και τι το κάνει ανήθικο;
Αυτό καθεαυτό το κουμπί δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τίποτα από τα δύο,αφού είναι δημιούργημα του ύψιστου δημιουργού του και δεν σε αναγκάζει να ασχολείσαι μαζί του.Στην κοινότητα παρ'όλα αυτά υπάρχουν διαφορετικές απόψεις.Το κουμπί της μομφής,για παράδειγμα, είναι καταραμένο.Όποιος το πατάει αμαρτάνει και θα πάει στην κόλαση.
Όμως αυτό δεν ισχύει πάντα.Πολλές φορές οι παίκτες αλλάζουν απόψεις για την ηθικότητα των κομβίων,ανάλογα με τον χειριστή τους.Παραδείγματος χάριν, το κόκκινο και δελεαστικό κουμπάκι που φωνάζει "ΠΟΛΕΜΗΣΕ", αλλάζει συνεχώς σημασία ανάλογα με τον χρήστη.Μέχρι και ξεφτίλας μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος αν δεν το πατάει έτσι όπως το θέλει ο σχολιαστής.
Με λίγα λόγια,ο καθένας θεωρεί ηθικό τον τρόπο με τον οποίο πατάει τα κουμπιά ο ίδιος και ανήθικους τους υπόλοιπους τρόπους.Το μεγάλο σφάλμα αυτής της υπόθεσης είναι ότι δεν υπάρχει λάθος και σωστό,ηθικό και ανήθικο.Υπάρχει το παιχνίδι και οι κανόνες του.

Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους τους παίκτες,ότι όταν συνδέθηκαν στο παιχνίδι,αμέσως συμφώνησαν με τους κανονισμούς του.Οι κανονισμοί του επιτρέπουν τους παίκτες να δραστηριοποιούνται μέσω των κομβίων.Εάν σε κάποιον δεν αρέσει αυτό,μπορεί να πατήσει το κουμπί "Αποσύνδεση" ή αν δεν του αρέσει ούτε αυτό,υπάρχει και το κουμπί του φυλλομετρητή του ή του υπολογιστή του ή της οθόνης του.
Είναι πολύ απλό.Ο καθένας διαχειρίζεται όπως θέλει και νομίζει τις δυνατότητες που του δίνονται.Ο καθένας μπορεί να θέσει τις απόψεις του πάνω στο πως τα διαχειριζόμαστε αλλά κανένας δεν μπορεί να βρίσει,να χυδαιολογήσει και να κατηγορήσει κάποιον για τον τρόπο που του αρέσει να παίζει.Μ'αυτή του την πράξη,ακυρώνει αμέσως το παιχνίδι αλλά και την δική του κυριαρχία πάνω στον λογαριασμό του.

Η μομφή, ο πόλεμος, η απραξία, η κλεψιά, η δωρεά, το μήνυμα, όλα είναι μέρος του παιχνιδιού.Αποδεχτείτε τα αν θέλετε να συνεχίζετε να παίζετε σαν παίκτες και όχι σαν θύματα.Αν δεν θέλετε να έχουν κάποιοι τα κουμπάκια, πατήστε εξυπνότερα το κουμπάκι "Ψήφισε" την επόμενη φορά ή ζητήστε την αλλαγή των μηχανισμών από τον ιδιοκτήτη του παιχνιδιού, τον οποίο πολλοί πληρώνετε γιατί σας αρέσει προφανώς η δουλειά του και θέλετε να την αναπτύξει κι άλλο, αλλά μετά τον κατηγορείτε.Το παιχνίδι δεν αλλάζει,προσαρμοστείτε εσείς αν θέλετε να παίξετε.Είναι νόμιμη ακόμα και η μετακίνηση όλων των φόρων σε τσέπη ιδιώτη, είναι νόμιμη και η μομφή.Νόμιμα είναι όλα τα κουμπάκια.Μην επιδίδεστε σε ηθικολογίες.Δεν στέκουν.