Join the new world

Πριν από χρόνια η λέξη «διαπλοκή» απέδιδε σε γενικές γραμμές τη σχέση συμφερόντων που υπάρχουν μεταξύ πολιτικών, επιχειρηματιών και Μέσων Ενημέρωσης. Σήμερα η διαπλοκή είναι ένας ξεπερασμένος όρος. Οι παλιοί πρωταγωνιστές του, με τα χρόνια, αποτέλεσαν ένα κλειστό σύστημα εξουσίας, το οποίο δεν διαπλέκεται απλώς για να κερδίζει, αλλά θεσμοθετεί τη διαφθορά με νόμους, την αυθαιρεσία του με πολιτικές αποφάσεις και την εξουσία του με την σιωπή. Δεν είναι η εξουσία πια που εξυπηρετεί τη διαπλοκή, αλλά η διαπλοκή που είναι εξουσία.

Στο σύστημα αυτό τα Μέσα Ενημέρωσης αποτελούν βασικό κρίκο. Όταν μιλάμε λοιπόν για χρηματισμό των δημοσιογράφων, δεν μιλάμε για τον διεφθαρμένο που ανοίγει το ένα χέρι για να γράψει με το άλλο «δυο καλές κουβέντες». Μιλάμε κυρίως για έναν εκμαυλισμό που διαστέλλει συνειδήσεις, που παρουσιάζει και παγιώνει το ανήθικο ως αναγκαίο. Ποτέ άλλοτε σε αυτή τη χώρα το «νόμιμο» δεν ήταν σε τόσο μεγάλη αντιδιαστολή με το «ηθικό». Συνεχώς παράγεται μια νομιμότητα που αντιστρατεύεται και τη λογική και την ηθική. Οι δημοσιογράφοι -κάποιοι δημοσιογράφοι- δεν εξυπηρετούν την εξουσία, αλλά είναι τμήμα της. Τμήμα μιας ελίτ που εξουσιάζει. Και που για να τη διατηρήσουν μπορεί να κάνουν αυτό που παλιά έλεγε ο Κακαουνάκης: «Να σκοτώσουν και τη μάνα τους». Πόσο μάλλον να πουν κάποια ψέματα.

Το χειρότερο είναι πως δεν αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως διεφθαρμένο, αλλά ως έναν επιχειρηματία που κάνει μια δουλειά και είναι νόμιμος αφού κόβει τιμολόγια. Εκατομμύρια μαύρου χρήματος διακινούνται προς δημοσιογράφους και νομιμοποιούνται μέσα από εταιρίες «παροχής υπηρεσιών», «διαμόρφωσης προφίλ», «επικοινωνιακής στρατηγικής» και άλλα πολλά αόριστα. Δημοσιογράφοι αναλαμβάνουν το ξέπλυμα τραπεζών, επιχειρήσεων, επιχειρηματιών, σκανδάλων, και πληρώνονται μέσω διαφήμισης σε εφημερίδες και (πλέον) sites, κόβοντας τιμολόγιο για «επικοινωνιακή πολιτική». Αν τους πεις πως είναι ανήθικο, θα σου απαντήσουν πως είναι νόμιμο.

Δύο εταιρίες στην Ελλάδα ανέλαβαν με τη βοήθεια δημοσιογράφων να προωθήσουν την «αναγκαιότητα του μνημονίου». Η αμοιβή τους είναι μέσω κάποιας εταιρίας και κάποιας αόριστης, μη μετρήσιμης, παροχής υπηρεσιών. Μπορεί απλώς να εμφανίζονται πως διοργάνωσαν μια εκδήλωση. Και να σου ζητάνε και τα ρέστα που δεν τους δίνεις το δικαίωμα να συμπληρώσουν το εισόδημα τους. Το σύνολο σχεδόν των ελληνικών ΜΜΕ δεν έγραψε το παραμικρό για τις αποκαλύψεις για την Πειραιώς από το Hot Doc και το Reuters. Αντίθετα είχαν ύμνους για την εξαγορά της ΑΤΕ από την Πειραιώς, δίπλα ακριβώς στις ακριβοπληρωμένες διαφημίσεις.

Την περίοδο που ξέσπασε το σκάνδαλο της SIEMENS στη Γερμανία, οι ελληνικές εφημερίδες γέμισαν με διαφημίσεις της γερμανικής εταιρίας αντί για αποκαλύψεις. Το ίδιο έγινε και με το σκάνδαλο VODAFONE- υποκλοπές. Ο μεγαλύτερος εκμαυλιστής είναι η κυβέρνηση μέσω των κρατικών διαφημίσεων. Η Ελλάδα είναι η χώρα που έχει την παγκόσμια πρωτοτυπία, επί υπουργίας Θόδωρου Ρουσόπουλου, μια εφημερίδα που πουλούσε 28ο φύλλα να πουλά διαφήμιση έναντι ι,5 εκατομμυρίου ευρώ, όταν οι πρώτες εφημερίδες με 300.000 πωλήσεις έπαιρναν πολύ λιγότερο. Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα δεν ανθεί ούτε η δημοσιογραφία ούτε η αλήθεια. Αναπτύσσονται το ψέμα και οι εκβιασμοί, το δεύτερο νοσηρό παράγωγο. Ένας από τους λόγους που μαζί με τη δημοσιογραφία καταρρέει και η διαφήμιση είναι αυτός. Η διαφήμιση χρησιμοποιήθηκε ως μέσο χρηματισμού και χειραγώγησης. Και όπως είναι γνωστό, «όταν τρώνε, δεν μιλάνε».


Πλυντήριο Siemens

Αν κάποιος υποθέσει πως το σκάνδαλο της SIEMENS στην Ελλάδα μπορεί να αποδοθεί με νούμερα, μάλλον κάνει λάθος. Το μέγεθος του σκανδάλου και η διαφθορά έχουν πιο απλά μέτρα. Κυρίως το θράσος και την φυσικότητα με την οποία χρηματίστηκαν όσοι χρηματίστηκαν. Όταν ένας υπουργός παραλαμβάνει μαύρη σακούλα στον δρόμο, ένας άλλος μετράει τη μίζα μέσα στο γραφείο τού Χριστοφοράκου και ένας δημοσιογράφος κάνει παραλαβή μισθού χωρίς να βγει καν από το αμάξι του στο πάρκινγκ της SIEMENS, τότε ναι, καταλαβαίνεις τι μέγεθος είχε το σκάνδαλο. Αλλά σκάνδαλο, ποιο σκάνδαλο; Ακόμη κι αν υπήρξε, σίγουρα δεν έχει το μέγεθος που πιστεύουμε, υποστηρίζουν δημοσιογράφοι στα τηλεπαράθυρα. Αυτά από τα οποία αυτοκτόνησε η αξιοπιστία του επαγγέλματος στη διάρκεια του σκανδάλου.

Τον Νοέμβριο του 2006, οι γερμανικές αρχές οδήγησαν στην ανάκριση δύο υψηλόβαθμα στελέχη της SIEMENS, τους Κουτσενρόιτερ και Σίκατζεκ, υπεύθυνους για τα «μαύρα ταμεία» της επιχείρησης. Ο γερμανικός κολοσσός είχε προχωρήσει σε χρηματισμό πολιτικών, κρατικών λειτουργών και δημοσιογράφων σε ολόκληρο τον κόσμο για να εξασφαλίσει συμβόλαια ι,3 δισ. ευρώ. Η Ελλάδα ήταν στον κατάλογο της διαφθοράς, όπως άλλωστε και για την άλλη γερμανική εταιρία HDW, που είχε αναλάβει την πώληση υποβρυχίων στην Ελλάδα. Όσα προέκυψαν από τη γερμανική δικογραφία ήταν πάρα πολύ ενδιαφέροντα. Μια βεντάλια από υπεράκτιες εταιρίες και μια ομάδα από έλληνες δικηγόρους, επιχειρηματίες και τραπεζίτες, σχετίζονταν με το μαύρο χρήμα της εταιρίας στην Ελλάδα.

Τα υπόγεια των κτιρίων 1702 και 1703 της Siemens στην οδό Hofmannstrasse ήταν γεμάτα από έγγραφα που πιστοποιούσαν τις λεγόμενες «χρήσιμες δαπάνες», δηλαδή τις μυστικές πληρωμές μαύρου χρήματος. Στην Ελλάδα όμως, στα Μέσα Ενημέρωσης δεν υπάρχουν σχετικά ρεπορτάζ. Αντίθετα, τις ημέρες που κλονίζεται ο γερμανικός κολοσσός, οι ελληνικές εφημερίδες δημοσιεύουν άφθονες καταχωρήσεις της SIEMENS, που διαφημίζει την προσφορά της στην Ελλάδα επί δεκαετίες. Ο ελληνικός Τύπος, μπουκωμένος από το χρήμα των διαφημίσεων, μάλλον δεν μπορεί να μιλήσει ταυτόχρονα και για το σκάνδαλο.

Μαύρο χρήμα και λευκές περιστερές

Στις 31η Ιανουαρίου 2003, στο εστιατόριο Alter Wirt του Μονάχου, πέντε άντρες μιλάνε χαμηλόφωνα την ώρα που γευματίζουν. Ανάμεσα τους είναι δύο από τα πιο ισχυρά στελέχη της SIEMENS, οι Σίκατζεκ και Κουτσενρόιτερ, υπεύθυνοι των μαύρων ταμείων της επιχείρησης. Η συζήτηση τους ήταν μια από τις πιο εμπιστευτικές διαδικασίες στη λειτουργία της SIEMENS, αλλά έγινε γνωστή τρία χρόνια αργότερα, όταν η εισαγγελία του Μονάχου άρχισε να μπαίνει βαθιά στην υπόγεια λειτουργία της SIEMENS. Τα στελέχη της SIEMENS είχαν συναντηθεί για να συμφωνήσουν τον ασφαλή τρόπο διανομής των κονδυλίων χρηματισμού στο εξωτερικό. Έως το 1998 τα κονδύλια διαφθοράς για το εξωτερικό θεωρούνταν στη Γερμανία νόμιμα και μάλιστα δικαιολογούνταν στην εφορία. Ψηφίστηκε όμως νόμος που απαγόρευε στις γερμανικές εταιρίες να έχουν τέτοιες λειτουργίες. Έτσι η SIEMENS έπρεπε να βρει ασφαλή τρόπο για να χρηματίζει. Μέχρι το 1998 έφευγαν χρήματα από προσωπικούς λογαριασμούς στελεχών της εταιρίας και κατέληγαν στους αποδέκτες.

Το σχέδιο που επεξεργάστηκε η ομάδα κρυφής λειτουργίας προέβλεπε πώς δημιουργούνται μια σειρά από εταιρείες συμβούλων, οι οποίες θα κόβουν τιμολόγια για εικονική παροχή υπηρεσιών στη SIEMENS ή για παροχή έργου σε έργα που ήδη είχαν γίνει αλλά μεταχρονολογημένα. Αυτές οι εταιρίες συμβούλων πλήρωναν άλλες offshore εταιρίες, πάλι για παροχή συμβουλευτικού έργου, και αυτές με τη σειρά τους, μέσα από μια δαιδαλώδη διαδρομή, μετέφεραν χρήματα στους τελικούς αποδέκτες που δεν ήταν άλλοι από πολιτικούς, στελέχη επιχειρήσεων και δημοσιογράφους. Οι τελευταίοι είχαν τον ρόλο της διαμόρφωσης της θετικής εικόνας για τη SIEMENS της αποσιώπησης αρνητικών ειδήσεων την επιχείρηση.

Το μεγάλο πλυντήριο μαύρου χρήματος λειτουργούσε μια χαρά, αποδίδοντας ωσάν λευκές περιστερές διαφθορείς και διεφθαρμένους.

Η μέθοδος των τριών

Το 1996, το τιμόνι της SIEMENS στην Ελλάδα αναλαμβάνει ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, ο οποίος οργανώνει ένα ισχυρό και προστατευμένο δίκτυο διακίνησης μαύρου χρήματος, πρώτα στα δυο μεγάλα κόμματα και στη συνέχεια σε πρόσωπα. Επικεφαλής του δικτύου από το 2001 είναι ο πρώην Διευθυντής Τηλεπικοινωνιών της SIEMENS, Πρόδρομος Μαυρίδης.

Το μαύρο χρήμα φτάνει με τρεις τρόπους στην Ελλάδα. Στο επίκεντρο της διακίνησης του μαύρου χρήματος είναι η Dresdner Bank. Η πρώτη μέθοδος είναι η πιο απλή, αλλά δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται. Ο Μαυρίδης φαίνεται να παίρνει δάνειο από την τράπεζα στην Ελβετία με ενέχυρο τραπεζικούς λογαριασμούς εκεί. Στη συνέχεια κάνει ανάληψη του ποσού, ενώ η SIEMENS αποπληρώνει το δάνειο στην Ελβετία. Το 2002 φαίνεται με τον τρόπο αυτό να χρησιμοποιήθηκαν από τον Μαυρίδη 2 εκατομμύρια ευρώ.

Η δεύτερη μέθοδος φαίνεται να είχε τη συνδρομή πολιτικών παραγόντων. Με το επιχείρημα της ανάγκης επαναπατρισμού κεφαλαίων από το εξωτερικό, δόθηκε φορολογική αμνηστία. Μπορούσε κάποιος να φέρει κεφάλαια από το εξωτερικό, πληρώνοντας μόλις 3%, εξασφαλίζοντας πως δεν θα υπάρξει έλεγχος του πόθεν έσχες. Η SIEMENS έφερε με τον τρόπο αυτό μέσω Μαυρίδη 6 εκατομμύρια ευρώ το2005.

Η τρίτη μέθοδος ήταν πιο διαδεδομένη. Στέλεχος της Dreshner Bank έβρισκε με τη βοήθεια στελεχών ελληνικών τραπεζών Έλληνες οι οποίοι ήθελαν να βγάλουν λεφτά στο εξώτερικό από παράνομες δροστηριότητες αλλά δεν μπορούσαν, γιατί οποιαδήποτε τραπεζική συναλλαγή υπήρχε πιθανότητα να ξεκινήσει έρευνα. Έτσι παρέδιδαν χρήματα στον Μαυρίδη, ο οποίος τα χρημοποιούσε για χρηματισμούς. Στη συνέχεια η SIEMENS μέσω δύο ofshore εταιριών κατέθετε το αντίστοιχο ποσό σε λογαριασμό του παρένθετου προσώπου στο εξωτερικό. Κανένας δεν μπορούσε έτσι να συσχετιστεί με τα μαύρα κονδύλια με τη SIEMENS, αφού τα πρόσωπα που άνοιγαν λογαριασμούς δεν είχαν καμία σχέση με την εταιρία.

Στοιχεία γι” αυτά τα μαύρα κονδύλια βρέθηκαν στο ημερολόγιο της Κατερίνας Τσακάλου, έμπιστης γραμματέα του Χριστοφοράκου. Στο ημερολόγια υπάρχουν βεβαία ονόματα και δημοσιογράφων. Ο χρηματισμός δημοσιογράφων είχε, απ” ό,τι φαίνεται, δυο μορφές: Τις απευθείας πληρωμές που έκανε ο Χριστοφοράκος και η ηγετική ομάδα της SIEMENS, και τα μαύρα κονδύλια που πληρώνονταν έμμεσα, μέσω εταιριών συμβούλων της SIEMENS. Οι εταιρίες συμβούλων είναι μια διεθνής πρακτική που χρησιμοποιούν εταιρίες σε όλο τον κόσμο για να χρηματίζουν «ευαίσθητες» συμμαχικές ομάδες όπως οι δημοσιογράφοι. Μια εταιρία, για παράδειγμα, μπορεί να έχει αναλάβει ένα έργο για τη SIEMENS μη μετρήσιμο πάντα αντικειμενικά, όπως είναι η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών, και στη συνέχεια, αφού πληρωθεί γ” αυτό το έργο, να διανείμει το ποσό σε δημοσιογράφους που υποστηρίξουν την «εταιρική πολιτική». Οι δημοσιογράφοι, με τη σειρά τους, θα κόψουν τιμολόγια για παροχή υπηρεσιών ή συγγραφή εταιρικών κειμένων, ακόμη και για σεμινάρια ή εκπαίδευση προσωπικού. Όλα νόμιμα, αλλά ανήθικα.

«Intelligent report» κ.α. ιστορίες

Ο ισχυρός άντρας της SIEMENS στην Ελλάδα διατηρούσε προσωπικά σχέσεις με αρκετούς δημοσιογράφους. Όπως αναφέρει άνθρωπος που συμμετείχε στο δίκτυο, οι δημοσιογράφοι που χρηματίζονταν από τον Χριστοφοράκο ήταν δύο κατηγοριών. Η μία ήταν οι προσωπικές του επιλογές, δηλαδή αυτοί τους οποίους γνώριζε ή θεωρούσε ικανούς να είναι διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Κάποιοι από αυτούς ήταν πραγματικά φίλοι του. Η άλλη κατηγορία ήταν δημοσιογράφοι τους οποίους χρημάτιζε χωρίς να τους έχει πραγματικά ανάγκη, μόνο και μόνο για να είναι στη σφαίρα επιρροής του. Για τους περισσότερους από αυτούς μιλούσε υποτιμητικά, όπως άλλωστε και για τους πολιτικούς. Στον κύκλο των ανθρώπων των μαύρων ταμείων, «ο κοντός υπουργός που την έστηνε στη γωνία για να πάρει τη μαύρη σακούλα» και ο «αθεόφοβος που μέτραγε μέχρι και τη μίζα μέσα στο γραφείο» ήταν μερικά από τα ανέκδοτα, τα οποία όμως ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα.

Ο χρηματισμός των δημοσιογράφων ήταν μια υπόθεση ρουτίνας για τη SIEMENS. Μερικοί τηλεφωνούσαν και πήγαιναν για να εισπράξουν όπως θα έκαναν για το λογιστήριο της δουλειάς τους. Την ομάδα που εισέπραττε μαύρα χωρίς αποδείξεις αποτελούσαν:

Ο Κ.Π., διευθυντής μεγάλου ραδιοφωνικού σταθμού, ο οποίος ήταν γνωστός για τις σχέσεις του με την Εκκλησία και το Αγιο Όρος. Ο χρηματισμός του άγγιζε τα όρια «δουλειάς Δημοσίου», αφού πήγαινε στο πάρκινγκ της SIEMENS και δεν έβγαινε καν από το αυτοκίνητο. Περίμενε απλώς να του πάνε τα χρήματα εκεί. Συνήθως 30.οοο τη φορά.

Ο Π.Τ. ήταν από αυτούς που εκτιμούσε ο Χριστοφοράκος. Γνωστός άνθρωπος της τηλεόρασης. Συνήθως πληρωνόταν μέσω της γυναίκας του, που εμφανιζόταν ότι παρέχει νομικές υπηρεσίες στον Χριστοφοράκο.

Ο Τ.Μ., ο οποίος, παρότι δεν πρόσφερε ιδιαίτερες υπηρεσίες ως οικονομικός συντάκτης, συνέχισε να πληρώνεται κυρίως από συνήθεια.

Η Ε.Ν., παρουσιάστρια στην τηλεόραση, με πολλές δημόσιες σχέσεις και ακόμη περισσότερες υποσχέσεις. Πρόσφατα απασχόλησε την κοινή γνώμη με άλλη υπόθεση χρηματισμού.

Ο Α.Τ., φίλος του Χριστοφοράκου και σχετιζόμενος με τη μητρική εταιρία. Όταν ξεκίνησε το σκάνδαλο, ο Χριστοφοράκος του ζήτησε να μεταθέσει την ευθύνη του σκανδάλου στον Μαυρίδη.

Η Μ.Μ., οικονομική-πολιτική συντάκτρια. Ήταν από τις ελάχιστες περιπτώσεις που αποκαλύφθηκαν μετά την κατάσχεση του σκληρού δίσκου του Χριστοφοράκου. Στο παρελθόν παρείχε υπηρεσίες συμβούλου στον ΟΤΕ, αλλά και σε ιδιωτικές εταιρίες τηλεφωνίας. Είχε υπογράψει με την SIEMENS συμβόλαια προβολής της εταιρίας έναντι 30.000 ευρώ τον χρόνο. Έχει καταγραφεί αλληλογραφία της με την Κατερίνα Τσακάλου. Ανάμεσα στις υποχρεώσεις της ήταν η σύνταξη ενός «intelligent report», μέσω του οποίου φέρεται να δίνει πληροφορίες στον Χριστοφοράκο για διάφορα θέματα της πολιτικής σκηνής. Το συμβόλαιο της μάλιστα προέβλεπε πως ο Χριστοφοράκος μπορούσε να της αναθέσει σχετικές έρευνες «κατασκοπευτικής» φύσεως. Στις αναφορές που έχει στείλει, εμφανίζεται να δίνει πληροφορίες για την ψυχική υγεία του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και το Μέγαρο Μαξίμου. Λέει συγκεκριμένα σε ένα report: 14/12/07 «Ασθενεί και εξοργίζεται ο πρωθυπουργός. Η ψυχική υγεία του είναι κλονισμένη, έπαθε γρίπη και είναι εξοργισμένος και με τον Μαγγίνα και με τον Αλογοσκούφη, τους οποίους αποφάσισε τελικά να αντικαταστήσει. Αποφασίστηκε να συμμετέχει ο Σαμαράς στην κυβέρνηση. «Ο πρωθυπουργός δεν αισθάνεται πολύ καλά τελευταία», είπε στενός συνεργάτης και προσωπικός ιατρικός σύμβουλος του Κ. Καραμανλή. Από τη συζήτηση που είχαμε μαζί του βεβαιωθήκαμε ότι η κακοδιαθεσία του δεν οφείλεται στις απεργιακές κινητοποιήσεις, αλλά όπως είπε η ίδια έγκυρη πηγή, «σε τίποτα συγκεκριμένο». Το ψυχολογικό του σύστημα είναι σε άθλια κατάσταση, σε σημείο που φοβόμαστε πλέον όλοι να του μιλήσουμε για δυσάρεστα θέματα. Η κατάσταση αυτής της… ευαισθησίας προϋπήρχε, αλλά τώρα επιδεινώθηκε σε άσχημο βαθμό. Εκδηλώνεται με βουλιμικές περιόδους και αδυναμία σε σοκολάτες, άμυλο και οινόπνευμα, γεγονός που επιδεινώνει την κατάσταση του…».

Δεκάδες δημοσιογράφοι ήταν επίσης στη «λίστα δώρων» της SIEMENS, εξασφαλίζοντας οικοσκευές, ηλεκτρονικά είδη και προϊόντα SIEMENS.

Η εταιρία CIVITAS

Είναι αδύνατον πρακτικά να διαπιστωθεί ποιοι δημοσιογράφοι χρηματίστηκαν από τη SIEMENS προκειμένου, όπως έλεγε ο Χριστοφοράκος, να γίνει η «καλλιέργεια του πολιτικού τοπίου» μέσα από εταιρίες που εμφανίζονταν να παρέχουν διάφορες υπηρεσίες στην εταιρία. Στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής αναφέρθηκε από πολλούς μάρτυρες (υπάρχει ακόμη και στη δικογραφία του Μονάχου) πως η γερμανική εταιρία διαμόρφωνε την κοινή γνώμη και τις ευνοϊκές γι” αυτήν συνθήκες δίνοντας τεράστια ποσά. Στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής κλήθηκε να καταθέσει ο Γιώργος Φλέσσας, διευθύνων σύμβουλος της ΟΓνΤΤΑ. Επρόκειτο για μια εταιρία δημοσίων σχέσεων, παροχής συμβουλών και επικοινωνιακής στρατηγικής, η οποία είχε επίσημη συνεργασία με τη SIEMENS έως το 2008.

Την περίοδο που ξεσπά το σκάνδαλο της SIEMENS στη Γερμανία, η CIVITAS μοιράζει στον Τύπο διαφήμιση εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Σύμφωνα με την κατάθεση του Γ. Φλέσσα στην Επιτροπή της Βουλής, το μοίρασμα της διαφήμισης δεν ήταν απόπειρα να «εξαγοραστεί» ο Τύπος, απλώς συνέπεσε με την καμπάνια της εταιρίας την εποχή εκείνη για την κοινωνική προσφορά της SIEMENS στην Ελλάδα. Από τα στοιχεία που έχουν κατασχεθεί κατά τη διάρκεια της δικαστικής έρευνας του σκανδάλου SIEMENS προκύπτει πως, στα κομπιούτερ της εταιρίας, η CIVITAS υπάρχει ως προμηθευτής της SIEMENS, με κωδικό 50003846, ο οποίος ανοίχτηκε στις 17 Ιανουαρίου 2005. Την ίδια μέρα ανοίγει η καρτέλα ενός ακόμη προμηθευτή, του «ΦΛΕΣΣΑΣ», με κωδικό 50006821. ο οποίος δεν έχει ΑΦΜ ή άλλα στοιχεία, Η καταχώρηση προμηθευτή με ελλιπή στοιχεία είναι είναι μάλλον αδιανόητη για ένα γερμανικό κολοσσό όπως η SIEMENS.

Στα κατασχεμένα ημερολόγια της Τσακάλου, γραμματέα του Χριστοφοράκου, στις 24 Μαΐου 2001, δίπλα στο όνομα «Φλέσσας» υπάρχει η σημείωση «τρόπος πληρωμής: όχι λογιστήριο». Το ερώτημα είναι: Ποιος είναι ο Φλέσσας για τον οποίο η SIEMENS ανοίγει καρτέλα χωρίς στοιχεία την ίδια μέρα με την CIVITAS και για τον οποίο ο Χριστοφοράκος δίνει εντολή να πληρωθεί εκτός λογιστηρίου, με τα μαύρα χρήματα που διέθετε άφθονα η εταιρία; Η σχέση CIVITAS και SIEMENS παρουσιάζει ένα ακόμη περίεργο στοιχείο. Η CIVITAS ως εταιρία που δίνει εντολή για διαφήμιση σε ΜΜΕ πρέπει να εισπράξει από αυτά επιστροφή χρημάτων τουλάχιστον ιο% επί του συνολικού ποσού. Μερικές φορές οι επιστροφές φτάνουν το 25%. Η CIVITAS ωστόσο δεν φαίνεται να εισπράττει τα χρήματα της, εμφανίζεται δηλαδή να χαρίζει λεφτά στα ΜΜΕ. Σε έρευνα που πραγματοποίησε το ΣΔΟΕ στην εταιρία ΝΟΚΙΑ SIEMENS INTERNATIONAL, προέκυψε πως η εταιρία έχει παραβάσεις ύψους 1.322.776 ευρώ. Η εταιρία συνεργάζεται με τις θυγατρικές της CIVITAS στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, και πληρώνει για δημόσιες σχέσεις στην Ελλάδα τις θυγατρικές στο εξωτερικό. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί εξετάζουν τη σχέση που μπορεί να έχουν οι θυγατρικές της CIVITAS με ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφους.


--->συνεχίζεται στο (μέρος2)