TR iç-dış savaşı.

Day 2,504, 11:07 • Published in Turkey Cyprus • by DZKKSAS

Öncelikli amacım 25 yorum toplamak. Dürüst olayım.

Bunun için gözünüzü seveyim yorum atın konulu bi makale yazmak yerine bişey yazayımda adamlar zate oyundan sıkılmış kafaları karışsın biraz dedim.

Neyse askeri bi oyun oynuyoruz.Askeri politik konular umarım ilginizi çekecektir.

Basit bir ilişkilendirme ile ekonomi ve sosyalliğin olduğu ama 2+2=4 düzlüğünde yürekli olmanın bir işe yaramadığı savaşların sonucunu istatisiklerin belirlediği bir oyunumuz var.

Aksine çevresinde gerçek savaşın izlerini gören bizler ise cesur olmanın reel savaşlardaki kuvvet çarpanını çok ilginç biçimde suriyede ırakta izledik. Ders çıkarabilmemiz, olayları okumamız gereken birçok şey önümüze geldi oturdu. Burada apolitik davranmak hoyratlık olur. Çünkü üstüste binen bu Ortadoğu katliam zincirinin bir ucundada biz varız.

Çok kökenden başlayacağım olaya. Kişisel psikoloji.

Ben çocukken hep asker olmak istedim. İnsanlığı koruyan o güçlü havalı abilerden biri olmak benim için bir rüya idi.İnsanın iç güzelliği bazen dışına vurur. Onlarda öyle abilerdi.

Diğer yanda sovyet yanlısı moskovaya uçak kaçıran pis gülüşlü sarışın abilerin, şeytani bir bağlılıkla çalışan pis bakışlı esmer abilere devrettiği dönemde benim için kurşunlar iki çeşitti. Elektrik çarpması etkisi yapan taramalı tüfek kurşunu, boşluğa yumruk etkisi yapan pompalı kurşunu.

Gerçek mermiler gerçek bombalar insana neler yapar, bunu çok sonra öğrendim. Kopan bacakları, kafaları biftek gibi kızarmış insan etini gördüğümde bende dahil savaşmayı isteyen insanlara birkez daha baktım.

Çok geçti artık benim için. Masum bir tavuğun kafasını kesmek, içi öfkeyle düşmanlıkla açlıkla dolu bir insanın kafasın kesmekten daha zordu. Doğal seçilim. Tavuğu yemek zorunda olduğum kadar kötü insanları öldürmek zorunda olduğum hissiyatıma işlemişti.

Hem hangimiz ailesi öldürülse bunu yapanları cezalandırmak istemez ki?

Bugün bana uzakta olsa sınırlarımızın bir ucunda insanları çılgınlar gibi birbirini öldürmesini hiç yadırgamıyorum. Hangi cepheden bakarsanız bakın. İyi insanlar kötü insanları öldürüyor.

Tarafsız olabilmek bile bu saçmalığı örtmüyor. Savaş psikolojisi bozuk insanlar talep ediyor. Ailelerimiz ise bunu arz ediyor. Bir insan kendini tanıyana kadar geçen sürede çok kez savaşa ikna edilebilir.

Ben bir hayvan olarak hemcinslerimin kalabalığına karşı genlerimi savunmak isteyen içgüdülerimin varlığını hissediyorum. Ve bunu dizginlemesi beklenilen toplumumun dini beni cinselliğe ve şaraba aç bırakıp sonra beni sınırsız cinsellik ve ballı şaraplı nehirler dolu cennetle ödüllendirmek için benden savaşmamı bekliyor.Niye durayım?

Son olarak insanlar, Özgür bir Suriye için kurdukları heyecanlı yapıları onca desteğe rağmen hezeyan içine terkederken, dini için ölmek isteyen yürekli mücahitler hacca gider gibi dört bir yandan tanımadıkları topraklara akın ettiler.

İslam haçlı tarzında ilk cihadını şuan Irak Suriye ekseninde yapıyor. Bizim mıymıntı badem bıyıklardan çok yürekli gerçek müslüman çocuklar, hayatta kalmak için kaçmak veya savaşmak zorunda olan insanlarla karşı karşıya. Ve onlardan kaçmayanlarda gerçekten yürekli insanlar.

Peki bundan 800 yıl önce dulkadiroğulları ailesiyle uzaktan yakından akrabalığı olmadığı halde dulkadiroğulları beyliği için bir başka beylikle savaşıp ölen birine ne demeli?

Aidiyetlerinizi sorgulayın. Organize olun. Sırf var olmak için öldürmek yada kaçmak zorunda olduğunuzda öldürün. Kaçıp tekrar dönün ve öldürün. Bilin ve soğukkanlılıkla somut karşılığını bekleyin.

Ama bundan önce kendinizi tanımaya çalışın. Öldüğünüzde hangi cennete yada cehennemde nefes alacağınızı ben bilemem ama öldürdüğünüzde alacağınız nefes alacağınız bir sonraki nefesle aynı olacak.

Sağlıcakla
Kardeslerim, Kizlarim,
Adelfoi, Adelfes,
האחיות ,אָח,
Brothers, Sisters,
Frères, Soeurs.
İti, kopuğu.