To dikaioma ths pshfou
Ethan Seelowe
μουσική υπόκρουση
Αγαπητοί, γνωστοί, άγνωστοι, αδιάφοροι και αντιπαθείς συμπαίκτες,
στα πλαίσια της ολοκλήρωσης των γνωστών αποστολών αποφάσισα να ασχοληθώ με ένα θέμα, που με προβλημάτισε από την πρώτη εκλογή μου ως βουλευτής μέσω της “καινούριας” διαδικασίας. Αναφέρομαι στην κατάργηση της ατομικής ψήφου σε κάθε βουλευτή ξεχωριστά, όπως συνέβαινε παλαιότερα και την χρήση της κομματικής λίστας. Με την διαδικασία τούτη σίγουρα έχει γίνει πιο δύσκολο το έργο των επίδοξων PTOers και έχει γίνει σχεδόν περιττή η ολονύχτια αγρυπνία των αντίστοιχων σωμάτων anti-PTOers αλλά έχει προκύψει ένα διαφορετικό φαινόμενο, που θα ψηλαφίσουμε εν συντομία.
Ο ψηφοφόρος καλείτε να επιλέξει ανάμεσα σε κόμματα. Αποκλειστικά η θέση των υποψήφιων βουλευτών στην κομματική λίστα, που ορίζεται από τον πρόεδρο του κόμματος και ο αριθμός των ψήφων του συγκεκριμένου κόμματος καθορίζει την πιθανότητα εκλογής. Τούτο σημαίνει αυτόματα ότι κανένας βουλευτής δεν επιλέγεται ατομικά αλλά με βάση το εκλογικό κομματικό σύνολο στο οποίο ανήκει.
Το γεγονός ότι π.χ. εγώ προσωπικά εκλέχθηκα δεν πήγαζε από την συμπάθεια ή την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν οι ψηφοφόροι αλλά από το ότι ήμουν αρκετά ψηλά στην λίστα ώστε να εκλεγώ.
Τα προεκλογικά άρθρα υποψηφίων βουλευτών έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από την αρθρογραφία του παιχνιδιού και έχουν αντικατασταθεί, στην καλύτερη περίπτωση, από κομματικά προεκλογικά άρθρα. Για την διευκόλυνση της περαιτέρω ανάλυσης θα δεχτώ ότι τουλάχιστον τα κόμματα ενημερώνουν για τις θέσεις τους. Οι προσωπικές θέσεις των βουλευτών όμως ταυτίζονται απόλυτα με εκείνες των κομμάτων με τα οποία κατεβαίνουν στις εκλογές;
Αν αποδεχτούμε ότι οι βουλευτές ενός κόμματος έχουν απόλυτη ταύτιση απόψεων με την κομματική γραμμή, τότε απλοποιείτε η ερμηνεία, μιας και μόνο διαδικαστικά διαφέρει από το παλαιότερο σύστημα.
Τι συμβαίνει όμως σε περιπτώσεις συνεργασιών διαφορετικών κομμάτων με μοιραία μη απόλυτα ταυτόσημους πολιτικούς και ιδεολογικούς προσανατολισμούς; Τι συμβαίνει όταν εντός του ίδιου κόμματος και για την ακρίβεια εντός της ίδιας κομματικής εκλογικής λίστας υπάρχουν βουλευτές με διαφορετικές απόψεις;
Ας δεχτούμε, χάριν ευκολίας ότι ιδεατά συμφωνούν οι προηγούμενες κατηγορίες βουλευτών μεταξύ τους στα περισσότερα αλλά βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα νόμο οικονομικού περιεχομένου ή ένα mpp και οι απόψεις διίστανται; Στην περίπτωση αυτή, θα έπρεπε θεωρητικά η κομματική γραμμή να υπερισχύσει της ατομικής προτίμησης του βουλευτή, από την στιγμή που δεν εκλέχθηκε ατομικά για τις προσωπικές του απόψεις αλλά λόγω της παρουσίας του στο συλλογικό ψηφοδέλτιο;
Λέω θεωρητικά, γιατί προφανώς ο καθένας έχει το δικαίωμα της γνώμης και οι περισσότεροι θα σπεύσουν να αναφωνήσουν πως ΝΑΙ αλλά ο προβληματισμός μου εξ αρχής πηγάζει από το εάν και κατά πόσο νομιμοποιείται μέσω της συγκεκριμένης εκλογικής διαδικασίας, που δεν εκλέγει πρόσωπα και αντίστοιχα δεν εξέλεξε ποτέ ούτε εκείνον/η ατομικά, να την εκφράζει;
Έχει τελικά η/ο βουλευτής το δικαίωμα της ψήφου του;
Peace
Υ.Γ. προφανώς δεν περιμένω απάντηση ναι ή όχι
For any international readers, the semi-rhetorical question the article poses is whether congressmen have the “right” to their vote if it diverts from the directive of the political collective, with which they got elected in the new political module, that has done away with personal votes and substituted them with party lists.
Comments
Έχει τελικά η/ο βουλευτής το δικαίωμα της ψήφου του;
http://goo.gl/dYAclJ
Αγαπητοί, γνωστοί, άγνωστοι, αδιάφοροι και αντιπαθείς συμπαίκτες,
Egw pou eimai? Kamia anafora stin Lacta sou 🙁
v
v
voted
v
v
gia ti merkel!
Voted
δεν ειναι δικαιωμα , ειναι προνομιο 😛
Συνοπτικά επειδή δεν έχω χρόνο να μπλαμπλάρω αυτή τη στιγμή, η ηθική ευθύνη πέφτει πια στους ώμους του προέδρου κάθε κόμματος και, στη συνέχεια, στους ώμους των ψηφοφόρων. Ο βουλευτής έχει το δικαίωμα της ψήφου του.
αναμένω να μπλμπλάρεις αργότερα πως νομιμοποιείται 🙂
Σε πρώτο επίπεδο, δεν νομίζω πως τίθεται ερώτημα ως προς το δικαίωμα. Ως προς την ηθική της ΄«ψήφου κατά συνείδηση», η κουβέντα είναι μεγάλη, αλλά κι αυτή γίνεται.
Όμως, στο ζουμί, όταν εξετάζουμε τις ηθικές ευθύνες: η εκλογή κάθε βουλευτή απορρέει από μια διαδικασία επιλογής (και, κατ' επέκταση φιλτραρίσματός) του από τον πρόεδρο, καθώς και η αντίστοιχη στήριξη από τους ψηφοφόρους. Ηθικά, για εμένα, ο πρόεδρος ενός κόμματος, καθώς και οι ψηφοφόροι του στη συνέχεια, φέρουν την ευθύνη για εκλογή ενός προσώπου και, επομένως, φέρουν την ευθύνη για την αξιοπιστία του ως προς την κομματική γραμμή και την αντιπροσώπευσή τους στα κοινά.
Σε tl;dr έκδοση: μην ψηφίζεις κάποιον που δεν πιστεύεις πως θα αντιπροσωπεύσει τη βούλησή σου. Η λίστα δεν είναι δικαιολογία -- είναι λόγος να μην δίνεις την εμπιστοσύνη σου στον πρόεδρο ενός κόμματος (όταν το φαινόμενο αυτό δεν είναι μεμονωμένο).
συμφωνώ απόλυτα στο ποιος έχει την ηθική ευθύνη τόσο της διαλογής, όσο και της ψήφου. Αυτό όμως ακόμα δεν δίνει σαφή απάντηση στο αν νομιμοποιείται ο/η βουλευτής να ασκεί την ψήφο κατά συνείδηση. Και ουσιαστικά αυτό είναι το ερώτημα. Όχι αν επιτρέπεται, ή αν συμφωνούμε αλλά αν νομιμοποιείται 😉 όπως είπα βέβαια δεν περιμένω απάντηση ναι ή όχι, απλά διευκρινίζομαι.
Θεωρώ δεδομένο πως το δικαίωμα είναι αναφαίρετο από τη στιγμή που εκλέγεται ο βουλευτής (και αυτό εννοώ στην πρώτη παράγραφο). Ως εκ τούτου, είναι νόμιμο, εκτός κι αν αναζητάς την ΗΘΙΚΗ νομιμοποίηση, την οποία καλύπτω (θεωρώ) με τις υπόλοιπες παραγράφους. Για να τη θεωρήσω «έκνομη» ηθικά, με άλλα λόγια, πρέπει να θεωρήσω πως όλες οι ηθικές υποχρεώσεις των ανθρώπων/παικτών που του έδωσαν τα «κουμπιά» τηρήθηκαν κατ' ουσίαν.
δεν ειναι προνομιο , ειναι δικαιωμα 😛
voted
Μερικες παρατηρήσεις:
- Τα προεκλογικά άρθρα υποψηφίων βουλευτών έχουν καταργηθεί όντως, αλλά εδώ όπως πάμε έχουν καταργηθεί και τα κομματικά προεκλογικά άρθρα και σε πολλές περιπτώσεις και τα Προεδρικά προεκλογικά άρθρα!
- Όσον αφορά το ερώτημα, το σωστό ειναι να υπακούσεις στην κομματική γραμμή, ΕΦΟΣΟΝ αυτή τεθεί (εδώ εχει να κάνει και με το πόσο αυστηρό ειναι ένα κόμμμα σε κάποια θέματα). Εκτός και εάν από πριν είχες δηλώσει στον πρόεδρο του κόμματος (ή στο όργρανο που καθορίζει τη λίστα) ότι δέν θα την ακολουθείς και εάν αυτή τεθεί εσύ θα συνεχίζεις να ψηφίζεις πάντα κατα συνείδηση
στο 1. έχεις δίκιο, για αυτό κι εγώ έγραψα "στην καλύτερη περίπτωση" 😉
που να μην ήταν και για την αποστολή δηλαδή...
v
v
Voted
v
voted σ'ωραίοοος
voted
ψήφος
H stefenatisa tha mas pei. Mono ekeinh mporei.
Θα συμφωνήσω σε αρκετά σημεία με την ανάλυση σου. Το παιχνίδι έχει συγκεκριμένους μηχανισμούς που είτε είναι χαλαροί (π.χ. ένα κόμμα και ένα βουλευτής ΑΝ θέλει κάνει δηλώσεις) είτε είναι de facto πιο καθοδηγητικοί (π.χ. εφόσον υπάρχει λίστα για τους βουλευτές τότε η πιο πιθανή ερμηνεία είναι ότι κάποιος βουλευτής θα πρέπει να ακολουθήσει την γραμμή.
Τώρα γενικά τα πράγματα είναι αρκετά ρευστά οπότε στην πράξη υπάρχουν δυο (τουλαχιστον😉 παράγοντες, ο πρακτικός (δηλαδή τα game mechanics) και οι συμφωνίες (δηλαδή το κάθε κόμμα, ατομο κλπ τι συμφωνίες κάνει). Φυσικά η σχέση (και η ερμηνεία) όλων αυτών ειναι δυναμική και αλλάζει με τις διάφορε συγκυρίες.
Το ερώτημα σου όμως έχει και μια προέκταση, ασχέτως με το τι κάνει ο βουλευτής και τι δικαίωμα έχει τι επίπτωση έχει όλο αυτό στις διάφορες διαδικασίες. Και όταν μια κοινότητα δεν σέβεται (ή δεν συμφωνεί) για τις διαδικασίες και τις διαφορες λειτουργίες τότε μπορεί να οδηγηθούμε σε προβληματικές καταστάσεις.
Το γιατί το θέτω αυτό ειναι απλό, απο την στιγμή που υπάρχει μπάχαλο, ο καθένας μπορεί να πεί/ερμηνεύσει την κατάσταση όπως θέλει. Π.χ. στην περίπτωση που αναφέρεις, σκεψου τι μπάχαλο επικρατεί όταν μερικοι το πανε κατα συνείδηση, αλλοι κομματικά κλπ. Με αποτέλεσμα ο καθένας να τα ερμηνεύει όπως τον βολεύει...
Και αυτό ναι μεν έχει βάση στο ερώτημα που θέτεις, αλλά δεν αφορά μονο την ψήφο του βουλευτή αλλα την όλη νοοτροπία και λειτουργία της κοινότητας. Και να μην ξεχνάμε το πολλά παραδείγματα που τα ίδια άτομα/ομάδες/κόμματα/ΜU εκτός του ότι έχουν μια υποκειμενική άποψη (που νομίζουν ότι ειναι η "αλήθεια"), πολλές φορές έχουν 2 μέτρα και δύο σταθμά... Και αυτό δεν έχει να κάνει με το παιχνίδι, αλλά είναι δείγμα πολιτικού (και όχι μονο) πολιτισμού.
ενδεικτικό του μπάχαλου σαφώς και η απουσία ξεκάθαρης αντίληψης για κάποιες από τις πιο απλές διεργασίες της βουλής.
εις ό,τι αφορά την τελευταία σου παράγραφο, ουσιαστικά με αυτό ασχολείται το προηγούμενο άρθρο της εφημερίδας.
Ψ & Σ
να καει να καει...
Tα πράγματα είναι πολύ απλά,αλλά ο platoc τα κάνει να φαίνονται περίπλοκα.Το όλο αστείο θέμα περί ΡΤΟ έγκειται στη δυνατότητα τον βολευτών να δίνουν cs κατά το δοκούν.Ας αλλάξει λοιπόν η διαδικασία.Για κάθε cs να αποφασίζουν οι βολευτές κατά πλειοψηφία,όπως ψηφίζονται και οι νόμοι.Ως συνέπεια αυτού,θα πρέπει να καταργηθεί και η αισχρή διαδικασία να μετέχουν στις εκλογές μόνο κόμματα πεντάδας.
αυτό θα θωράκιζε το προηγούμενο σύστημα εκλογών. Βέβαια κι εκείνο δεν ήταν τέλειο. Θυμάμαι ανοιχτά στα shouts αγορά ψήφων λίγες ώρες πριν κλείσουν οι κάλπες και βουλευτές σε ασήμαντες περιοχές να βγαίνουν με 2 και 3 ψήφους σύνολο.
Με το παλιό σύστημα έβγαιναν βολευτές με 4-5 ψήφους και δεν έβγαιναν βολευτές με 30-40 πχ.Εκτός αυτού,εγώ είμαι υπέρ της εκλογής περισσότερο κομμάτων παρά υποψηφίων.Αν μπορούσε κάθε κόμμα να μετέχει στην εκλογική διαδικασία τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο απλά και εύκολα.
αφού εσύ δεν είσαι δημοκράτης ρε τι μιλάς;
Oύτε εσύ είσαι υποτίθεται αλλά 8 φορές βολευτής έχεις βγει xdxd
Οι εκλογές είναι παιχνίδι της αστικής δημοκρατίας, με το οποίο καταλαγιάζουν οι ενστάσεις των αμνών.
Η ψήφος είναι υποτιθέμενο όπλο των κωματικών (των κομματόσκυλων δηλαδή που έχουν πέσει σε κώμα).
Το αποτέλεσμα είναι πάντα προδιαγεγραμμένο σε στημένο παιχνίδι, οι ψηφοφόροι ηλίθιοι μικροαστοί χρειάζονται για να συμπληρώνουν ενδεκάδα.
Οι εξουσιαστές του ντόπιου προτεκτοράτου της Μερκελικής αυτοκρατορίας θα έρθουν στην εξουσία με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμα και με τη δική τους ψήφο μόνο, για να επιτελέσουν το καθήκον τους ως ιδανικοί οσφυοκάμπτες.
Επιβάλλεται αποχή από τις εκλογές, επανάσταση και διαρκής αγώνας ενάντια στα αφεντικά.
εντάξει, μετά το μερκελικής αυτοκρατορίας δεν μπορώ να μην συμφωνήσω 😛
v
V
Δυστυχώς ή ευτυχώς ο ίδιος ο μηχανισμός/θεσμός της βουλής έχει ξεπεραστεί. Ο Έλληνας βουλευτής του x κόμματος μπορεί να πατάει ό,τι κουμπάκι θέλει, αν δεν μ' αρέσει απλά θα πάρω cs στην ψ χώρα και θα συνεχίσω το παιχνίδι μου, όπως με αρέσει. Έστω κι αν όλες οι χώρες έχουν καθεστώτα που δεν με αρέσουν, επί της ουσίας big deal. Ακόμα κι ο μέσος παίχτης μπορεί να συγκεντρώσει αρκετούς πόρους ώστε να αυτοσυντηρείται (και σε μερικές περιπτώσεις να βοηθάει μάλιστα) και σε οικονομίες με μηδενικά bonus και υψηλούς φόρους. Τα MPP, το ΝΕ, κ.τ.ό είναι σχεδόν κενά νοήματος καθώς ο στρατιώτης μετακινείται και χτυπά όπου επιθυμεί. Ο πληθωρισμός του damage εξανεμίζει τα οφέλη των νόμων.
Και το ίδιο το εθνικό κράτος έχει ξεπεραστεί, βέβαια. Οι περισσότερες ομάδες έχουν δι-εθνικά χαρακτηριστικά και διασυνδέσεις με άλλες ομάδες στο εξωτερικό. Κατά συνέπεια μπορούν να δρουν απελεύθερες από τα στεγανά μιας κεντρικής κρατικής εξουσίας. Η κομματική και η εθνική πολιτική είναι απλά irrelevant.
voted
V
v
C
As mou kanw v
Γύρνα στην φωλίτσα μας, σε αγαπώ
American girls know the answer to that rhetorical question: What answer gets me what *I* want? 😉
Oh...and voted, of course. 😉
we can talk in detail about that in person 😉
But of course......you are still in office, right? 😉
oh, heck no. Haven't ran for office in months really! But that means more time for extrapolitical activities!