B-Labs - Dear Greek Friends...

Day 2,266, 04:17 • Published in Serbia Romania • by elbandido



Dear Greek Friends,

eRepublik is to great effect a community game. Participating in a community inevitably leads to friendships, relations which stay within the context of the game and relationships which already exist outside the game or evolve from game interaction and socialising into real life friendships. Sometimes we loose contact with those friends as they quit playing the game. Sometimes we loose friends because they choose another Alliance. Other new countries enter the Alliance, and further friendships appear.

Days during ATLANTIS, PEACE, PHOENIX, FORTIS, EDEN, ONE, COT, TWO, etc, have been hard on our countries, both Greece and Romania, we have gone through many changes of the game, but every time we did great job, and the result found our countries stronger and our communites more tied. Though with great sacrifice, we managed to break through many regions, epic battles and great efforts, and finally routed the enemy from his godforsaken rock. With great costs and against the odds, everytime we finally won. It hasn’t been easy, but i remember looking at Greece when you fought against FYROM, when you fought everytime to help Romania. I remember seeing the fire in your eyes, I remember hearing your hearts beat together as one, unified towards the common goal, felling opponents. And those heartbeats were the ones that achieved victory, not their tanks, not their guns, not their bullets…

Romania helped Greece to win, even when Romania had hard times. Together we crippled our opponents, we cursed, thrusting ravingly through their lines, we beat them back. And though worthy, they faltered, and ultimatly, they fell. I have never been prouder in my entire e-life, proud of what I have been a part of, still I am, most proud of what we have here: a lasting friendship between Romania and Greece. After many victories, we thought wars was over, we thought that we could soon go home. Home… I have been fighting for far too many months to remember what home looked like. But there is still something that follows me regardless, there is still something which I haven’t lost yet, friendships.

My/our biggest challenge now is to keep the morale high with the soldiers, we had hard times, and we still have. The game is not what was once, soldiers are more difficult today. Needs gold for training, leads to disobedience of orders by soldiers. I do not know if you are in fact reading this, but what I know for a fact is that no matter the place, no matter the costs, we shall fight TOGETHER. We may lose a battle, but we shall never lose a war!

What do you do when the morning comes and you wake up and try to make sense of it all. When you wonder why do you go on with this life, this life that seems to matter so little. Hours, days, years go by and you wonder what for. Is there a reason for all of this?

You take a step back, and think about 5 years of evolution, since 2008, about where were Greece and Romania a long time ago and where is it now. And then maybe you stop feeling pointless anymore. Maybe you too know a way to help your country. Maybe you too can add a brick to the pile of rocks and help build an Alliance. And your sons and daughters will do the same. And one day, its walls will break through the skies. And you will be back home into oneness... With every brick we add to the wall, with every fight, with every breath we take. For we will be long gone and friendship between Romania and Greece will still thrive, and it will still be growing, in strength and in numbers...

"If you want to build a ship, don't drum up people to collect wood and don't assign them tasks and work, but rather teach them to long for the endless immensity of the sea." (Wisdom of the Sands, by Antoine de Saint-Exupery)

The real heroes of our days are those who spend massive amounts of gold at the end of each battle, they win our wars, keep our country safe and intact. The real heroes are those who work and train each and evey day, they fight for what they believe in, they always use the best weapons and that’s what makes them hereos, they build and mantain this friendship between Romania and Greece.

...a friend of Greece from Romania,
Hail Romania and Greece!





Αγαπητοί Έλληνες φίλοι,

Το eRepublik είναι ένα παιχνίδι που έχει στη μεγάλη επίδραση κοινότητα. Η συμμετοχή σε μια κοινότητα αναπόφευκτα οδηγεί σε φιλίες, σχέσεις που διαμένουν στο πλαίσιο του παιχνιδιού και τις σχέσεις που υπάρχουν ήδη έξω από το παιχνίδι ή εξελίσσονται από την αλληλεπίδραση παιχνίδι και κοινωνικοποίηση σε πραγματικές φιλίες ζωής. Μερικές φορές έχουμε χάσει την επαφή με αυτούς τους φίλους που προσπαθούν να σταματήσουν να παίζουν το παιχνίδι. Μερικές φορές χάνουμε τους φίλους επειδή επιλέγουν μια άλλη συμμαχία. Άλλες νέες χώρες θα ενταχθούν στη Συμμαχία, και εμφανίζονται περισσότερες φιλίες.

Στο παρελθόν με τις προηγούμενες συμμαχίες ATLANTIS, PEACE, PHOENIX, FORTIS, EDEN, ONE, COT, TWO, κλπ, υπήρξαν δύσκολες στιγμές για τήν Ελλάδα και για την Ρουμανία. Έχουμε περάσει από πολλές αλλαγές στο παιχνίδι, αλλά κάθε φορά τα καταφέραμε και το αποτέλεσμα βρήκε τις χώρες μας πιο δυνατές και τις κοινότητες μας πιο δεμένες. Κάνοντας μεγάλες θυσίες και μεγάλες προσπάθειες καταφέραμε να κερδίσουμε πολλές περιοχές, επικές μάχες και τέλος, να στείλουμε τον εχθρό πίσω στον καταραμένο βράχο του. Με μεγάλο κόστος και ενάντια στις πιθανότητες κάθε φορά τελικά κερδίσαμε. Δεν ήταν εύκολο, αλλά εγώ θυμάμαι κοιτάζοντας την Ελλάδα, όταν πολέμησε εναντίον της ΠΓΔΜ, όταν αγωνίστηκε για να βοηθήσει τη Ρουμανία. Θυμάμαι που έβλεπα τη φωτιά στα μάτια σας, θυμάμαι να άκουω την καρδιά σας να χτυπά μαζί ως μία ενιαία για τον κοινό στόχο, την πτώση των αντιπάλων. Και αυτοί οι κτύποι της καρδιάς ήταν αυτοί που πέτυχαν τη νίκη, όχι οι δεξαμενές , όχι τα όπλα , όχι οι σφαίρες τους …

Η Ρουμανία βοήθησε την Ελλάδα να κερδίσει, ακόμη και όταν η Ρουμανία είχε δύσκολες στιγμές. Μαζί διαλύσαμε τους αντιπάλους μας, μαζί σαν καταραμένοι περάσαμε ταχύτατα μέσα από τις γραμμές τους, τους νικήσαμε ξανά. Και αξίζε γιατί άρχισαν να παραπαίουν και στο τελός έπεσαν. Ποτέ δεν ένιωσα τόσο υπερήφανος σε ολόκληρη την e-ζωή μου, περήφανος επειδή συμμετείχα σε αυτές τις προσπάθεις , αλλά είμαι ακόμα, πιο περήφανος για αυτό που έχουμε εδώ: μια μόνιμη φιλία μεταξύ της Ρουμανίας και της Ελλάδας. Μετά από πολλές νίκες, σκεφτήκαμε ότι οι πόλεμοι τελείωσαν σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαμε σύντομα να πάμε στο σπίτι. Σπίτι ... Αγωνίζομαι εδώ και πάρα πολλούς μήνες για να θυμηθώ πως μοιάζει το σπίτι. Αλλά υπάρχει ακόμα κάτι που με ακολουθεί, υπάρχει ακόμα κάτι που δεν έχω χάσει ακόμα, φιλίες .

Η μεγαλύτερή μας πρόκληση τώρα είναι να κρατήσει ψηλά το ηθικό των στρατιωτών μας, είχαμε και έχουμε ακόμα δύσκολες στιγμές,. Το παιχνίδι δεν είναι αυτό που ήταν κάποτε, οι στρατιώτες είναι πιο δύσκολο να βρεθούν σήμερα. Η ανάγκη για χρυσό για την εκπαίδευση, οδηγεί στην ανυπακοή των εντολών μάχης από τους στρατιώτες. Δεν ξέρω αν στην πραγματικότητα διαβάζετε αυτό, αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι δεν έχει σημασία ο τόπος, δεν έχει σημασία το κόστος, θα πολεμήσουμε ΜΑΖΙ . Μπορεί να χάσουμε μια μάχη, αλλά ποτέ δεν θα χάσουμε έναν πόλεμο!

Τι κάνεις λοιπόν όταν έρχεται το πρωί και ξυπνάς και να προσπαθείς να βγάλεις νόημα από όλα. Όταν αναρωτιέσαι γιατί συνεχίζεις με αυτή τη ζωή, αυτή τη ζωή που φαίνεται να έχει χάσει το ενδιαφέρον της. Ώρες, ημέρες, χρόνια περνούν και να αναρωτιέσαι γιατί. Υπάρχει κάποιος λόγος για όλα αυτά εκεί;

Κάνοντας ένα βήμα πίσω και ας σκεφτείς περίπου 5 χρόνια εξέλιξης, από το 2008, σχετικά με το πού ήταν η Ελλάδα και η Ρουμανία πριν από πολύ καιρό και πού είναι τώρα. Και τότε ίσως να αποκτήσει ένα νόημα η ε-ζώη σου. Ίσως βρεις έναν τρόπο να βοηθήσεις την χώρα σου. Ίσως μπορείς να προσθέσεις ένα πετραδάκι στο σωρό των βράχων και να βοηθήσεις στην οικοδόμηση μιας Συμμαχίας. Και οι γιοι και οι κόρες σου θα κάνουν το ίδιο. Και μια μέρα, ο τοίχος που θα χτιστεί θα χωρίζει στα δύο τον ουρανό. Και θα επιστρέψεις στο σπίτι στην ενότητα ... Με κάθε τούβλο που προσθέτουμε στον τοίχο, σε κάθε αγώνα, με κάθε ανάσα που παίρνουμε η φιλία μεταξύ της Ρουμανίας και της Ελλάδας θα εξακολουθεί να ευδοκιμεί, και θα εξακολουθεί να αυξάνεται, σε δύναμη και σε αριθμούς …

"If you want to build a ship, don't drum up people to collect wood and don't assign them tasks and work, but rather teach them to long for the endless immensity of the sea." (Wisdom of the Sands, by Antoine de Saint-Exupery)

Οι πραγματικοί ήρωες των ημερών μας, είναι αυτοί που ξοδεύουν τεράστια ποσά χρυσού στο τέλος της κάθε μάχης, κερδίζουν τους πολέμους μας και να κρατούν τη χώρα μας ασφαλή και ανέπαφη. Οι πραγματικοί ήρωες είναι εκείνοι που εργάζονται και εκπαιδεύονται κάθε μέρα, αγωνίζονται για αυτό που πιστεύουν, χρησιμοποιούν πάντα τα καλύτερα όπλα και αυτό είναι που τους κάνει ήρωες, χτίζουν και διατηρούν αυτό την φιλία μεταξύ της Ρουμανίας και της Ελλάδας .

... ένας φίλος της Ελλάδας από τη Ρουμανία,
Χαίρε η Ρουμανία και η Ελλάδα!