از جنگ احزاب تا اعتدال : نقبی در تجربیات حزب "مهر" و شرایط کشور

Day 2,080, 04:37 • Published in Iran Russia • by sarah120

1 گلد به کامنت برگزیده ی مرتبط با مقاله اهداء می گردد.
سخنگوی حزب مهر



به نام خدا

در جریان جنگ احزاب(خندق)، طوایف گوناگون مخالف اسلام به مدینه حمله کردند. این اتحاد دشمنان و بر هم خوردن تعادل نیروها باعث شد تا به توصیه ی سلمان فارسی، دفاع خانگی و حفر خندق، تبدیل به استراتژی سپاه اسلام شود و البته با حداقل تلفات، منجر به پیروزی آنها شد.

یکی از دلایل مخالفان تحزب و فعالیت های تشکیلاتی، تشدید فرقه گرایی و آسیب دیدن یکپارچگی و توان نیروی انسانی بوده و هست.
شاید تجربه ی هرچند ناقص، مجازی و محدود احزاب ایران در ارپابلیک نیز موید همین مدعا باشد.


در تاریخ 5 ساله ی حضور احزاب در این سایت، ایرادات فراوانی وجود داشته که بارزترین آنها را بر میشماریم
:

قائم به فرد بودن، جبهه بندی و طرفداری(به معنای گرفتن طرف یک پای دعواها!) ، انحصار طلبی در زمان قدرت، استفاده از دعوتنامه های تطمیع خصوصی جهت عضو دزدی از سایر احزاب، فساد مالی، مولتی سیاسی، عدم تدوین برنامه ی جامع اداره ی کشور و ...
حدود 7 ماه پیش از این، گروهی از افراد بی حاشیه، خوش سابقه و فراری از دعواهای سیاسی، تصمیم به گردهمایی در قالب یک حزب نمودند و بجای تاسیس حزب جدید، اقدام به راه اندازی مجدد یکی از احزاب خوش سابقه و بی حاشیه ی سابق (مهر) نمودند. هرچند بسیاری از دعوت شدگان نیز، ترجیح دادند خارج از سیاست یا در احزاب سابق خود باقی بمانند و بانی خدمات ارزنده ای در سایر احزاب شوند. (و باعث شدند تا امروز بتوانیم بگوئیم در تمام احزاب، انسانهای بالغ، عاقل و با اخلاق وجود دارند)

در آغاز کار، بازتعریف آرمان ها و اهداف، بزرگترین وظیفه ی بنیانگذاران بود. محوریت "اخلاق، منطق، استقلال و خرد جمعی" باعث اقبال افکار عمومی و سایر احزاب در انتخابات ریاست جمهوری گردید. استفاده از ظرفیت های برتر احزاب مختلف(توجه شود که اعتدال با تعادل تفاوت دارد! گاهی تمام ظرفیت مثبت یک کشور در چند حزب تجمع پیدا می کنند)، ایجاد ثبات در سیاست خارجی و باز تعریف "دیپلمات" ، پاکدستی و امانت داری(تا جایی که همه ی احزاب اذعان دارند، کسی در دولت در امانت خیانت نمیکند) و بسیاری صفات پسندیده ی دیگر را می توان نماد آن دوران دانست.
البته با وجود این محاسن، نگارنده قصد تصویر یک مدینه ی فاضله را ندارد. توجیه وسیله با هدف، حرکت به سمت دایره ی بسته ی مدیریتی و خود برتر بینی، از معایب عده ای از اعضاء دولت و منتصبین به حزب "مهر" بود.


باز می گردیم به جمله ی تاریخی ابتدای مقاله....

در جنگ احزاب، تمام بدی ها برای سرکوب خوبی متحد شدند. اما امروز در ایران مجازی، ماهها تکرار شعارهای آرمانی باعث شد تا تمام خوبی ها برای حضور در قدرت اداره ی کشور به درجه ی اتحاد نائل آیند و این، همان آرمان 7 ماه قبل "مهر" بود.
هرچند در این مسیر کارهای زیادی برای انجام باقی مانده است. هرچند بخشی از توان مثبت کشور نیز هنوز وارد گود نشده است. هرچند بعضی دلخوری ها و کینه ها به طور کامل از بین نرفته است. ...

امادیگر موضوع دست درازی به خزانه سوژه ی هر روز رسانه ها نیست. دیگر نگران سیاست خارجی یک بام و دو هوا نیستیم. دیگر نگران انحصار در قدرت و دولت تک حزبی نیستیم. و همه ی اینها حاصل 5 سال رشد و بلوغ نسبی سیاسی(مجازی!) در ارپابلیک می باشد. که خیلیها در آن سهم داشته اند و "مهر" هم به سهم کوچکی که در این مسیر داشته، افتخار میکند.


خوشحالیم که حزب مافیا با تمام دلخوریهایش، در کنار دولت حضور دارد. خوشحالیم که پژمان عزیز که بحق شناسنامه ی حزب دلپی می باشد، در صحنه حضور مثبت دارد. خوشحالیم که احزاب اعتدال، اعتماد و رستاخیز با وجود تمام اختلاف نظرها، در تشکیل کابینه موفق عمل نمودند. خوشحالیم که حزب سبز همچون نامش، دوباره "خانواده" شده و اقدام به بازآرایی نموده است.


خوشحالیم که دوستان قدیمی، "مهر" را در این شرایط صاحب نقشی هرچند کوچک می دانند و در این شادی، از تک تک سران و اعضای احزاب، تشکر می نمائیم.

اما در پایان بخش اول، چند توصیه ی مهم:
لطفا نگذارید هدف، وسیله را توجیه کند و از روش بد، برای رسیدن به هدف خوب استفاده شود.
لطفا در سیاست خارجی، پرورش نیروهای جدید و میدان دادن وسیع به آنها را جهت پشتوانه سازی بشدت مورد توجه قرار دهید.

و ما را برای همیشه در کنار خود بدانید و اشتباهاتمان را به حساب کم تجربگی بگذارید.


دست به دست هم دهیم به "مهر" ، میهن خویش را کنیم آباد