Join the new world

Кожны знаходзіць свой фан у гульне

+1

v

ў

Немаладосць ды вопытнасць адчуваю у табе, гулец, я. Здаецца, нават, голас твой падазрона знаёмы. Гуляй, чагож. ))

Пан дзяхтатар і рады быў бы вырашыць усе праблемы гульні агулам і беларускае суполкі ў прыватнасьці, але звышчалавечыя здольнасьці, нажаль, пакуль у мяне не адкрыліся. Нам патрэбна яшчэ 10 такіх артыкулаў на 1863х, каб еБеларусь пачала нешта зь сябе ўяўляць на міжнароднай арэне. Зразумела, што ніхто, акрамя саміх беларусаў гэтым займацца ня будзе. Наконт працоўнага часу: калі гульня замінае рэальнаму жыцьцю, то, па маім меркаваньні, выбар павінен быць відавочным.

лепш 1 артыкул на анлайнеры альбо тутбай

Згодны, але публікаваць проста так яны ня стануць, а колькі каштуе рэкляма ты і сам ведаеш.

Ў

>>>Што ў выніку змяняецца?
>>>Дзе хоць нейкая палітычная барацьба?
>>>Няма бачнасці, што ёсць нейкае жыццё ў гэтай віртуальнай нашай любімай радзіме
>>>Але ж мне і хочацца зразумець для чаго я кожны дзень марную свой працоўны час.

справядліва. ну, моцы ды цярплівасці табе) Ў!

Run, Forest. Run! >)

Дзякуй усiм за цiкавасць да майго артыкулу, за вашы каментарыi, а таксама за мецэнатцтва.

Гэта ты звольніўся з маёй катаргі? Дзесь плаця2ь больш ужо?

Удзельнiчаў у вызваленнi Чылi, дык i працу там за 50 белак атрымаў.

Нават ЗьміцерКК пра памылку ў назве артыкула нічога не напісаў

Ну а што? Чалавек тут пра нядзелю гульнявую напісаў. Мо' пра чацьвер які напіша наступным разам, ці пятніцу.

тут вельмі ветлівыя і дапамогуць у любы момант - ты еще не знаешь кто такой Бутор? тогда лучше тебе этого не знать, в раз ты поймешь, чего ты стоишь в этой игре 🙂

Дай сдагадаюся, ён ветлівы маскаль?

v

ў

Ў

+V

"Ну а далей што?" А далей паспрабуй атрымаць пасаду кіраўніка партыі з топ-3, узначаліць моцны атрад, ці перамагчы на выбарах прэзідэнта. Збяры і арганізуй тых, хто знойдзе выхад з бягучага становішча. Дарэчы, тое, што ты прыйшоў у гульню - ёсць часткай плану па "вызваленню карэнных рэгіёнаў". Галоўная праблема еБеларусі сёння - малая колькасць актыўных гульцоў. І той самы артыкул на 1863х быў апублікаваны каб яе вырашыць. Спадзяюся, ты далучышся да купкі тых, хто гатовы нешта зрабіць для піксельнай краіны а не сыйдзеш з гульні пакінуўшы яшчэ адзін нік на могільніку еБеларусі.

Жаль, что одной статьей не решить проблему! А так хотелось бы видеть нас наравне с сербами🙂 Но нужны годы на решение подобных проблем((

Ну вось чалавек напісаў, якой на самой справе бачыцца гэтая гульня. Гульня можа і нядрэнная, калі б не адно, так бы мовіць, "Но" (Г...но!).
На самой справе лепшае, што тут ёсць, гэта людзі. Я на самой справе ужо не уяўляю жыцця без віртуальных, а час ад часу і рэальных, зносін з тымі, зкім пазнаёміўся тут.

Ну і каб паказаць неафітам, што не усе так было і дрэнна і паказаць, да чаго мы павінны імкнуцца запілю я мабыць артыкул з часткай гісторыі еБеларусі. Там дзе у нас калоніі, рабы, вось гэта усё.

Lovlu na slove

v o7

Ох, небараки вы небараки! Почему мне одной кажется, что Святой Николаидис в этой игре уже 64 зуба сточил? НЕ БЫЛО ТУТ ЕЩЕ НИ ОДНОГО НЕДЕЛЬНИЧКА, который так лихо за пяток-другой деньков все постиг и суть углядел! Ведитесь! ))

Слухайце панi, мне 30 гадоў, у кампутарныя гульнi гуляю палову свайго жыцця, так што зразумець, з большага прыметыўную гульню, для мяне няма нiчога складанага. Трымаюцца тут гульцы, як i ў жыццi, дзякуючы чалавечым зносiнам ды патрыятызму, а не таму, што гэта нейкi гульнявы блакбастэр.

Патриотизм? Здесь? Насмешил. Про 30 гадоу интересна инфа, пиши стальное "просебя". Будешь президентом, может. ))

Хахах, про Вильню и Смоленск улыбнуло.
Афтар, пеши есче.

Добры малады гулец! У

добавьте чувака в чатик

v

Як я разумею, калі ў краіне дыктатар, то і палітычнага жыцця няма. Ну а выбары напэўна праводзіць мясцовая лідка, ды перамагае толькі адын.

Тут і колькасць гульцоў не надта дапаможа.
Папраўце калі што ня так.

Затое ты ледзь ня стаў украінскім міністрам замежных справаў, Рамане. А так бы і магчымасьці такой не зьявілася бы.

Капец каментаў наклепалі, зайздрасць.

Ніфіга се.

Рэспект, браценік!

V

Ў

Кожны крочыць сваім шляхам...