نه حزبی نه دولتی...نسل اینده ایران تازه واردین بخوانید.

Day 1,942, 02:52 • Published in Iran Iran • by Fire Wall

درود.
تو این مدت اتفاق هایی افتاد که باعث شد این مقاله رو بنوسیم.
بعد از خوندن این مقاله نظر خیلی ها در موردم عوض میشه..شاید به خیلی ها بر بخوره که اصلا برام مهم نیست.چون همیشه سعی کردم حقیقت رو بیان کنم.
تازه واردین محترم و سایر دوستان این مقاله 3 بخش داره.لطفا اگر دوست داشتید وقت بذارید مطالعه کنید اگر هم نه هیج 🙂
در بخش اول
بابت مقاله ای که دیروز زدم یه کوچولو حرف هایی پیش اومد برای همین توضیحاتی میدم برای رفع ابهام و همچین جلوگیری از حرفهای اینده.
این روزنامه متعلق به شخص بنده هست.درسته که الان مقام دولتی دارم و وزیر تبلیغات هستم ولی این امر این معنی رو نمیده که روزنامه ی بنده تحت مالکیت دولت هست اگر بخوام مقاله دولتی بزنم حتما نام وزارت تبلیغات رو درج میکنم.
همچنین تو روزنامه ی خودم مقاله ای که حس کنم نیاز هست رو چاپ خواهم کرد.
چه دولتی چه حزبی چه شخصی
اینکه من عضو کابینه هستم دلیل بر این نمیشه که برای حزبم فعالیت نکنم و فعالیت حزبی نداشته باشم.
همیشه هم بنده کاری رو انجام میدم که در راستای منافع ملی ایران و اینده ایران و پیشرفت و سر بلندی ایران باشه.
با صراحت میگم اگر روزی احساس کنم حضورم در دولت مانعی هست برای طرح هایی که دارم واسه اینده و پیشرفت ایران بلا درنگ استعفا خواهم داد.
البته سوءتفاهم نشه دولت امیر تا به اینجا واقعا عملکرد خوبی داشته و واقعا کمک کرده و خوب عملکرده این نظر شخصی من به عنوان یک شهروند هست نه یک وزیر.
در مورد حزبم هم همینه.اگر روزی حس کنم که حزب بنده مانعی هست برای پیشرفت ایران اولین فردی خواهم بود که ترکش خواهم کرد.
ولی انصافا باز هم به عنوان یک شهروند ترکیب اعتماد رو شخصا دوست داشتم و همیشه معتقد بودم افرادی دلسوز برای ایران در این حزب فعالیت کردن و طرح و برنامه هم زیاد دارن طرح دیروز گوشه ای از طرح های حزب بود.
تو مقاله دیروز هم گفتم سایر احزاب هم اگر برنامه ای دارن برای پیشرفت ایران برای سربلندی کشور در قالب حزب خودشون اعلام کنن مدیریت کنن و اجراش کنن.ما همیشه از خلاقیت استقبال کردیم و میکنیم.
دغدغه شخصی بنده تا الان افزایش جمعیت بوده و هست.طرح هم زیاد دارم و یک به یک اجرا میکنم چه عضو دولتی باشم چه نباشم.چه عضو حزبی باشم چه نباشم.
وقتی وارد بازی شدم ایران 4هزار و خورده ای جمعیت داشت و اگر اشتباه نکنم رتبه 20 یا 22 بود دقیق خاطرم نیست.
امروز 6279 نفر هستیم..

این بی بی بوم مال من نبوده و نیست.همش هم سهم من نیست شفاف اعلام میکنم 539 نفر رو بنده وارد بازی کردم با لینک خودم.
از این تعداد 480 نفر متغلق به قبل بن شدنم هست که با بن شدن من بن شدن و تعداد 59 نفر از سه شنبه تاالان با لینک بنده وارد شدن.
بی بی بوم حاصل یک هم دلی بوده.ولی متاستفانه بیشتر عمل های فردی بی بی بوم رو پیش برده.و هدف مقاله دیروز و مقالات اینده بنده این هست که کار گروهی انجام بشه.
در انتهای بخش اول به همه دوستان میگم که بنده 5 سال هست که انلاین بازی میکنم
تو همه جور بازی هم بودم.شاید بگید تو دیگه خیلی بیکاری.
باید بگم که تو این 5 سال یاد گرفتم که بین زندگی حقیقی و مجازیم تعادل به وجود بیارم.
من الان شاغل هستم.دانشجو هستم برای کنکور هم دارم میخونم.
یاد گرفتم که با بازی , بازی کنم و اجازه ندم بازی با من بازی کنه.
برای همین هیچ وقت دو کلیکه نمیشم.هیچ وقت عقب نشینی نمیکنم.هیج وقت جا نمیزنم.و کاری رو که بخوام انجام میدم 🙂
این از بخش اول
بخش دوم:
روی سخنم با قدیمی های بازی هست.کسانی که ایران تا الان دست اون ها بوده.تصمیم گیری ها و کارها.
وقتی مقالات گذشته بازیکن های با نفوذ و صاحب قدرت و سایر قدیمی هارو میخوندنم چیزی که توجهم رو جلب کرد این بوده که همیشه فقط به مشکلات اشاره شده و بعدش دیگه هیچی.همیشه فقط مسئله طرح شده و راه حلی در کار نبوده.
دیروز هم تو مقالم گفتم مثلا یک مورد خیلی ملموس به تازه واردین میگن نجنگ ولی نمیگن خب جای جنگیدن چیکار کن.
اگر مسئله ای رو طرح میکنید لطفا روش فکر کنید و راه حلش رو هم باهاش ارائه بدید همه مشکلات رو میشناسن میبینن.همه ی کشور ها مثل الانه ما هستن اونا هم سر سری میگذرن ولی اگر قراره ما متمایز باشیم باید از همین جاها شروع کنیم
بخش سوم:
تازه وادرین عزیز با شما حرف دارم...
من خودم هم تازه واردم یکی از شما.
جمعیت ایران قبل از بی بی بوم ها 2000 نفر بوده تفریبا..بعد بی بی بوم اول توسط اریومند و دوستان عزیزشون جمعیت به 4000 رسید و با بی بی بوم دوم توسط بنده ی حقیر و دوستانی که در کنارم همیشه خیلی زحمت کشیدن مثل اسی عزیزم جمعیت ایران به 6279 نفر رسیده..در کمتر از چند ماه بیش از 4 هزار نفر وارد شدن.
میانگین سطح ایران 14 هست.
پر جمعیت ترین دیو در ارتش ها دیو 1 هست.اکثریت ما هستیم.فردای ایران ما هستیم
بیاید برای یک بار هم که شده ایرانی بازی در نیاریم.فقط غر نزنیم چرا اینجا اونجوریه چرا مشکل هست.چرا کمبود هست.ایرانی که الان میبینم یادگاری قدیمی ها هست.حاصا کار های اونا.اگر هم مشکلی بوده اگر هم نقص و کمبودی بوده از قدیم به ما رسیده.خشت اولی هست که اون ها گذاشتن.البته گله ای نمیتونیم بکنیم چون اون موقع ما وجود نداشتیم ولی الان هستیم.ما الان وجود داریم.
ما نباید راه قدیمی هارو ادامه بدیم.ما یک نسل جدیدیم ایران فردا رو ما میسازیم.برای ایران فردا ما تصمیم خواهیم گرفت.
پس جای غر زدن تازه واردین اینده سازان ایران با هم متحد بشید.
نسل فردای ایران بیاید جای اینکه معلول باشیم علت بشیم بیاید جای اینکه مفعول باشیم فاعل بشیم.
همیشه میشه کاری انجام داد فقط کمی همدلی لازمه و همیشه و همه جا گفتم همدلی از هر سلاح و ارتشی قوی تره.
پس یادتون نره که با اتحاد کنار هم میتونیم ایران فردا رو بسازیم و در مقالات اینده بیشتر در مورد این موضوع و راهکار ها توضیح خواهم داد


ما از نسل فرداییم برای فردا های بهتر.
روز 1942
Fire Wall
__________________________________________________________________________
نه حزبی نه دولتی.نسل اینده ایران تازه واردین بخوانید
http://www.erepublik.com/fa/article/-1-2228752/1/20
شات کنید
__________________________________________________________________________
مقاله بعدی گرازش عملکرد وزارت تبلیغات و ارائه برنامه های جدید مخصوص تازه واردین.